Donderdag 19
januari 2012:
Positie Lamin
lodge: 13°23'40" N 16°37'25" W
Twee boten
naast ons, zeg maar onze overbuurman, is “Cape” een Brits schip met als
schipper Dave die met zijn familie (vrouw en twee kinderen (11 en 14)) al 6
jaar op reis is. De Cape had bezoek van kennisen en Dave had zijn spiboom
buitenboord gespannen en een lijn met knopen hieraan bevestigd. Hierdoor kunnen
de opvarenden van de “Cape” al slingerend als Tarzan van de boot in het water
plonzen. We worden al snel door Dave uitgenodigd om mee te “spelen”. Dit werd
een leuk vertier op de Cape deze middag. Als een zwaar elfje zweefde Loud
sierlijk in deze kunstmatige liaan om vervolgens, zoals de kinderen van Dave
het beschrijven, als een “big bomb” in het water te plonsen.
Een van de
bezoekers van Dave waren twee Britse ontwikkelingswerksters die cursussen
“eerste hulp” geven aan de plaatselijke bevolking in dit land. We hebben hier
een poosje mee gepraat. Zij vertelden dat de normale regels voor hygiëne en
steriliteit op het platte land totaal onbekend zijn. Ziektes als AIDS en
difterie worden hier nog door de plaatselijke medicijnman “behandeld” en vormen
in het algemeen dus een wisse dood. Voor medische hulp kunnen de mensen hier overigens
wel gratis voor consult naar de dokter. De medicijnen moeten ze vervolgens
echter zelf betalen. Heb je bijvoorbeeld suikerziekte, dan wordt dit gratis
gediagnosticeerd maar als je de insuline vervolgens niet kunt betalen (iets wat
voor het merendeel van de bevolking geldt) ga je hieraan dood. Heb je een
zware, mogelijk dodelijke, infectie opgelopen maar je kunt geen antibiotica
betalen, pech gehad… heel triest. De kindersterfte is groot. Hierdoor worden
kleine kinderen vaak door hun zus/nicht de eerste jaren verzorgd en opgevoed,
omdat de moeder bang is dat, wanneer ze zich te zeer bindt aan haar kind, ze
het verdriet als het kind sterft niet kan verdragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten