dinsdag 7 juli 2020

Afscheid Bocas del Toro en terugkeer naar Linton Bay

Donderdag 1 november 2019 tot en met maandag 4 november 2019

Positie Linton Bay: 9°19.986 N 82°14.599
Het avondleven in Bocas Town is erg knus en gezellig. Met de vele kleine kroegjes en eettentjes is er altijd wel wat te beleven. Een van onze favorieten is een kar met een gril waar kippetjes en varkenslapjes gegrild worden en deze worden met frietjes geserveerd op een terras wat op de hoofdstraat geplaatst is. Door het gebrek aan een koelkast heeft de uitbater geen drankjes en deze halen we bij de Chinese supermarkt aan de overkant van de straat. Een heerlijk en eenvoudig grillmenu waarbij we tijdens het eten een prachtig beeld hebben van de passerende toeristen en de plaatselijke bevolking. Het is een restaurant waar geen afval gecreëerd wordt: de borden en bestek worden weer afgewassen en de talloze straathonden, die ons tijdens het eten al vanaf een respectvolle afstand in de smiezen houden, doen zich na de maaltijd tegoed aan de botjes!

Onze favoriete snackbar. Waar nu de brommers staan, is 's avonds een terras. 
Er komen 's avonds veel mensen voorbij, dus een heerlijke plek om te zitten.


Hier kun je je duikexamen behalen.


Hier op de ankerplek krijgt Marlene de schrik van haar leven wanneer ze 's nachts even naar het toilet moet. In de salon van onze boot fladdert een groot vliegend harig “ding” in haar haar en vliegt vervolgens uit de boot de donkere nacht in. Wanneer we even later de salon wat onderzoeken, blijkt dat de iets overrijpe bananen aangevreten zijn. De stekeblinde fruit-vleermuizen (overigens volstrekt ongevaarlijk) hebben zo'n goede reukzin dat ze van het naburige eiland onze rijpe bananen ruiken en deze dan in het geniep binnen in de boot komen oppeuzelen!

De vleermuis spuugt eerst op de banaan, zodat de schil al door de enzymen in dit speeksel oplost. 
Zo kan de vleermuis makkelijk bij het vruchtvlees van de banaan. 
De zwarte plekken op de banaan zijn ontstaan door het speeksel van de vleermuis.

Wanneer we de tijd in Nederland niet meetellen, zijn we een kleine 4 maanden in de Archipel van Bocas Del Toro gebleven. Bocas del Toro is een prachtige archipel. Er zijn parelwitte Bounty-stranden, fantastisch begroeide eilanden, een leuk karakteristiek stadje en een mooie “lay-back-BackPacker” atmosfeer. Het enige wat we misten waren de beperkte mogelijkheden om te snorkelen, dit in tegenstelling tot de San Blas. Een ander nadeel ten opzichte van de San Blas zijn de vele stekende insecten. De stranden zijn tijdens en na de zonsondergang door de grote aantallen zandvliegen en muggen zonder bescherming niet meer begaanbaar. Met beschermende kleding en een dikke laag DEET gaat het nog enigszins.

De hoogtepunten van Bocas del Toro:

Bird Island

Het verlaten kanaal, waar vroeger de bananenoogst vervoerd werd.

Het uitgestrekte strand van Bluff Beach.

Bocas Town, gezien vanuit onze ankerplek.

Mooie wandeling op het eiland Carenero.

Relaxte dames op Isla Bastimentos.

Met Jaqueline en Bertus van het zeiljacht Queen B naar de vleermuizengrot.

Het primitieve leven in Bluefield. Deze mensen komen net uit de heuvels met hun oogst.

Mooie wandeling van Bluefield naar Kusapin.

Met Marcel op visexcursie. Eerst vangen we kleine vissen met het net. 
Vervolgens beginnen we aan het echte werk, de grote vissen.

Op de cacaoplantage ontmoeten we deze prachtige margay.

Op 1 november vieren we Loud zijn verjaardag met een diner in het restaurant. De volgende morgen gaan we nog afscheid nemen bij Carmen en Marcel (hostel Carmen's Place) en daarna beginnen we aan de terugreis. We gaan binnendoor (dwz achter het rif/eilanden, dus met een zeer rustige zee) naar Crawl Bay om vervolgens op 3 november ankerop te gaan en Bocas del Toro defenitief te verlaten. Het is een tocht van 160 nm (ongeveer 250 km) naar Linton Bay bij Colon. Helaas is de tocht niet zo perfect bezeild als de heenreis, maar het was een goede oversteek. Maandag 4 november wordt ons anker uitgegooid in de vertrouwde baai van Linton Bay en we gaan natuurlijk meteen, en dit is al een volledig verplichte en ingeburgerde traditie, eten bij Hans van CasaX. We nemen zoals altijd ons favoriete gerecht, kip plancha met extra frietjes!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten