Watermaker
Wanneer we echter na een week weer in de Perlas zijn, valt de druk van de waterwatermaker weer weg .....we zijn ten einde raad. We hebben nog telefonisch contact met de belangrijkste leverancier en technicus van onze watermaker in Florida, maar ook hij kan aan de hand van de beschreven symptomen geen diagnose stellen. Hij kan alleen wat voor ons betekenen wanneer hij het apparaat in zijn werkplaats op de testbank heeft. Maar zaken vanaf Panama naar de USA sturen is nagenoeg onmogelijk .... Cyrill, de schipper van een naburige catamaran merkt in de namiddag tijdens een borrel op dat hij over twee weken naar Amerika moet in verband met zijn werk. En, hij heeft met de heenweg geen bagage en wil de watermaker graag in Amerika voor ons naar Florida sturen! Zo gezegd, zo gedaan, twee weken later is de watermaker in Florida en ligt onze watermaker op de testbank. Voor het eerst liggen we niet alleen in de Perlas en krijgen we van lieve vrienden 80 liter water geleverd. Ook vangen we water op tijdens regen. Dit is voldoende om de tijd in de Perlas te overbruggen. We hebben met deze groep zeilers, die op het punt staan om samen naar de Galapagos te zeilen, een leuke tijd. Er wordt een strandbarbeque georganiseerd en er is nog een feestje op het strand.
Onderweg van Panama naar de Perlas vangen we maar liefst 4 tonijnen,
helaas niet de lekkerste tonijnen, maar we smullen hier toch van.
Rafiki voor anker bij het eiland Mogo Mogo.
Strandbarbeque met de bemanning van Ohanna II (Frans/Amerikaans), Milonga (Belgen),
Waterdogs (Canadees), Kithara (Duits) en Moin (Duits).
Na een aantal dagen van dit gezelschap genoten te hebben, gaan wij verder op zoek naar het eiland waar Expeditie Robinson 2006 begon.
Expeditie Robinson
Expeditie Robinson is een televisie programma dat internationaal een groot succes is. Het is niet zoals "the Voice" een Nederlands concept, maar Nederland heeft, net als heel veel andere landen, dit programma gekocht en maakt de opnames op plekken waar ook andere buitenlandse omroepen dit programma maken. Hierdoor kun je als klein televisieland zo'n duur programma toch betalen, de kosten van de indrukwekkende spellen en de randvoorwaarden worden dan met andere omroepen gedeeld.
Op het moment dat wij de Perlas bezoeken worden er twee programma's van Expeditie Robinson (of te wel Survivor in het Engels) hier opgenomen. Een Zweedse groep en een Amerikaanse groep waren onafhankelijk van elkaar op één van de onbewoonde eilanden "aan het overleven". We ontmoeten een Amerikaan op een werkboot, van waaruit dit programma wordt gecoördineerd. Hij zorgt voor de organisatie van transport, eten en slaapplekken voor de cameramensen, drinkwater, geneeskundige bijstand, etc. Hij vertelt ons dat dit programma wereldwijd zeer succesvol is en dat er in de wereld inmiddels 12 locaties zijn waar dit programma opgenomen wordt.
Nederland neemt de laatste jaren hun programma op in de Filipijnen, maar in 2006 is één seizoen van expeditie Robinson opgenomen in Panama, hier in de Perlas eilanden. Aangezien wij het seizoen van Expeditie Robinson op een harddisk hebben, bezoeken we met onze Rafiki de eilanden waar de kandidaten verbleven. Alleen wij eten en slapen lekker aan boord, terwijl de kandidaten destijds op de eilanden in de regen en tussen de insecten op het strand sliepen.
De eilanden waar in 2006 Expeditie Robinson begon. Links Espiritu Santo, het vrouweneiland. Het tweede eiland rechts het manneneiland. Voor het mixen van de teams, moesten de helft van de vrouwen met een vlot naar het manneneiland en omgekeerd.
Espiritu Santo, het vrouweneiland.
Traditionele vissersboten die vissen in de Perlas en hun vis verkopen in Panama City.
De Perlas eilanden zijn werkelijk pareltjes in de Pacific, 30 nm uit de kust van Panama City. Maar aan deze schoonheid hebben ze niet hun naam te danken. Deze naam hebben ze gekregen van de Spanjaarden in de 16de eeuw omdat hier de mooiste parels ter wereld vandaan kwamen. Parels ontstaan doordat een pareloester een zandkorreltje in zijn schelp krijgt en vervolgens dit zandkorreltje glad maakt door het in te pakken in parelmoer. Dit gebeurt maar hoogst zelden en daarom moeten er veel pareloesters geraapt en opengemaakt worden om een parel te bemachtigen. Gelukkig worden de pareloesters ook gegeten, zodat ze niet voor niets gedood worden.
Tegenwoordig worden pareloesters niet meer gevangen (zeg maar: "geraapt") en gedood omdat er soms een parel in kan zitten. Een pareloester wordt tegenwoordig in een parelkwekerij voorzien van een mooi rond kunststof kogeltje door het voorzichtig in zijn schelp aan te brengen. Hierdoor weten ze dan zeker dat hier een parel in gevormd gaat worden. Maar ook tijdens de "oogst" van de parel wordt het dier niet gedood. Ook dan wordt de schelp iets geopend, de parel wordt verwijderd én een nieuw klein bolletje wordt geplant. Deze kweekparels worden in grote hoeveelheden geproduceerd in Gambier, 8.000 km verderop. Hier in de Perlas eilanden worden de parels nog op de oude manier gevonden: de pareloesters worden van de zeebodem geraapt en alleen voor de consumptie geslacht. Soms zit er dan ook nog een parel in. De schelpen worden verkocht aan bedrijven die deze schelpen gebruiken als wandversiering.
Naast de pareloesters vinden we op deze stranden een uitermate rijkdom aan schelpen. Van onze hele reis is het strand van Isla Beata in de Dominicaanse republiek het enige wat zich hieraan kan meten.
Rechts de schelpen met parelmoer in de binnenzijde.
Ieder strand heeft zijn eigen schelpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten