Hakahetau; Op naar de Duitse Manfred, de chocoman van het eiland, Ua Pou, Frans Polynesië

Zaterdag 8 april 2023

Positie hakahetau: 09°21.389 Z /140°06.364 W
Wanneer na een paar dagen de wind wat afgenomen is, varen we terug naar de baai van Hakahetau. We gaan voor anker en besluiten voor het eerst in onze 11,5 jaar zeilen een nieuwe anker-manoeuvre uit. We zetten een hek-anker uit. Een hek-anker is een anker op de achterkant van de boot, het hek. Hiermee kunnen we dan de boot in een andere hoek zetten dan de normale positie en deze is normaliter met de neus direct in de wind. We willen de Rafiki namelijk niet met de neus in de wind hebben maar met de neus haaks op de golven. We leggen in het verlengde van de golfslag een lange lijn met ons aluminium Danfoss anker uit en spannen deze met de schootlier. Gelukkig heeft dit het gewenste effect, we rollen niet meer op de golven en liggen veel rustiger.

Op dit eiland leeft een plaatselijke beroemdheid, de Duitser Manfred. Hij heeft zich 30 jaar geleden hier gevestigd en heeft zich toegelegd op het telen van cacao en het fabriceren van chocolade. Natuurlijk willen we deze markante Duitser ontmoeten en we willen ook nog wat chocolade van hem proeven. We gaan samen met de Kobeltjes op pad naar het huis van Manfred, 3 km bergopwaarts. Manfred heeft een mooi huisje met een prachtige fruittuin en hij heeft heerlijke verhalen over zijn belevenissen hier in de Markiezen. 

Marlène krijgt een speciaal chocolaatje. Erg lekker.

Manfred en zijn vrouw wonen hier boven op de berg erg ver van de bewoonde wereld. 

Ze hebben eigen energie, water en voedsel. Ze leven compleet zelfvoorzienend, prachtig.

Onderweg hebben we vaak uitzicht op de pieken van het eiland.

Rond huizen is het vaak groen. 

Hebben de mensen de huizen gebouwd waar de grond vruchtbaar

 is en voldoende regenwater voorbij stroomt

OF

Voorzien de mensen de planten in hun omgeving met water????

Rafiki, Giebateau (NL) en Kobel (DE) in de baai van Ua Pou.

Nadat we nog wat chocolade gebunkerd hebben, gaan we op pad naar de volgende bezienswaardigheid: de waterval. Deze waterval ligt op een zijpad, halverwege de terugweg van Manfred naar het dorp. Niet alleen is het paadje pittoresk, maar de waterval is vervolgens één uit een boekje. Het is dit keer een échte waterval, met veel water maar ook de waterpoel en de ligging in de jungle is weer "buitenaards". Adrian en ik gaan nog even zwemmen en Marlène en ik besluiten om hier zeker nog eens terug te gaan.

Mooie waterval met een heerlijk poeletje ervoor.

's Avonds gaan we naar een heus Frans restaurant in het dorp, wat geleid wordt door Pierrot. Naast het lekkere eten, hebben ze hier ook redelijk internet. Dit is voor ons erg belangrijk, aangezien we al weer een paar dagen geen kontakt hadden met de buitenwereld. Weer even de email ophalen en het nieuws binnenhalen is dan erg fijn.