dinsdag 31 januari 2012

Banjul – Praia (Kaap Verden), dag 4

Dinsdag 31 januari 2012:
Positie: 14°54'46" N  23°30'32" W

In de morgen worden we verwelkomd door een groep van een 30-tal Atlantische gestippelde dolfijnen die heel elegant uit het water springen en ons een tijdje gezelschap houden. We hebben vanmorgen ook een zestal vliegende vissen van het gangboord gehaald. Er staat inmiddels een flinke wind van 5 Bf en het gaat zelfs even regenen (5 druppels, maar toch)! Dit fenomeen hebben als laatste in Las Palmas ervaren, twee maanden geleden.

Om 15:00 uur ankeren we in de havenkom van Praia, de hoofdstad van het eiland Santiago maar ook de hoofdstad van Kaapverdië. Als we even later weer na 4 dagen voet aan land zetten valt ons op dat dit gedeelte van de Kaap Verden veel meer ontwikkeld is als West-Afrika. De wegen zijn verhard, de auto’s zijn modern, de mensen zijn West-Europees gekleed, we worden niet voordurend aangesproken voor een dienst of geld én de autoriteiten zijn beleefd en professioneel. Inklaren gaat vlot zonder dat we mensen moeten omkopen.

Onderweg hebben we samen nog eens de opvallende zaken van West Afrika op een rijtje gezet:
-          Vrouwen zijn ontzettend mooi gekleed, hoe doen ze dit in zo’n stoffige omgeving?
-          Prachtige vogels in diverse kleuren.
-          Heel veel kinderen, jonge kinderen, met leuke snuitjes.
-          Daartegenover weinig oude mensen (gemiddelde levensverwachting ongeveer 45 jaar).
-          20% van de mensen zijn HIV besmet.
-          Pinda’s, wat zijn ze lekker.
-          “Mister mister, I’am your friend”, “Boss, from witch country you are?” Hier word je zo moe van.
-          Armoede.
-          Geen verharde wegen, geen vuilnisophaaldienst, wel mobiele telefoons.
-          Stank (alle vuilnis wordt ’s avonds verbrandt, met name de plastic stinkt enorm).
-          Overal rommel.
-          Buschtaxi, wat een handig systeem. Hier kan Nederland nog veel van leren.
-          Stoffig.
-          Temperatuur is heerlijk. In de winter was het 25 – 30 graden.
-          Alles wordt verhandeld in de buitenlucht en/of marktplaatsen. Geen winkels/supermarkten.
-          Corruptie en omkoperij: Douane en politie zijn niet te vertrouwen.
-          Alleen maar gammele auto’s op straat, welke in Nederland al jaren afgekeurd zijn.
-          Alles wat wij in Nederland weggooien, kan de West Afrikaan nog hergebruiken.
-          De mensen zijn ondanks de armoede vriendelijk en opgewekt.
-          Er komt weinig criminaliteit voor. Wij hebben ons niet onveilig gevoeld.
-          Zeer indrukwekkend en confronterend om de tegenstelling met Nederland te ervaren.

maandag 30 januari 2012

Banjul – Praia (Kaap Verden), dag 3

Maandag 30 januari 2012:
De vliegende vissen hebben hun hersencapaciteit niet alleen nodig voor eten en zwemmen maar ook om te vliegen. Hierdoor is er geen capaciteit meer over om slim of handig te zijn. Dit is de reden dat we elke morgen een aantal van deze achterlijke schepsels van het dek moeten rapen, ze zien blijkbaar zelfs onze boot niet aankomen.

De zee is nu zo verlaten dat vannacht de wacht ook mocht slapen. Degene die wacht loopt slaapt, wordt elk half uur gewekt door een eierwekker. De wachtloper controleert de radar, AIS, zeilen en kijkt om zich heen of er een licht op de horizon is. De radar en AIS staan op alarm, zodat wanneer een schip binnen 20 km van de boot gedetecteerd wordt, een alarm afgaat. Dit zorgt ervoor dat we allebei redelijk onze nachtrust hebben tijdens deze nacht. Dit kunnen we alleen midden op zee doen. Zodra we dichter bij land komen, is het door het drukkere verkeer (vrachtschepen en vissers) niet meer veilig.

Door de noordenwind is Sal moeilijk te bezeilen en besluiten we de koers te verleggen naar Santiago, het zuidoostelijke eiland van de Kaap Verden.


zondag 29 januari 2012

Banjul – Praia (Kaap Verden), dag 2

Zondag 29 januari 2012:
Het wordt eenzaam op zee. We liggen buiten de commerciële vaarroutes en we hebben geen schip meer in een cirkel van 150 km om ons heen. Gisteren kwamen we nog een paar verdwaalde vissersboten tegen, maar vandaag zijn we alleen met de elementen. Weer een warme dag met in de middag weinig wind.


zaterdag 28 januari 2012

Banjul – Praia (Kaap Verden), dag 1

Zaterdag 28 januari 2012:
Vanmorgen zijn we vertrokken voor een tocht van 430 nm (ongeveer 700 km) westwaarts naar de Kaap Verden. We worden nog even uitgezwaaid door twee (saaie) rivierdolfijnen en gaan met een mooie wind op reis. Er wordt ook weer gevist door Loud en Marlene en natuurlijk heeft de meester van het big-game zeevissen weer beet. Dit keer is het een “Horse-eye Jack”, oftewel de “Caranx latus “ en wel een van 30 cm. Het valt ons op dat we naarmate we een groter kunstaas gebruiken de vissen kleiner worden…. Het is een warme dag en ’s middags valt de wind zelfs weg zodat we zelfs even kunnen zwemmen.

We hebben als doel het eiland Sal, een eiland ten Noord Oosten van deze eilandengroep. Door de Noordenwind is dit moeilijk te bezeilen en we moeten hoog aan de wind opboksen, een koers die niet onze voorkeur heeft.


vrijdag 27 januari 2012

Bintang naar Banjul

Vrijdag 27 januari 2012:
Positie: 13°26'41" N  16°34'65" W
We hebben besloten om niet meer verder de rivier te verkennen omdat deze reis, voor het grootste deel op de motor, voor ons te weinig aan ons avontuur zal toevoegen. We besluiten om West-Afrika te verlaten en koers te zetten naar Kaapverdië. Vandaag gaan we naar Banjul om uit te klaren, zodat we zaterdagmorgen op tijd kunnen vertrekken naar Kaapverdië.

Hoofdstraat van Bintang

Bintang gezien vanaf onze boot

De tocht van Bintang naar Banjul is prachtig bezeild en we worden heel even begeleid door rivierdolfijnen. Deze zeer saaie maar grote dolfijnen zijn blijkbaar asociaal en willen dus niet met ons mee zwemmen, helaas.

In de middag komen we aan in Banjul, doen onze laatste inkopen voor de reis naar de Kaap Verden en krijgen een stempel in ons paspoort dat we Gambia verlaten hebben.

Met ons laatste Gambiaanse geld, de Gambiaanse Dalasies, kopen we nog een aantal….pinda’s natuurlijk.

donderdag 26 januari 2012

Bintang, warme dag

Donderdag 26 januari 2012:

Positie: 13°14'58" N  16°12'35" W
Een heel warme dag in Bintang die werd ingevuld door belangrijke bezigheden zoals luieren, lezen, vissen en zonnebaden.

woensdag 25 januari 2012

Bintang, bezoek aan de grootste plaats in de regio “Bwiam”

Woensdag 25 januari 2012:
Positie: 13°14'58" N  16°12'35" W
Vandaag zijn we samen met Dick en Atie naar Bwiam getogen. De Buschtaxi komt in Bintang echter maar een paar keer per dag. Na een tijdje wachten hebben we iemand van de plaatselijk bevolking gevraagd hoe we het beste naar de hoofdweg kunnen komen. Vanaf Bintang loopt er een zandweg naar de hoofdweg, ongeveer 5 kilometer. De enige mogelijkheid blijkt een kar met dito ezel te zijn en even later zijn we op weg. Wij mogen op een platte kar zitten, die voortgetrokken wordt door een ezel en door de eigenaar al lopend begeleidt wordt.



Tussenstop: op de ezelkar Loud, Atie en Dick

Na een tocht van ongeveer anderhalf uur door een mooi landschap, komen we stijfgezeten aan op de verharde hoofdweg waar we al snel een buschtaxi naar onze bestemming kunnen nemen. De plaats Bwian is echter weinig indrukwekkend. Er is een grote markt, welke inmiddels beëindigd is. Het is weliswaar een grote plaats maar naast de vele huizen zijn er geen openbare voorzieningen. We komen voorbij een pindacoöperatie, waar een heuse berg pinda’s en enkele draaimolens te zien zijn.
Pindaboer met sigaret leegt zijn zakken met pinda's, welke per ezelkar aangevoerd worden

Molens voor de pinda's. Helaas hebben wij ze niet werkend gezien

Het is een warme dag en na een stevige wandeling door deze typisch Afrikaanse omgeving besluiten we weer terug te gaan naar het vertrouwde Bintang.

Veel kinderen dragen nog een kostuum

Veel huizen hebben een eigen waterput, een hele luxe in Afrika

Op de zandweg naar het dorp terug krijgen we zelfs nog een lift van een plaatselijke rijkaard die een grote SUV bezit met airco, wat een tegenstelling met de Ezelskar!

’s Avonds nemen we afscheid van Dick en Atie, zij gaan morgen verder naar de kust voor nog een weekje strandvakantie.

dinsdag 24 januari 2012

Dog Island naar Bintang

Dinsdag 24 januari 2012:
Positie: 13°14'58" N  16°12'35" W
Onderweg komen we langs James Island. Op dit eiland staat nog een oud fort en was ook een van de bruggenhoofden tijdens de slavenhandel.

Fort op James Island
In onze jeugd zijn wij een paar keer naar een optreden geweest van de Bintangs, een populaire band in de 80er jaren. Nu is deze band ook in West Afrika blijkbaar zo bekend geweest dat er een compleet dorp naar genoemd is, namelijk Bintang. We komen in de loop van de middag aan bij dit dorp en gaan aan land bij het hoofdgebouw van een Lodge met 6 huisjes. Het dorp Bintang is vergelijkbaar met de dorpen die we al gezien hebben in Gambia en Senegal. Aan het water staan twee indrukwekkende bomen. Een boom is van het merk Olifantenboom, een zeer grote boom met hieronder een bankje voor de dorpsoudste. In de mangroven zijn veel grote vleermuizen die in de avond, voordat ze uitvliegen en gaan jagen, nog even met elkaar keuvelen en daarbij een tering verbazingwekkende herrie maken. Na een wandeltocht door het dorp (waarbij Loud nog wat pinda’s scoort) komen we terug bij de Lodge, waar we aangesproken worden door twee Nederlandse toeristen, Dick en Atie uit Hoofddorp, die hier op vakantie zijn. We blijven nog gezellig even in de lodge en we nodigen Dick en Atie ’s avonds uit op de Rafiki, een gezellige avond volgde. We spreken af dat we de volgende dag samen naar Bwian zullen gaan.

Bintang Lodge met op het terras Dick en Atie

Olifantenboom


maandag 23 januari 2012

Lamin Lodge naar Dog Island

Maandag 23 januari 2012:
Positie: 13°20'99" N  16°28'24" W
Vandaag zijn we tegen de middag vertrokken bij Lamin Lodge met als doel de rivier te gaan verkennen. De Gambia rivier is met een zeilboot tot 300 km landinwaarts bevaarbaar. Na ongeveer 250 km wordt het water pas zoet en dan pas leven ook Nijlpaarden (of beter Gambiapaarden) in de rivier. Zover willen wij echter niet gaan. De andere boten die we ontmoet hebben bij de Lodge gaan dit ook doen, maar zij vertrekken pas aanstaande woensdag. Wij hebben besloten om vandaag al te vertrekken. Deze middag varen we tot net achter Dog Island. Aangezien we de stroom tegen hebben en het langzaamaan donker wordt, laten we het anker hier vallen. We hebben niet kunnen zeilen in verband met de wind die pal van voren komt.


zondag 22 januari 2012

Lamin Lodge, Senegambia

Zondag 22 januari 2012:
Positie Lamin lodge: 13°23'40" N  16°37'25" W
Vandaag zijn we naar de kust gegaan. We zijn geïnteresseerd waar het massatoerisme van Gambia huist en recreëert. De bekendste toeristische bestemming in Gambia, de plaats waar de meeste hotels en resorts liggen, is Senegambia aan de Atlantische kust.

Als we na de rit met de Buschtaxi naar het centrum van Senegambia lopen, passeren we een controlepost waar alleen toeristen, zeg maar Europeanen, zo door kunnen lopen. De Gambianen worden gecontroleerd. Dit is een soort veiligheidszone voor de toeristen. Vervolgens kom je in een “Europees stukje” in Gambia met Irish Pubs, Pizzeria’s, nachtclubs, souvenirshops en supermarkten met Europese spulletjes én natuurlijk Europese prijzen. We ervaren deze omgeving als kunstmatig en steriel en we zien dat dit niets meer met echt Gambia te maken heeft, een schijnwerkelijkheid.

Strand in Senegambia
                                                                                    
Straat met hotels, restaurants etc in Senegambia

De Gambianen lijken hier zelfs niet meer op hun plaats of zelfs niet meer welkom. We kopen een Magnum ijsje voor hetzelfde bedrag waar we gisteren de gebraden kip met frietjes voor gegeten hebben op de Lodge. We worden continue aangesproken voor een taxi, eten, drinken of een excursie. Een van de aangeboden excursies is een prachtige romantische tocht met een boot door de mangroven met aansluitend een diner met authentieke Gambiaanse muziek en dans bij de, jawel hoor, bij onze eigen Lamin Lodge!

zaterdag 21 januari 2012

Lamin Lodge, Serekunda Market

Zaterdag 21 januari 2012:
Positie Lamin lodge: 13°23'40" N  16°37'25" W
Vandaag zijn we naar de grootste markt in deze regio geweest, Serekunda Market. Hier wordt alles van de regio op straat verhandeld. De markt is zo groot, dat je er makkelijk in verdwaald. Het meeste wat aangeboden wordt is voedsel. Van levende kippen tot vlees, gedroogde vissen, tomaten, nootjes, bonen etc wordt in de open lucht verhandeld. De vliegen zitten op het vlees en de vis. Alles wordt hier zonder enige notie van hygiëne verhandeld. Voor Rob Geus zou dit de “doodsteek” zijn, hier wordt hij niet alleen “niet vrolijk van” maar ik denk meer aan een uitzichtloze depressie.

We kunnen op de markt wel de nodige verse groenten kopen en voor vlees kiezen we ingevroren (Braziliaanse) kip bij Sofia in Lamin, vers vlees van deze markt vinden we te link.



Serekunda market

De Buschtaxi is de meest ideale vorm van openbaar vervoer die we ooit ervaren hebben. Je loopt naar de straat, steekt je hand omhoog en binnen de minuut zit je in een busje dat je naar de gewenste bestemming brengt voor een bedrag van € 0,15 per rit p.p. Hier kan zelfs de metro niet tegenop. Veilig is het echter niet. Deze busjes zijn afgeschreven taxibusjes van West-Europa die hier een “nieuw” leven gekregen hebben…

’s Avonds hebben we in de Lodge gegeten, gebraden kip met frietjes, heerlijk.

vrijdag 20 januari 2012

Lamin Lodge, koud

Vrijdag 20 januari 2012:
Positie Lamin lodge: 13°23'40" N  16°37'25" W
Vandaag is de wind aangetrokken en het is koud.. het is 23 graden, maar we hebben ook hier te maken met een “lagere gevoelstemperatuur” door de wind. We moeten er niet aan denken om temperaturen onder de 20 graden te moeten ervaren. Aan de warmte wen je blijkbaar. De luchtvochtigheid is laag, onder de 20%. We zijn door de wind vandaag genoodzaakt om aan boord te blijven, we zijn bang dat het anker gaat driften. Op het einde van de middag gaat de wind iets liggen en lopen we nog even naar het dorp (Lamin) om een bevroren kip te kopen. Daarna drinken we nog wat bij Peter in de Lamin Lodge. De wereld van de zeilers is klein: vandaag komen de twee Zwitserse catamarans aan, welke we reeds eerder op de Salaum rivier zijn tegengekomen.

Toegang tot Lamin Lodge vanaf land

Apen op het dak van de Lamin Lodge

Wegvliegende reiger, vlakbij de Rafiki

donderdag 19 januari 2012

Lamin Lodge, Tarzan op Engelse boot

Donderdag 19 januari 2012:
Positie Lamin lodge: 13°23'40" N  16°37'25" W
Twee boten naast ons, zeg maar onze overbuurman, is “Cape” een Brits schip met als schipper Dave die met zijn familie (vrouw en twee kinderen (11 en 14)) al 6 jaar op reis is. De Cape had bezoek van kennisen en Dave had zijn spiboom buitenboord gespannen en een lijn met knopen hieraan bevestigd. Hierdoor kunnen de opvarenden van de “Cape” al slingerend als Tarzan van de boot in het water plonzen. We worden al snel door Dave uitgenodigd om mee te “spelen”. Dit werd een leuk vertier op de Cape deze middag. Als een zwaar elfje zweefde Loud sierlijk in deze kunstmatige liaan om vervolgens, zoals de kinderen van Dave het beschrijven, als een “big bomb” in het water te plonsen.

Een van de bezoekers van Dave waren twee Britse ontwikkelingswerksters die cursussen “eerste hulp” geven aan de plaatselijke bevolking in dit land. We hebben hier een poosje mee gepraat. Zij vertelden dat de normale regels voor hygiëne en steriliteit op het platte land totaal onbekend zijn. Ziektes als AIDS en difterie worden hier nog door de plaatselijke medicijnman “behandeld” en vormen in het algemeen dus een wisse dood. Voor medische hulp kunnen de mensen hier overigens wel gratis voor consult naar de dokter. De medicijnen moeten ze vervolgens echter zelf betalen. Heb je bijvoorbeeld suikerziekte, dan wordt dit gratis gediagnosticeerd maar als je de insuline vervolgens niet kunt betalen (iets wat voor het merendeel van de bevolking geldt) ga je hieraan dood. Heb je een zware, mogelijk dodelijke, infectie opgelopen maar je kunt geen antibiotica betalen, pech gehad… heel triest. De kindersterfte is groot. Hierdoor worden kleine kinderen vaak door hun zus/nicht de eerste jaren verzorgd en opgevoed, omdat de moeder bang is dat, wanneer ze zich te zeer bindt aan haar kind, ze het verdriet als het kind sterft niet kan verdragen.

woensdag 18 januari 2012

Lamin Lodge, Poetsen boot

Woensdag 18 januari 2012:
 Positie Lamin lodge: 13°23'40" N  16°37'25" W

We zijn hier al aardig gewend en het bevalt ons hier bij de Lamin Lodge.

De boot is aan de onderkant rond de waterlijn behoorlijk aan het “dichtgroeien”. Er is een bruine rand met een groen “gordijn” rond de boot. Vandaag hebben we deze rand al zwemmende met veel moeite verwijderd. Verder hebben we hier de typische werkzaamheden in deze baai in de Afrikaanse mangroven uitgevoerd: luieren (we hebben onze hangmat opgehangen), lezen, website bijwerken, zwemmen én we hebben vanavond gebarbecued, gegrilde kip stond op het menu.

Rafiki voor anker (vóór poetsbeurt)

dinsdag 17 januari 2012

Lamin Lodge, Natuurpark en Westfield

Dinsdag 17 januari 2012:
Positie Lamin lodge: 13°23'40" N  16°37'25" W

In de morgen zijn we naar een nabijgelegen natuurpark geweest, een heus stukje oerwoud met mooie vogels en wilde aapjes.

Vijver met krokodillen

Vogel met grote snavel (merk onbekend)



De aanwezige Krokodillen, Hyena’s en Bavianen zaten (gelukkig) achter slot en grendel.

Loud kan zelfs niet van de hyena's afblijven

Een paar honderd meter naast dit stukje oerwoud is het centrale slachthuis. Deze zijn met hun slachtafval sponsor voor het voedsel van de Hyena’s van dit park. De gieren weten dit blijkbaar ook, want het stikt hier van deze grote, indrukwekkende vogels in dit park.


Gieren

We zijn ook even wezen winkelen in Westfield, een naburig stadje. We verplaatsen ons met de “Buschtaxi”, typisch voor Gambia. Door dit gedeelte van Gambia zijn redelijk goede, geasfalteerde, hoofdwegen aangelegd. Over deze wegen rijden veel busjes voor personenvervoer. Als je een plaats verder wilt, ga je naast de weg staan en steek je je hand omhoog. Een van de vele busjes rijdt dan langs en roept de plaats waar ze naar toe gaan. Als je hierheen wilt, steek je je hand op of je knikt, de bijrijder klopt op de deur, zodat de chauffeur weet dat hij moet stoppen. Tijdens de rit betaal je aan de bijrijder. Het vervoer is zeer goedkoop, ongeveer € 0,15 voor een rit van 10 km.

maandag 16 januari 2012

Lamin Lodge, Banjul

Maandag 16 januari 2012:
Positie Lamin lodge: 13°23'40" N  16°37'25" W

Vanmorgen zijn we met de taxi op weg gegaan naar Banjul. Wij gaan een vergunning halen om op de rivier te varen, Thomas moet zijn verblijfsvergunning verlengen (deze is maar 28 dagen geldig en hij is al een maand hier) en er is een Duits jacht aangekomen die we gaan helpen met inklaren.

Op weg naar Banjul worden we aangehouden. Er is een politiecontrole en er worden diverse auto’s aan de kant gezet. Ook onze taxi. Nu blijkt dat het paspoort van Thomas niet meer geldig is, hij is dus illegaal in het land, en daarom wordt hij meegenomen naar de politiepost. Even later komt Thomas terug en wordt hij door een beambte vergezeld die meegaat in de taxi naar de immigratiedienst in Banjul en daar wordt de zaak met wat (smeer)geld geregeld.

Een vrachtwagen kan altijd nog voller

Banjul is dan wel een stad in een ontwikkelingsland maar een stuk moderner dan Dakar. Hier zijn veel meer spullen te verkrijgen, er worden behoorlijk veel Westerse spullen verhandeld. De mensen zijn vriendelijker en niet zo opdringerig als in Senegal, maar het blijft een armoedige Afrikaanse stad. Een ander groot verschil is de taal. In tegenstelling tot Senegal, waar de officiële taal Frans is, is de officiële taal van Gambia Engels. Dit maakt communiceren met de mensen op de straat gemakkelijk.

Marlène weet een tweetal mooie, typisch Afrikaanse, lappen stof op de kop te tikken. Hiervan wil ze kussens, een patchwork deken of iets dergelijks van maken.

Op het einde van de middag is de “Maia” ingeklaard, hebben de beambten hier de zakken weer vol, varen we met Karl en Karin van de “Maia” weer terug naar de rust bij de Lamin Lodge.

zondag 15 januari 2012

Lamin Lodge, met dinghy door mangroven

Zondag 15 januari 2012:
Positie Lamin lodge: 13°23'40" N  16°37'25" W

Zoals vermeld, heeft Marlène vrijdag hulp gekregen van een vriendelijke Duitser, Thomas, bij het inklaren in Banjul. Vandaag kwam Thomas even langs met zijn Dinghy. We spreken af dat we morgen, maandag dus, samen met hem naar Banjul gaan. Wij hebben nog een permit nodig om de rivier op te varen, Thomas moet zijn verblijfsvergunning verlengen, hij is hier al een maand.
Van onze buurman, Stefan uit Bonn, krijgen we een password voor internet. Hij werkt vanaf zijn boot als software engineer voor een mobiele telefoonaanbieder en we kunnen via zijn wifi netwerk op internet, super (na 2 weken weer nieuws van de wereld om ons heen). Helaas is dit netwerk vaak uit de lucht dus is het afwachten hoe vaak/lang we hiervan gebruik kunnen maken.

Zoals al vermeld wordt het steeds warmer. Overdag is het hier ruim boven de 30 graden, zo warm dat de mussen papagaaien van het dak vallen. We hebben een zonnetent over de kuip gespannen om de grootste warmte tegen te houden. We realiseerden ons vandaag dat de laatste keer dat we regen hadden, was in Gran Canaria, 14 november, twee maanden geleden!

We maken nog een tochtje met onze dinghy door de mangroven, een beetje verkennings- en jungletocht.

Kano in de mangroven

Uitgang mangroven

’s Avonds zijn we in de Lamin Lodge nog wat gaan drinken en hebben we ook nog een hapje gegeten. Tijdens het eten moesten we continue alert zijn. De apen die springen en rennen over de daken en zijn gek op cola en patat. We hebben verschillende keren gebruik moeten maken van de stok, die klaar ligt op de rand van het dak, om de apen weg te jagen.

Brutale aap in de Lamin Lodge

zaterdag 14 januari 2012

Lamin Lodge, Lamin

Zaterdag 14 januari 2012:
Positie Lamin lodge: 13°23'40" N  16°37'25" W

Vandaag zijn we, zoals de regelmatige bloglezer waarschijnlijk al kan weten, de omgeving van de ankerplaats gaan verkennen. De omgeving is vrij “normaal” voor Afrikaanse begrippen. De bekende zandwegen, dorpjes die verstoken zijn van stromend water en elektra, en veel leuke en blije kinderen.




We waren nog moe van de reis, metname van het inklaren, en zijn vroeg onder op de wol gekropen (hier koelt het ’s nachts niet meer af).

vrijdag 13 januari 2012

Saloum River – Banjul (Gambia)

Vrijdag 13 januari 2012:
Positie Lamin lodge: 13°23'40" N  16°37'25" W

Vandaag zijn we van de Saloum rivier verder gevaren (op de motor, er was geen wind) naar Gambia, een stukje van 35 nm. Het is niet warm meer, maar heet! We zoeken continue de schaduw op en binnen in de boot wordt het erg warm. Aangekomen bij Banjul hebben we besloten dat Marlène gaat inklaren, terwijl Loud op de boot blijft (we liggen natuurlijk ook hier voor anker, een steiger of iets is er niet) om de boot in de gaten te houden. De stroming is hier sterk en er liggen verschillende grote zeeschepen en er komen voortdurend veerboten, groot en klein, voorbij.

Kleine veerboten passeren groot zeeschip (licht net het anker)

Marlène: Eerst naar het kantoor van Immigration Office. Er lag een man onderuitgezakt op een stoel met de voeten op het bureau. Hij bleef mij aangapen en ik moest even wachten tot de ambtenaar terug kwam. Ondertussen kwam Thomas binnen, een Duitser die zijn verblijf in Gambia kwam verlengen. Hij ligt met zijn boot “Nes-Puck” bij de Lamin Lodge. Hij kan me gelukkig geld wisselen en geeft aan waar ik op moet letten. Op vrijdagmiddag is de bank al gesloten. Even later komt een jonge jongen binnen. Hij gaf mij formulieren om in te vullen en hij zou met mij meegaan naar de boot om te controleren. Ze controleren op de volgende manier: “Wat kan ik nog gebruiken wat zij hebben”. Hij vraagt of we sigaretten, medicamenten, condooms en voedsel aan boord hebben. Na een rondje aan boord en langdurig snuffelen in de spullen van Marlène, kan hij parfum en nog wat voedsel gebruiken. Ik heb hem een flesje parfum van Adidas gegeven (niet mijn geur) en aangegeven dat ik dit voldoende vind. Ze hebben namelijk niet het recht om deze spullen mee te nemen. Hij vindt het gelukkig ook voldoende. Hij begeleidt me daarna naar het kantoor van de customs. De customer zit net geknield op een mat en moet eerst bidden (moslims), daarna kan hij ons te woord staan. We moeten verder naar het hoofdkantoor. Ook daar is het tijd om te bidden, dus weer wachten. De jongen van de immigration office heeft voor mij het woord gedaan en aangegeven dat een controle door de customers niet noodzakelijk is, aangezien wij niets bruikbaars aan boord hebben. Na lang wikken en wegen besluiten de customers niet aan boord te komen. Gelukkig, want zo kunnen wij nog voordat het donker wordt doorvaren naar Lamin Lodge.  

Lamin Lodge, toren links is de woning van Peter, rechts het drie verdiepingen tellende restaurant/bar

Cult-plekken: Iedere liefhebberij kent zijn cult-plaatsen zoals ik die maar zal noemen. Zo is dit bijvoorbeeld de Arena bij de Ajax-fan, voor de wielrenner is dit Alpe d’Huez, voor de darters is dit de Embassy, voor de bierliefhebbers de Octoberfesten, voor de schutterijen is dit de OLS en voor de motorrijder de TT in Assen. Plekken waar je geweest moet zijn “anders hoor je er niet bij”, “dan ben je geen echte”. Voor de zeilers in West-Afrika is dit Lamin Lodge in Gambia. De Duitser Peter is hier in 1982 aangekomen en heeft hier de Lamin Lodge gestart. Dit is een plek waar je bootjes kunt huren én waar je beschut kunt ankeren. Zo is een ontmoetingsplek ontstaan midden in de mangrovebossen in Afrika. Wij komen in de schemer aan en ontwaren ongeveer 15 zeiljachten, quasi “in the middle of nowhere”.

donderdag 12 januari 2012

Saloum River: Foundiougne - Djifere

Donderdag 12 januari 2012:

Positie: 13°56'57.90" N  16°45'37.20" W

Vandaag weer een zeer warme dag in Foundiougne. Vanmorgen zijn we nog even naar de markt in Foundiougne geweest.

Met paard en wagen naar de markt

Vrouwen verkopen hun waar op de markt


’s Middags zijn we teruggevaren door de mangroven van de rivierdelta naar de monding van de Saloum.

Saloum rivier met mangroven

woensdag 11 januari 2012

Saloum River: Djifere – Foundiougne

Woensdag 11 januari 2012:
Positie: 14°07'91" N  16°28'14" W

Vandaag zijn we de rivier de Saloum opgevaren om het binnenland van Senegal te verkennen. We zijn 30 nm gevaren naar het dorp Foundiougne. Deze plaats was vroeger belangrijk omdat hier een veerpont over de Saloum Rivier was. Inmiddels is er een brug in Kaolack, zodat het doorgaande verkeer niet meer via Foundiougne komt. De economie heeft hieronder te lijden. In het dorp is veel “oude glorie” te zien. Gesloten hotels en vakantieparken. Grote huizen die vervallen zijn en er zijn ook nog her en der ruines van vroegere, Franse koloniale bebouwing. Er is niet veel te beleven, er liggen hier wel twee “cruisers”, twee Zwitserse zeilboten, catamarans, waarvan we er één al eerder gezien hebben in Dakar, de “die Zwöe”. Het is heel warm, de warmste dag vanaf het begin van de reis in augustus.

Ankerplek Foundiougne

Diverse vogels op meerpalen

Na een verkennend wandeltochtje door de omgeving besluiten we dat deze plek niet de moeite waard is om langer te blijven en we besluiten om morgen terug te gaan naar de ankerplek bij Maurice en Dominic.

’s Avonds zijn we met de dinghy naar het restaurant van “Pino” gaan eten. Pino is een Italiaan die al 12 jaar een restaurant heeft in Foundiougne. We hebben voor dit restaurant gekozen omdat Maurice aangaf dat de kwaliteit van het eten in dit restaurant zeer goed is. We hebben lekker Italiaans gegeten in het binnenland van Senegal.

Opmerkelijk is dat Kaolack de “pinda-hoofdstad” van Senegal is. Aangezien wij hier vlakbij zitten kun je op elke straathoek heel goedkoop pinda’s kopen.

Pinda's bakken op straat

dinsdag 10 januari 2012

Saloum River – Jackson Island

Dinsdag 10 januari 2012:
Positie: 13°56'57.90" N  16°45'37.20" W

Vanmorgen zijn we met twee speedboten (de Franse buren van het Italiaans koppel gaan ook mee) en 3 personeelsleden van Maurice en Dominic op weg gegaan naar Jackson Island, 15 nm zuidelijk van onze ankerplaats, in de Saloum Delta. Jackson Island is een onbewoond eiland in een natuurgebied en een vogelreservaat met rondom uitgestrekte zandstranden. Bij aankomst zagen we al meteen een groep pelikanen en een grote gier op het eiland.

Na een stukje lopen op dit strand heb je al een bonte verzameling schelpen bij elkaar.

Maurice en Marlène

Veel vogels op Jackson Island

Picknick op Jackson Island

Loud aan het roer

Lekker zonnen, zwemmen, een hapje eten (verse vis van de gril), super dus. Een dagje vakantie tijdens onze reis zullen we maar zeggen.

maandag 9 januari 2012

Saloum River - Diakhanor

Maandag 9 januari 2012:

Positie: 13°56'57.90" N  16°45'37.20" W

Vandaag hebben we de zuidkant van de landtong tussen de Oceaan en de Saloum rivier verkend en zijn we naar het dorp Diakhanor gelopen. Dit dorp is weliswaar eenvoudig maar in tegenstelling tot Djifere en Dakar is hier alles heel netjes. De huizen zijn gemaakt met holle betonblokken. Voor het metselen van een huis heb je hier alleen cement nodig. Met het zand van het strand, versterkt met schelpen, wordt een relatief droge beton gemaakt waarmee een mal, die de vorm van een holle betonblok heeft, gevuld, aangeklopt en op de grond gelost om uit te harden. Vervolgens wordt hier het huis mee gemetseld. Voor de afwerking wordt het huis vaak nog met specie gestukadoord.



Van betonblok tot gestucadoord huis

We zijn onder de indruk van de vele kleurrijke vogelsoorten in deze omgeving. Het lijkt net alsof de volière van een dierenhandel opengestaan heeft. Daarnaast lopen hier overal dieren vrij rond, zoals koeien, varkens, geiten, schapen, ezels en kippen. Bij wie ze horen is voor ons niet duidelijk.

 
Weer een stelletje knerten, netjes op een rij

De natuur is hier prachtig. De delen die bij vloed onder water staan en bij eb weer droog staan. Ook de dieren zoals blauwe reiger, krabben en nog een hoop andere dieren waar we de naam niet van weten zijn hier te zien.

Natuur langs doorgaande weg

Krabben rennen voor ons weg en duiken onder

Op de terugweg hebben we even wat gedronken in een klein vakantiepark dat hier langs de hoofdweg ligt. Dit is overigens een zandweg waar de auto’s en vrachtauto’s met 100 km/uur overheen racen.

De mensen zijn in het algemeen heel vriendelijk. Dit gedeelte van Senegal is totaal anders als de omgeving van Dakar. Bij de terugkomst aan de lodge worden we door Maurice en Dominic uitgenodigd om morgen een uitstapje te maken met hun speedboot naar Jackson Island. We zijn vereerd en zeggen volmondig ja.

Zodra we op onze boot zijn, komt dit mooie zeilschip voorbij. We waren bang dat hij het net niet zou halen, dus Loud stond al klaar bij het roer en Marlène stond al klaar om het anker op te halen, maar hij ging net voorlangs.

Traditionele vissersboot