Dinsdag 22 mei 2012 en woensdag 23 mei 2012:
Positie Scotland Bay: 10°42.15' N 61°39.80 W
Scotland Bay ligt op het meest westelijke puntje van het eiland Trinidad. Het is een populaire baai voor dagjesmensen uit Chaguaramas. We gaan hier rond de middag voor anker. Met ons ligt nog een Duits en een Engels jacht voor anker. Scotland bay is een mooie pittoreske baai in het oerwoud. Er is geen strand, alleen wat kleine ruines en resten van aanlegsteigers. Deze zijn in de 2e wereldoorlog gebouwd voor de marinebasis.
Er zit blijkbaar veel vis in het water, omdat er veel pelikanen voortdurend in het water duiken om een hapje te verschalken. De pelikaan jaagt vergelijkbaar als bijvoorbeeld de Jan-van-gent door met hoge snelheid in het water te duiken. Het grote verschil is dat de Jan-van-gent als een ervaren schoonspringer met een hoge snelheid en kleine plons elegant het water doorkliefd. De pelikaan daarentegen valt, of liever nog smakt, quasi plat en lomp met een grote plons op het wateroppervlak. Het lijkt zelfs of hij elke keer van de klap “moet bijkomen”. In het begin schrik je elke keer als zo’n onnozelaar in de buurt van de boot in het water kwakt. Effectief is het wel, er wordt veel vis gevangen door deze aparte maar ook mooie vogels.
Gewapend met plamuurmesjes gaan we de aangroei aan de romp van de Rafiki te lijf. In de 4 weken Chaguaramas is er opvallend veel aangroei gekomen. De gehele onderkant van de boot zit vol met schelpdiertjes, die we alleen met veel geweld los kunnen steken. We kunnen nu alleen het gedeelte van de romp dat niet te diep onder het wateroppervlak steekt reinigen. Voor de lagere gedeelten hebben we te weinig lucht. We zullen uitkijken naar een duikfles om zo dieper te kunnen duiken en langer onder water te kunnen blijven. We hebben nu ongeveer de helft van de aangroei weggestoken.
Na zonsondergang komt er nog meer leven hier in het oerwoud op gang. Met de zaklamp onderscheiden we grote scholen vis die voortdurend door grotere roofvissen aangevallen worden, het krioelt rond de boot van de vis. Opmerkelijk is verder dat er veel grote vleermuizen (vliegende honden) over het water en langs de boot scheren, een schitterend gezicht. We tellen op één moment 5 van zo’n reuzevleermuizen. De reuzevleermuizen jagen ook op vis jagen door vlak over het water te scheren. Met hun klauwen proberen ze de vis te pakken.
De “beloofde” brulapen en kapucijneraapjes hebben we helaas niet gezien of gehoord.
Positie Scotland Bay: 10°42.15' N 61°39.80 W
Scotland Bay ligt op het meest westelijke puntje van het eiland Trinidad. Het is een populaire baai voor dagjesmensen uit Chaguaramas. We gaan hier rond de middag voor anker. Met ons ligt nog een Duits en een Engels jacht voor anker. Scotland bay is een mooie pittoreske baai in het oerwoud. Er is geen strand, alleen wat kleine ruines en resten van aanlegsteigers. Deze zijn in de 2e wereldoorlog gebouwd voor de marinebasis.
Scotland Bay
Er zit blijkbaar veel vis in het water, omdat er veel pelikanen voortdurend in het water duiken om een hapje te verschalken. De pelikaan jaagt vergelijkbaar als bijvoorbeeld de Jan-van-gent door met hoge snelheid in het water te duiken. Het grote verschil is dat de Jan-van-gent als een ervaren schoonspringer met een hoge snelheid en kleine plons elegant het water doorkliefd. De pelikaan daarentegen valt, of liever nog smakt, quasi plat en lomp met een grote plons op het wateroppervlak. Het lijkt zelfs of hij elke keer van de klap “moet bijkomen”. In het begin schrik je elke keer als zo’n onnozelaar in de buurt van de boot in het water kwakt. Effectief is het wel, er wordt veel vis gevangen door deze aparte maar ook mooie vogels.
Pelikaan op zoek naar een lekker hapje.
Gewapend met plamuurmesjes gaan we de aangroei aan de romp van de Rafiki te lijf. In de 4 weken Chaguaramas is er opvallend veel aangroei gekomen. De gehele onderkant van de boot zit vol met schelpdiertjes, die we alleen met veel geweld los kunnen steken. We kunnen nu alleen het gedeelte van de romp dat niet te diep onder het wateroppervlak steekt reinigen. Voor de lagere gedeelten hebben we te weinig lucht. We zullen uitkijken naar een duikfles om zo dieper te kunnen duiken en langer onder water te kunnen blijven. We hebben nu ongeveer de helft van de aangroei weggestoken.
Na zonsondergang komt er nog meer leven hier in het oerwoud op gang. Met de zaklamp onderscheiden we grote scholen vis die voortdurend door grotere roofvissen aangevallen worden, het krioelt rond de boot van de vis. Opmerkelijk is verder dat er veel grote vleermuizen (vliegende honden) over het water en langs de boot scheren, een schitterend gezicht. We tellen op één moment 5 van zo’n reuzevleermuizen. De reuzevleermuizen jagen ook op vis jagen door vlak over het water te scheren. Met hun klauwen proberen ze de vis te pakken.
De “beloofde” brulapen en kapucijneraapjes hebben we helaas niet gezien of gehoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten