De Perlas eilanden: Bezoek Viveros Resort en het onderwaterschip schoon maken

Zondag 13 november 2022 tot en met woensdag 30 november 2022

Viveros Resort & Club
Het is natuurlijk de ultieme droom van een projectontwikkelaar: je vindt een financier en koopt een eiland hier in de Perlas Archipel en je maakt een plan voor 75 super-de-luxe bouwkavels. Op dit eiland komt dan verder een landingsstrip, een groot publiek zwemparadijs met restaurant, een golfbaan, een marina en nog een paar luxe resorts. De kavels, allen met eigen privé-strand, worden dan vervolgens als warme broodjes verkocht aan Amerikaanse pensionado's. Succes verzekerd, toch?

Helaas is dit verhaal niet zo rooskleurig verlopen voor het eiland Viveros. De wegen werden aangelegd, een nuts-infrastructuur (elektra, water en riool), een marina met aanlegpier en restaurant, een elektriciteitscentrale, een betoncentrale en een tropisch zwemparadijs zijn 10-15 jaar geleden hier gerealiseerd. In 2010 waren 25 kavels verkocht, en op ongeveer 10 kavels zijn prachtige villa's gebouwd. Daarna ging het helaas bergafwaarts met dit project: de financier komt in de problemen met de justitie, omdat hij zijn kapitaal vergaard heeft met de handel in Cocaïne, een veelvuldig voorkomend feit hier in de regio. Vervolgens worden er geen kavels meer verkocht en de bewoners in de reeds gebouwde villa's proberen sindsdien het eiland toch "leefbaar" te houden om er voor te zorgen dat hun huis niet te veel waarde verliest.

De tand des tijds vreet vervolgens ruim 10 jaar lang aan de gerealiseerde publieke gebouwen en infrastructuur, zonder dat hier onderhoud aan gepleegd wordt. Hierdoor is er nu een surrealistische omgeving ontstaan. We gaan op bezoek op dit eiland en kijken onze ogen uit. De marina is compleet vervallen, de steigers zijn verdwenen en het restaurant, de aanlegpier en het generatorhuis zijn vervallen tot een ruïne.

Op het eiland zelf zijn de geasfalteerde wegen vervallen tot hobbelige zandwegen en de voetgangerspaden met straatverlichting zijn door de jungle overwoekerd. Een paar landhuizen zijn nog bewoond en in een prima staat van onderhoud, terwijl andere villa's al overwoekerd zijn door de tropische begroeiing. Het tropische zwemparadijs is het indrukwekkende zichtbare bewijs van een mislukt multi-miljoenen project. Het publieke strand erachter is een van de mooiste stranden die wij ooit gezien hebben.

Viveros is een fantastisch mooi eiland en het is heel erg bijzonder om over dit privé-eiland te wandelen.

Het plan van Viveros met 75 luxe villa's. Er zijn in totaal 25 kavels verkocht 

en er zijn maar 10 villa's gebouwd. Er zijn er nu nog 2 bewoond.

Luxe villa die langzaam aan het vervallen is.

Het ooit zo mooie zwembad, nu is alles vervallen.

De boot die in betere tijden alle bouwmaterialen naar het eiland bracht.

Ze hadden een eigen betoncentrale op het eiland.

Infrastructuur is nog aanwezig en wordt nog gedeeltelijk onderhouden.

Een bewoonde villa.

Onderweg heeft Marlène een Mahi Mahi gevangen van 90 cm.

Onderwaterschip
We halen de Hookah (duiken met een compressor, zonder duikflessen) tevoorschijn en we beginnen met de grote schoonmaak van het onderwaterschip. 3 dagen op rij gaan we samen aan het werk om ervoor te zorgen dat het hele onderwaterschip schoon is. Er mogen geen schelpen en algen meer op het schip aanwezig zijn, dit is een eis van de Galapagos eilanden. Ook de doorvoeren en de opening bij de boegschroef wordt geheel vrijgemaakt. De derde dag doen we de finishing touch, met groene schuursponsjes wordt de romp nog helemaal nagewreven. Schoner kan het niet, hier zullen ze op de Galapagos geen problemen mee hebben.

De Kobel, een Duitse boot, die gelijk met ons vertrekt naar de Galapagos heeft een maand geleden de boot uit het water gehaald in Shelter Bay (andere zijde van het Panamakanaal) en heeft een nieuwe laag antifouling aangebracht. Voor de zekerheid laat hij zijn boot op de Perlas eilanden droog vallen, dit is mogelijk aangezien zij een kimkieler hebben. Op het strand bij laag water wordt de nieuwe laag antifouling nogmaals schoon gemaakt. voor hun erg spannend, want het was de eerste keer dat zij de boot droog laten vallen. We maken een paar rondjes met de drone en dit levert een aantal spectaculaire mooie foto's op.

De Kobel op het strand van Viveros.

Mooi bovenaanzicht van het eiland.

En dan zijn we klaar voor de oversteek naar de Galapagos.

Posities van onze ankerplekken op de Perlas eilanden:
Contadora Zuid 8°37.382 N 79°02.108
Isla Chapera 8°34.902 N 79°01.439
Isla Mogo Mogo 8°34.683 N 79°01.027
Isla Casaya Oost 8°30.400 N 79°01.420

Isla Casaya Zuid (Expeditie Robinson 2006) 8°29.510 N 79°01.900
Isla Bayoneta 8°29.500 N 79°02.910
4 Rocks 8°29.960 N 78°57.000
Isla la Mina 8°28.984 N 79°00.042
San Miguel 8°27.714 N 78°56.660
Isla Espiritu Santo (vrouweneiland exp Robinson 2006) 8°25.854 N 78°51.372
Isla Viveros 8°29.000 N 78°58.370
Isla Viveros Marine 8°28.500 N 78°58.730
Isla Pedro Gonzales 8°24.541 N 79°05.561

Panama City, voorbereidingen oversteek naar Galapagos en Frans Polynesië

Zondag 2 oktober 2022 tot en met zaterdag 12 november 2022

En dan eindelijk krijgen we bericht, de watermaker is gerepareerd. Nadat we onze creditcardgegevens hebben doorgegeven, wordt de watermaker maandagmiddag in Florida in de Verenigde Staten op de post gedaan. Donderdagmiddag (3 dagen later) is de watermaker al in Panama City en daarna heeft Loud hem weer teruggebouwd in de Rafiki. Het was een behoorlijke klus en technisch gezien de moeilijkste reparatie tot nu toe, maar de machine loopt gelukkig weer als een zonnetje!

We maken onze Rafiki klaar voor een volgend avontuur op onze reis, de Galapagos eilanden. Na een goede maand op deze beroemde archipel gaan we dan weer verder naar Frans Polynesië in het midden van de Stille Oceaan. We maken de boot technisch 100% in orde en bunkeren zoveel mogelijk zaken, omdat we in de gebieden waar we naar toe varen ons moeilijk kunnen bevoorraden. We bunkeren naast onze vaste dieseltank ook nog 180 liter diesel in jerrycans. Onze grote genua wordt nog maar eens opgekalefaterd en we wekken en roken vlees voor de komende maanden. De verstagingen zijn nagemeten en nagespannen. De navigatieapparatuur en autopiloot zijn nagekeken en we sluiten daarnaast ook satellietcommunicatie aan. Dit laatste is relatief nieuw voor ons. Voor communicatie op de oceaan zullen we in het vervolg communiceren via Inreach en Iridium GO, die beide werken op de Iridium satelietcommunicatie.

Inkopen op de groente- en fruitmarkt. Deze markt is ook overdekt en ligt net even buiten de stad.

Vlees, sambal en groenten op zoet-zuur zijn ingemaakt. Met dank aan een client van 

buurtdiensten die nieuwe deksels voor mij spaart, zodat ik het glas telkens kan hergebruiken.

Inkopen gedaan. Het probleem is niet het inkopen, maar het opruimen op de diverse plekken. 

En wat nog belangrijker is, is het opschrijven waar je het hebt opgeborgen.

De UV-strip van onze grote genua begint langzaam los te laten. Zijkanten krijgen een nieuwe rand.

Het is een warm en zweterig hoekje van onze boot. Zeker als je half onderwater ligt.

De tocht naar de Galapagos is hemelsbreed 850 nm (1500 km) maar waarschijnlijk zullen de windrichting en stromingen ons dwingen om een afwijkende koers te nemen waardoor we ingeschat 1000-1200 nm zullen afleggen. Na een kleine 2 weken op zee zullen we dan aankomen op de eilandengroep die door Charles Darwin wereldberoemd geworden is.

Maar eerst maken we nog een laatste tussenstop op de Perlas eilanden. Hier wordt het onderwaterschip goed gereinigd (een eis van de autoriteiten van de Galapagos) en vervolgens wachten we op een goed weergaatje voor deze oversteek naar de Galapagos.

De Perlas eilanden, Expeditie Robinson en op zoek naar parels en mooie schelpen

Vrijdag 9 september 2022 tot en met zaterdag 1 oktober 2022

Watermaker
Wanneer we echter na een week weer in de Perlas zijn, valt de druk van de waterwatermaker weer weg .....we zijn ten einde raad. We hebben nog telefonisch contact met de belangrijkste leverancier en technicus van onze watermaker in Florida, maar ook hij kan aan de hand van de beschreven symptomen geen diagnose stellen. Hij kan alleen wat voor ons betekenen wanneer hij het apparaat in zijn werkplaats op de testbank heeft. Maar zaken vanaf Panama naar de USA sturen is nagenoeg onmogelijk .... Cyrill, de schipper van een naburige catamaran merkt in de namiddag tijdens een borrel op dat hij over twee weken naar Amerika moet in verband met zijn werk. En, hij heeft met de heenweg geen bagage en wil de watermaker graag in Amerika voor ons naar Florida sturen! Zo gezegd, zo gedaan, twee weken later is de watermaker in Florida en ligt onze watermaker op de testbank. Voor het eerst liggen we niet alleen in de Perlas en krijgen we van lieve vrienden 80 liter water geleverd. Ook vangen we water op tijdens regen. Dit is voldoende om de tijd in de Perlas te overbruggen. We hebben met deze groep zeilers, die op het punt staan om samen naar de Galapagos te zeilen, een leuke tijd. Er wordt een strandbarbeque georganiseerd en er is nog een feestje op het strand. 

Onderweg van Panama naar de Perlas vangen we maar liefst 4 tonijnen, 

helaas niet de lekkerste tonijnen, maar we smullen hier toch van.

Rafiki voor anker bij het eiland Mogo Mogo.

Strandbarbeque met de bemanning van Ohanna II (Frans/Amerikaans), Milonga (Belgen), 

Waterdogs (Canadees), Kithara (Duits) en Moin (Duits). 

Na een aantal dagen van dit gezelschap genoten te hebben, gaan wij verder op zoek naar het eiland waar Expeditie Robinson 2006 begon.

Expeditie Robinson

Expeditie Robinson is een televisie programma dat internationaal een groot succes is. Het is niet zoals "the Voice" een Nederlands concept, maar Nederland heeft, net als heel veel andere landen, dit programma gekocht en maakt de opnames op plekken waar ook andere buitenlandse omroepen dit programma maken. Hierdoor kun je als klein televisieland zo'n duur programma toch betalen, de kosten van de indrukwekkende spellen en de randvoorwaarden worden dan met andere omroepen gedeeld.

Op het moment dat wij de Perlas bezoeken worden er twee programma's van Expeditie Robinson (of te wel Survivor in het Engels) hier opgenomen. Een Zweedse groep en een Amerikaanse groep waren onafhankelijk van elkaar op één van de onbewoonde eilanden "aan het overleven". We ontmoeten een Amerikaan op een werkboot, van waaruit dit programma wordt gecoördineerd. Hij zorgt voor de organisatie van transport, eten en slaapplekken voor de cameramensen, drinkwater, geneeskundige bijstand, etc. Hij vertelt ons dat dit programma wereldwijd zeer succesvol is en dat er in de wereld inmiddels 12 locaties zijn waar dit programma opgenomen wordt.

Nederland neemt de laatste jaren hun programma op in de Filipijnen, maar in 2006 is één seizoen van expeditie Robinson opgenomen in Panama, hier in de Perlas eilanden. Aangezien wij het seizoen van Expeditie Robinson op een harddisk hebben, bezoeken we met onze Rafiki de eilanden waar de kandidaten verbleven. Alleen wij eten en slapen lekker aan boord, terwijl de kandidaten destijds op de eilanden in de regen en tussen de insecten op het strand sliepen.

De eilanden waar in 2006 Expeditie Robinson begon. Links Espiritu Santo, het vrouweneiland. Het tweede eiland rechts het manneneiland. Voor het mixen van de teams, moesten de helft van de vrouwen met een vlot naar het manneneiland en omgekeerd.

Espiritu Santo, het vrouweneiland.

Traditionele vissersboten die vissen in de Perlas en hun vis verkopen in Panama City.

Parels en schelpen
De Perlas eilanden zijn werkelijk pareltjes in de Pacific, 30 nm uit de kust van Panama City. Maar aan deze schoonheid hebben ze niet hun naam te danken. Deze naam hebben ze gekregen van de Spanjaarden in de 16de eeuw omdat hier de mooiste parels ter wereld vandaan kwamen. Parels ontstaan doordat een pareloester een zandkorreltje in zijn schelp krijgt en vervolgens dit zandkorreltje glad maakt door het in te pakken in parelmoer. Dit gebeurt maar hoogst zelden en daarom moeten er veel pareloesters geraapt en opengemaakt worden om een parel te bemachtigen. Gelukkig worden de pareloesters ook gegeten, zodat ze niet voor niets gedood worden.

Tegenwoordig worden pareloesters niet meer gevangen (zeg maar: "geraapt") en gedood omdat er soms een parel in kan zitten. Een pareloester wordt tegenwoordig in een parelkwekerij voorzien van een mooi rond kunststof kogeltje door het voorzichtig in zijn schelp aan te brengen. Hierdoor weten ze dan zeker dat hier een parel in gevormd gaat worden. Maar ook tijdens de "oogst" van de parel wordt het dier niet gedood. Ook dan wordt de schelp iets geopend, de parel wordt verwijderd én een nieuw klein bolletje wordt geplant. Deze kweekparels worden in grote hoeveelheden geproduceerd in Gambier, 8.000 km verderop. Hier in de Perlas eilanden worden de parels nog op de oude manier gevonden: de pareloesters worden van de zeebodem geraapt en alleen voor de consumptie geslacht. Soms zit er dan ook nog een parel in. De schelpen worden verkocht aan bedrijven die deze schelpen gebruiken als wandversiering.

Naast de pareloesters vinden we op deze stranden een uitermate rijkdom aan schelpen. Van onze hele reis is het strand van Isla Beata in de Dominicaanse republiek het enige wat zich hieraan kan meten.

Rechts de schelpen met parelmoer in de binnenzijde.

Ieder strand heeft zijn eigen schelpen.

Bezienswaardigheden Panama City en reparatie watermaker

Woensdag 24 augustus 2022 tot en met donderdag 8 september 2022

We nemen langzamerhand afscheid van Panama. Een van de mooiste culturele bezienswaardigheden is het oude stadscentrum. Panama restaureert stukje voor stukje de vervallen gebouwen in dit deel van de stad en het resultaat is prachtig.

De vismarkt, een groot assortiment vis en schaaldieren.

Vervallen huizen naast mooi opgeknapte huizen.

Het Panamakanaal museum. Helaas was het gesloten.

Een diersoort die zich hier makkelijk aan de mens heeft aangepast is de Zuid-Amerikaanse wasbeer. Deze alleseter is brutaal genoeg om overal waar mensen leven en recreëren iets om te eten te bietsen. Verder vinden wij dit rebelse diertje ook nog leuk om te zien.

Loud gaat deze lieve wasberen regelmatig voeren.

De ankerplek waar we een paar maanden vertoefd hebben is niet mooi. Het is een industriële omgeving met veel plaatselijke vissersboten en helaas ook veel zeilboot-lijken. Dit laatste zijn zeiljachten die door een of andere reden door de eigenaars verlaten zijn en hier aan hun lot overgelaten worden. We tellen er hier in de baai al snel een stuk of 15....

Er zijn ook een paar grote voordelen aan deze ankerplek:
1. De dinghy-dock is gratis en wordt door de kustwacht bewaakt.
2. Je kan gratis drinkwater bunkeren op de dinghy-dock (en dat hadden we nodig, aangezien onze watermaker een tijdje niet functioneerde)
3. Er is een prachtig uitzicht over de sky-line van de stad.
4. De immigratie en de portcaptain is om de hoek, in- en uitklaren is een fluitje van een cent.

Punto Verde is groene punt. Jullie zien er is hier veel aandacht voor het milieu ..........

Deze zijn al enige tijd geleden gezonken. Bij hoog water liggen ze volledig onder water, 

bij eb zie je half boven water. Het hoogteverschil tussen eb en vloed is ongeveer 4 meter.

Deze boot lag aan een mooringbal. De volgende dag gingen we naar de kant en 

zagen dat deze boot afgelopen nacht gezonken is. Na een paar weken hebben ze hem weer 

naar boven gehaald, maar alle apparatuur, de motor etc is niet meer functioneel.

We hebben een dag de moeite genomen om een bezoek te brengen aan de nationale dierentuin van Panama, een uurtje met de bus buiten de stad. We hadden ons redelijk wat voorgesteld van een Midden-Amerikaanse dierentuin maar helaas, de dierenverzameling is belabberd. Tijdens een wandeling in de omgeving van Linton Bay kom je normaal gesproken meer wilde dieren tegen dan in deze afgeleefde zoo. Niet voor herhaling vatbaar dus.

Het enige mooie, speciale dier in deze hele dierentuin is deze Ocelot. 

Hij komt in Panama nog in het wild voor.

De watermaker die wij aan boord hebben is voor ons een belangrijk onderdeel om onafhankelijk te zijn. Deze ontziltingsinstallatie maakt van zeewater drinkwater via omkeer-osmose. We maken met dit apparaat al 11 jaar water en doen al 11 jaar onderhoud aan het apparaat. We hebben in die jaren al behoorlijk wat onderdelen moeten vervangen maar voor een installatie die elke week 10 uur draait, mag dat ook wel.

Wanneer Marlène in Nederland is, komt de water-installatie niet meer op druk. Loud vermoedt een paar foutoorzaken en demonteert 3 keer de pomp. Dit zijn telkens behoorlijke klussen en hier is hij een goede week mee bezig. Omdat Loud nog steeds niet kan achterhalen wat de foutoorzaak is, besluit hij een een volledig pakkingsset en o-ringset voor de installatie te kopen. Om zeker te zijn dat niets fout gaat, wacht hij tot Marlène terug is van Nederland en samen reviseren we de watermaker. Na heel wat uurtjes werk functioneert de watermaker eindelijk weer. We zijn zo blij dat we onze onafhankelijkheid weer terug hebben, dat we een klein intern feestje maken, de watermakerparty.

Loud tijdens de reparatiewerkzaamheden van de watermaker.

De Perlas eilanden, Kessels bezoek en we spotten verschillende walvissen

Zaterdag 6 augustus 2022 tot en met dinsdag 23 augustus 2022 (Samen met Kelly en Kevin Appels)

We krijgen bezoek van Kevin en Kelly, de zoon en schoondochter van Marc en Ellen Appels. Na aankomst bezoeken ze eerst samen met Loud Panama City. Na 2 dagen pakken ze hun rugzak weer op en trekken verder richting Bocas del Torro en Valle de Anton. Als Marlène ook weer terug is, na een bezoek aan Nederland, komen Kelly en Kevin ook weer aan boord.

We gaan samen met hun naar de Perlas en bezoeken de mooie eilanden. We beleven samen een prachtige week waarbij we walvissen spotten, dolfijnen voor de boeg hebben, een Kingfish vangen en fruit verzamelen op deze paradijselijke eilanden. Het meest bijzondere was wel de confrontatie met de tientallen zandhaaien die bij een van de eilanden een plek gevonden hebben, waar blijkbaar veel voedsel te vinden is. Deze grote groep volwassen haaien was een indrukwekkend tafereel om te zien.

Kelly and Kevin op bezoek op de Rafiki.

Schitterende stranden.

Voor de oplettende kijker: in het midden zie je een groene leguaan.

Overal bewegende schelpen. Hierin zitten hermietkreeften, die zich langzaam verplaatsen.

Vele haaien in het ondiep water.

Rafiki voor anker.

De grootste mango die we hebben meegenomen weegt 1,35 kg, goed voor 3 potten mangojam.

Het vliegveld van het eiland. Het opvallende: 

het gras wordt gemaaid door 2 personen met een handgrasmaaier.

Klimpartij over de grote keien.

Loud vangt een Spaanse makreel.

Hiervan maken we o.a. cevische en een borrelhapje zoals op de foto.

Het was een heerlijke week waarbij we op de terugweg zelfs nog een bezoek gebracht hebben aan Taboga een eiland 7nm uit de kust van Panama City. Na een mooie wandeling naar de top hebben we een fantastisch uitzicht op het kanaal en de vrachtschepen die wachten op een lading.

Mooi uitzicht vanaf de top.

Schepen die voor het Panamakanaal wachten op lading. 

Onder in de baai, net voor het eiland, ligt Rafiki.

Walvissen

In de maanden juli tot en met september komen vanaf de Zuidpool Bultrugwalvissen in deze regio paren en kalveren. Er komen werkelijk duizenden dieren naar de Parel Eilanden en het is een genot om zoveel walvissen in de buurt van de ankerplek te zien zwemmen.

Het is moeilijk om de walvissen te benaderen. Wij hebben een bijboot met een 5 pk buitenboordmotor en deze is relatief langzaam. Wanneer we een groep walvissen willen benaderen dan moeten we een behoorlijk stuk de zee op én normaal gesproken zwemmen de walvissen dan ook weg, ze willen met rust gelaten worden.

Dus hebben we de walvissen alleen vanaf de boot gefotografeerd en hebben wij ze niet opgejaagd voor een close-up.

De jonge kalveren springen vaak spelend uit het water, terwijl de volwassen mannetjes uit het water springen en met hun staart op het wateroppervlak slaan om de vrouwtjes te verleiden. In beide gevallen is het een indrukwekkend schouwspel.

De beste manier om walvissen te spotten is het zoeken naar spuiters. 

Dit doen de walvissen bij het uitademen.

Tijdens de paaringsceremonie, klappen ze veelvuldig met hun staart op het water.