Afscheid Bocas del Toro en terugkeer naar Linton Bay

Donderdag 1 november 2019 tot en met maandag 4 november 2019

Positie Linton Bay: 9°19.986 N 82°14.599
Het avondleven in Bocas Town is erg knus en gezellig. Met de vele kleine kroegjes en eettentjes is er altijd wel wat te beleven. Een van onze favorieten is een kar met een gril waar kippetjes en varkenslapjes gegrild worden en deze worden met frietjes geserveerd op een terras wat op de hoofdstraat geplaatst is. Door het gebrek aan een koelkast heeft de uitbater geen drankjes en deze halen we bij de Chinese supermarkt aan de overkant van de straat. Een heerlijk en eenvoudig grillmenu waarbij we tijdens het eten een prachtig beeld hebben van de passerende toeristen en de plaatselijke bevolking. Het is een restaurant waar geen afval gecreëerd wordt: de borden en bestek worden weer afgewassen en de talloze straathonden, die ons tijdens het eten al vanaf een respectvolle afstand in de smiezen houden, doen zich na de maaltijd tegoed aan de botjes!

Onze favoriete snackbar. Waar nu de brommers staan, is 's avonds een terras. 

Er komen 's avonds veel mensen voorbij, dus een heerlijke plek om te zitten.

Hier kun je je duikexamen behalen.

Hier op de ankerplek krijgt Marlene de schrik van haar leven wanneer ze 's nachts even naar het toilet moet. In de salon van onze boot fladdert een groot vliegend harig “ding” in haar haar en vliegt vervolgens uit de boot de donkere nacht in. Wanneer we even later de salon wat onderzoeken, blijkt dat de iets overrijpe bananen aangevreten zijn. De stekeblinde fruit-vleermuizen (overigens volstrekt ongevaarlijk) hebben zo'n goede reukzin dat ze van het naburige eiland onze rijpe bananen ruiken en deze dan in het geniep binnen in de boot komen oppeuzelen!

De vleermuis spuugt eerst op de banaan, zodat de schil al door de enzymen in dit speeksel oplost. 

Zo kan de vleermuis makkelijk bij het vruchtvlees van de banaan. 

De zwarte plekken op de banaan zijn ontstaan door het speeksel van de vleermuis.

Wanneer we de tijd in Nederland niet meetellen, zijn we een kleine 4 maanden in de Archipel van Bocas Del Toro gebleven. Bocas del Toro is een prachtige archipel. Er zijn parelwitte Bounty-stranden, fantastisch begroeide eilanden, een leuk karakteristiek stadje en een mooie “lay-back-BackPacker” atmosfeer. Het enige wat we misten waren de beperkte mogelijkheden om te snorkelen, dit in tegenstelling tot de San Blas. Een ander nadeel ten opzichte van de San Blas zijn de vele stekende insecten. De stranden zijn tijdens en na de zonsondergang door de grote aantallen zandvliegen en muggen zonder bescherming niet meer begaanbaar. Met beschermende kleding en een dikke laag DEET gaat het nog enigszins.

De hoogtepunten van Bocas del Toro:

Bird Island

Het verlaten kanaal, waar vroeger de bananenoogst vervoerd werd.

Het uitgestrekte strand van Bluff Beach.

Bocas Town, gezien vanuit onze ankerplek.

Mooie wandeling op het eiland Carenero.

Relaxte dames op Isla Bastimentos.

Met Jaqueline en Bertus van het zeiljacht Queen B naar de vleermuizengrot.

Het primitieve leven in Bluefield. Deze mensen komen net uit de heuvels met hun oogst.

Mooie wandeling van Bluefield naar Kusapin.

Met Marcel op visexcursie. Eerst vangen we kleine vissen met het net. 

Vervolgens beginnen we aan het echte werk, de grote vissen.

Op de cacaoplantage ontmoeten we deze prachtige margay.

Op 1 november vieren we Loud zijn verjaardag met een diner in het restaurant. De volgende morgen gaan we nog afscheid nemen bij Carmen en Marcel (hostel Carmen's Place) en daarna beginnen we aan de terugreis. We gaan binnendoor (dwz achter het rif/eilanden, dus met een zeer rustige zee) naar Crawl Bay om vervolgens op 3 november ankerop te gaan en Bocas del Toro defenitief te verlaten. Het is een tocht van 160 nm (ongeveer 250 km) naar Linton Bay bij Colon. Helaas is de tocht niet zo perfect bezeild als de heenreis, maar het was een goede oversteek. Maandag 4 november wordt ons anker uitgegooid in de vertrouwde baai van Linton Bay en we gaan natuurlijk meteen, en dit is al een volledig verplichte en ingeburgerde traditie, eten bij Hans van CasaX. We nemen zoals altijd ons favoriete gerecht, kip plancha met extra frietjes!

Tanken in Almirante

Donderdag 17 oktober 2019 tot en met woensdag 30 oktober 2019

Positie Almirante: 9°19.986 N 82°14.599
We klussen nog wat aan de boot, gaan joggen in Bocas Town en genieten van de backpackers die op het eiland zijn.

De verbinding van Bocas del Toro naar het vaste land gaat allemaal via het dorpje Almirante. Vanuit hier gaat twee maal per dag een grote veerboot die passagiers, auto's en zelfs complete opleggers vervoert om de archipel te bevoorraden. Maar verreweg de meeste passagiers maken gebruik van de veel snellere lancha's. Voor 5 dollar wordt je dan in 25 minuten overgezet over een afstand van 20 km. De bootjes zijn uitgerust met een setje buitenboordmotoren van 200 tot wel 500 pk, waardoor ze met een snelheid van 50 km/uur over het water racen!

Maandag 28 oktober 2019 maken we de Rafiki verder klaar voor vertrek, en dat wil zeggen: er moet getankt worden. In Bocas Town moeten we dit met jerrycans doen, dus we beslissen om ons anker op te halen en naar Almirante te varen.
Aangekomen bij het vaste land zien we eerst de zeehaven van Almirante. Deze haven is geheel uitgerust om Nederland en omstreken te voorzien van de welbekende Chiquita Bananen. Overal waar je kijkt zie je containers, vrachtauto's, gebouwen, enz. voorzien van dit bekende logo. We komen onderweg zelfs een zeeschip tegen, die volgeladen met bananen, op weg is naar Antwerpen. In Antwerpen bevindt zich namelijk de belangrijkste losplaats van Chiquita vanwaar de tijdelijke opslag en verdere distributie binnen Europa wordt geregeld.

De Chiquita bananen op weg naar Europa.

De zeeterminal van Chiquita.

In deze rustige baai liggen wij voor anker.

In Almirante zijn een aantal busdiensten die zorgen voor de verbinding naar de verschillende regio's van Panama. Ga je vanuit hier via de kust naar het noorden, dan kom je na 40 km uit bij de grens met Costa Rica.

We meren af bij het tankstation waar we de Rafiki voltanken. We maken ook nog een wandeling door het dorp, maar dit maakt niet erg veel indruk op ons. 

We lopen eerst door de villawijk. 

We komen zelden huizen tegen die zo goed verzorgd zijn en waar geen rommel rond het huis ligt.

Een "kerkhof" voor boten of een opslagplaats. Wie zal het zeggen...….

Midden door het dorp loopt een riviertje.

Deze vrouw zit een beetje in het donker, maar je kunt er bijna niet naast kijken. 

Begrijp jullie nu dat wij ons hier best vaak slank voelen.

Bluff Beach

Zondag 13 oktober 2019 tot en met woensdag 16 oktober 2019

Positie Bocas Town Zuid: 9°19.986 N 82°14.599
Isla Colon, het hoofdeiland van de archipel van Bocas del Toro (ook het grootste trouwens) is ongeveer 12 km lang en 4 km breed, iets kleiner als Texel. Op het eiland ligt de grootste plaats van Bocas del Toro, namelijk Bocas Town. Een bekend strand op dit eiland is Bluff Beach, een uitgestrekt strand met ideale omstandigheden voor golf-surfen. Dit strand ligt op ongeveer 10 km van Bocas Town vandaan en vandaag nemen we de bus vanaf Bocas Town tot het eindstation.

De weg naar Bluff beach loopt parallel aan de kust en is maar voor een beperkt gedeelte geasfalteerd, het grootste gedeelte is de weg onverhard. De weg is plaatselijk erg slecht en het busje heeft een aantal keren moeilijkheden om vooruit te komen, een SUV is beter geschikt voor dit werk. Of beter nog een quad, want deze worden in grootte getale verhuurd aan de surfers die vanuit hun hostel met de quad de verschillende surf-stekken opzoeken, waaronder die op Bluff Beach.

De ingang van een restaurant, een mooi mozaik met de naam van het restaurant.

Een resort, wat opgeknapt wordt.

We stappen uit bij het strand en dit is tevens ook het begin van Bluff Beach. In het begin zijn er nog hotels, hostels en restaurantjes, maar zodra we een half uur gewandeld hebben, hebben we het rijk voor ons alleen. Een lang strand met niemand meer op de horizon. Na een uur keren we en we wandelen verder afwisselend over het strand en over de zandweg terug naar Bocas Town. Het is alweer een wandeling die zeer de moeite waard is. Zoals overal in de Carieb zie je maar weinig wandelaars waardoor je overal mooi rustig en verlaten de omgeving kunt verkennen. 

Een strand, kilometers lang, alleen voor ons.