Saloum River - Djifere

Zondag 8 januari 2012:

Positie: 13°56'57.90" N  16°45'37.20" W

Na een zeer rustige nacht op de Saloum River, worden we ’s morgens met een zonnetje wakker. De rust is overweldigend. Na een rustig ontbijt gaan we met de dinghy naar de kant. Hier zien we een gebouw met enkele lodges, wat op het eerste gezicht op een vakantieresort lijkt. Er liggen mensen op het strand op strandstoelen onder parasols. We worden door Maurice meegenomen naar het hoofdgebouw en we krijgen een rondleiding. We bestellen een pilsje en een cola. Gedurende het nuttigen van het drankje komen we erachter dat dit privé-eigendom van Maurice en Dominic is, beide afkomstig uit Italië, en geen vakantieresort. We zitten een beetje met de bestelde consumpties in onze maag. We vragen nog beleefd of we de consumpties af moeten rekenen, maar dat was uiteraard niet nodig. We maken ook kennis met Dominic. Ze hebben familie uit Italië voor een paar weken op bezoek. We mogen de dinghy op hun strand laten liggen (lekker veilig). Een paradijselijk woning met ontzettend vriendelijke mensen.

We zijn vervolgens naar Djifere gewandeld. Onderweg verbazen we ons over de diversiteit van de vogels en de mooie kleuren. Helaas zijn ze vrij moeilijk op de foto te krijgen.

Mooie vogels in allerlei kleuren

Kleine vogels scharrelen in het drooggevallen gebied

Djifere is een vissersdorp op het einde van de landtong. In dit dorp wonen nog een aantal mensen in traditionele hutten (rond gebouw met een rieten dak) en de voornaamste transportmethode is hier een kar met een ezel.

Schotelantenne op rieten dak

Water halen met ezelkarren

Het dorp heeft geen stromend water, dit wordt met gele jerrycans aangevoerd en verhandeld, en geen aansluiting op het elektriciteitsnet. Op een paar plaatsen zie je een oude generator staan van 1 á 2 kW. We zien wel een paar satellietschotels bij sommige hutjes én de meeste mannen hebben een mobieltje….. Dus géén stromend water, géén aansluiting op het elektriciteitsnet maar wel TV en GSM bereik!

 De mensen zijn vriendelijk en je wordt niet continue aangesproken om iets te kopen, zoals in Dakar. De kinderen van het dorp volgen ons als een bezienswaardigheid. Nadat Marlène een foto van hun gemaakt heeft verdringen ze zich om deze op het schermpje van de camera terug te zien. Daarna hebben we nog een bezoek aan de vismarkt gebracht, de enige inkomstenbron van de bewoners van Djifere. Naast de vismarkt lagen enorme bergen schelpen. Een eindje verderop werd de vis schoongemaakt en gedroogd.

Vismarkt

Afvalberg schelpen

Vis ligt te drogen

Er wordt weer een nieuwe boot gebouwd

Op de terugweg kwamen we nog een lief meisje tegen met een grote emmer op haar hoofd. Ze hield met 1 hand de emmer vast, in de andere hand had ze haar handtasje.

Jong geleerd is ....

Enkele minuten later werden we door een man geroepen om mee te gaan naar zijn “boulangerie”, zijn bakkerij. In een klein gebouw was een hout-oven gebouwd. Ze werkten hier met 6 personen en maken dagelijks de franse stokbroden voor de bewoners van Djifere. Het vertrek was zo klein, dat wij er nauwelijks bij pasten.

Heerlijk Frans stokbrood

 Bij de terugkomst op het landgoed van Maurice en Dominic hebben we Maurice gevraagd welke plekken in de omgeving de moeite waard zijn om te bezoeken. We krijgen veel tips en we worden wederom gastvrij ontvangen. Als we aanstalten maken om terug te gaan naar de Rafiki, worden we uitgenodigd om samen met de gasten te blijven eten. Maurice was in Italië een kok en hij heeft zijn personeel in de keuken de kneepjes van het vak geleerd. We krijgen een heerlijk Italiaans maaltje opgediend.

Diner met Italiaans familie

Rafiki gezien vanuit de eetkamer van de Italiaanse familie

Op het landgoed werken ongeveer 6 personeelsleden voor schoonmaak, koken en onderhoud. Verder is ook Oemar in dienst, die een soort huismeester is, en redelijk Engels spreekt. Met Maurice communiceren we in een mengsel van Frans, Engels en Italiaans.

Na het eten nog even gezwommen. We hadden eindelijk weer mooi helder water in tegenstelling tot het water in Dakar. Op het einde van de middag is de Italiaanse familie met personeel nog even op onze boot geweest. Ze hadden geen idee hoe onze boot eruit ziet van binnen en welke luxe wij aan boord hebben.