Toeval, Cuba

Woensdag 9 maart 2016 tot en met dinsdag 15 maart 2016

Positie Cayo Largo: 21°36.841 N 81°34.632

We zien een “oude bekende” de baai van Cayo Largo binnenzeilen. Het is de “Marlin” met als schipper Michael uit Dusseldorf. We kennen hem van Curacao en het laatste hebben we elkaar twee jaar geleden hier op Cayo Largo gesproken. Een opvallend detail is verder dat ik Michael in augustus 2011 opgezocht heb in Dusseldorf. Michael vertegenwoordigd SCS, de producent van Pactor modems, voor emailen met de SSB Radio. Ik ben toen persoonlijk langsgereden om zo'n modem bij hem thuis te kopen. Tegenwoordig chartert hij met zijn boot en zal de komende twee maanden hier in Cuba vertoeven.

De lezer zal zeggen “wat toevallig” maar het toeval heeft deze week nog iets veel operkelijkers voor ons in petto. Wanneer we op een morgen lekker ontbijten in de kuip, komt er een charterboot voorbijgevaren waarvan de opvarenden naar ons roepen: “hallo Rafiki!, hallo Rafiki!”. We kijken op en herkennen in eerste instantie de mensen aan boord niet. Dan valt ons de Vlaamse vriensdschapsvlag op in het want en wanneer ze roepen “Pain de Sucre!” valt het kwartje en vallen we vervolgens zelf letterlijk om van verbazing.
Meer dan 3 jaar geleden, om precies te zijn op 9 februari 2013, lagen we voor anker in het zuiden van Guadeloupe bij de eilandengroep “Illes de Saints” in de luwte van het eilandje “Pain de Sucre”. In het blog kun je lezen dat we toen in de nacht een botsing hebben gehad met een charterboot met Vlaamse opvarenden. Twee jaar geleden lagen we rond deze tijd in Cuba (Cienfuegos) en toen hebben we deze Vlamingen weer gezien toen ze net terugkwamen van een charterweek in Cuba. We hebben toen nog geprobeerd om hun op te zoeken, maar dat is niet gelukt. We waren twee jaar geleden al enorm verbaasd van dat toeval, maar nu kunnen we onze ogen echt niet meer geloven: komen we deze Vlamingen alweer tegen!

Ze varen richting de jachthaven en wij spreken af dat we aan het einde van de middag een praatje komen maken. Om het feestje compleet te maken komt ook onze vriend en hun landgenoot Mark ook met ons mee. Het is een super leuk bezoek. We kunnen allemaal niet geloven hoe toevallig dit is. De Vlamingen zijn drie echtparen (2 zussen en 1 broer met aangetrouwde) uit Vlaams-Belgie en ze gaan elk jaar samen op vakantie. Ze maken een rondreis over land of ze charteren een zeilboot. De laatste 3 keer dat ze een boot gecharterd hebben, was in Gouadeloupe en twee keer in Cuba en deze keren komen ze ons tegen...... We geven hun ons het web-adres van ons blog zodat ze weten waar ze de volgende keer een boot moeten charteren.

Cayo Largo, Cuba

Woensdag 2 maart 2016 tot en met dinsdag 8 maart 2016

Positie Cayo Largo: 21°36.841 N 81°34.632
Cayo Largo is een beschermd natuurgebied en je mag hier niet vissen. Toch zien we opvarenden van een charterboot vissen. We vragen dit na en zij hebben een kaart aan boord waaruit blijkt dat de ankerplek buiten het beschermde gebied ligt en dat je hier dus wel mag vissen. Wij willen geen problemen met de autoriteiten en gaan niet vissen maar desondanks nemen we de snapper die ons door deze, overigens vriendelijke, Fransen aangeboden wordt graag aan.

Zeeslakken, in de Carieb “conch” genoemd, zijn op de meeste eilanden een lekkernij en is een exclusief item op de menukaart van de restaurants. Je ziet in de Carieb overal lege schelpen van “geslachte” conch liggen en maar zelden of nooit zie je tijdens het snorkelen een levend exemplaar. 

Hier op Cayo Largo is de conch beschermd en een toeristische attractie. De toeristen die dagelijks een uitstapje maken naar het strand bij onze ankerplek komen zich vergapen aan de zeeslakken en de rode zeesterren die samen met het witte strand en de azuurblauwe water het bounty-gevoel compleet maken. Voortdurend wordt er met een zeeslak en/of een zeester in de hand geposeerd voor een foto die indruk op het thuisfront moet maken. En zoals gezegd is de populatie van zeeslakken hier in de branding indrukwekkend. 

Toch kunnen wij het niet laten om toch soms stiekem een conch mee te nemen, uit zijn schelp te peuteren en te slachten. Alhoewel ik geen fan ben van het deze door anderen geprezen lekkernij, weet Marlene toch een bereidingswijze te vinden die de conch ook voor mij een lekkernij maakt. Voor mij is dat natuurlijk erg prettig maar voor de gemeenschap conch hier op het strand iets minder natuurlijk....

De onderkant van de conch.

Een groepje baby-conch.

We kunnen hier op het eiland nauwelijks zaken inkopen. In een winkeltje bij de marina verkopen ze naast rum ook eieren, boter en soms ook kaas, aardappelen en groentes. Maar deze laatste zijn niet vaak in de winkel aanwezig. We teren dus in op de zaken die we in Cienfuegos ingekocht en ingemaakt hebben. 

Na drie weken op Cayo Largo komt een bekende boot de archipel binnen gezeild. Het is de “Begerto” met de Vlaming Mark als enige bemanningslid. We hebben ons het laatst gesproken in Colon in Panama en hij is daarvandaan hier naar toe gezeild. Ik heb respect voor de zeilers die dit soort afstanden, in dit geval bijna 800 nm single handed afleggen. We helpen Mark met inklaren bij de autoriteiten en na een klein uurtje is Mark legaal in Cuba. Aan het einde van de middag vieren we de veilige aankomst van de “Begerto” gepast met een borrel.

Cayo Largo, Cuba

Woensdag 24 februari 2016 tot en met dinsdag 1 maart 2016

Positie Cayo Largo: 21°36.841 N 81°34.632
Na een goede week komt ook de Maraki met Lucy en John naast ons voor anker en we kunnen tijdens een strandborrel lekker bijkletsen. We maken ook kennis met de Roemeen Samuel die samen met zijn vrouw Margot een zeiltocht rond de wereld maakt. Sam is in de tijd van het communistische regime in Roemenie naar Duitsland gevlucht. Daar heeft hij een succesvol bedrijf opgebouwd. Hij geeft mij een andere visie op het socialistische Cuba. Natuurlijk is de gezondheidszorg, scholing en veiligheid in Cuba veel beter als in de omringende landen maar de mensen mogen Cuba niet verlaten en daardoor ontneem je hun een heel belangrijk iets, vrijheid. Sam zegt hierover: “al is de kooi prachtig, luxe en van goud, het blijft een kooi, en zo wordt het door de meeste mensen hier intens ervaren”. En deze terechte sterke drang naar vrijheid zal ook hier op den duur het socialistische systeem verdrijven naar een meer vrije (en kapitalistische) samenleving. Op welke manier en hoe snel deze transitie zal verlopen, zal de tijd ons leren. Ik hoop voor de Cubanen dat dit vreedzaam en zonder veel sociale onrust zal gebeuren. En verder hoop ik dat er in het Cuba van de toekomst nog veel van de waardes waar Che en Fidel voor gevochten hebben, behouden zullen zullen blijven.

Maar deze transitie zal naar onze verwachting snel gaan. De prijzen op Cayo Largo zijn in vergelijking met twee jaar geleden al verdubbeld, de ankerplek is regelmatig druk met meer dan 20 boten en we zien een paar keer superjachten met een Amerikaanse vlag hier voor anker liggen. Volgende week komt Obama oficieel op bezoek in Havanna en zal praten met Raoul en Fidel. Misschien staat er over twee jaar wel een McDonnalds hier in de marina......

Het strand van Cayo Largo.

Cayo Largo, Cuba

Woensdag 17 februari 2016 tot en met dinsdag 23 februari 2016

Positie Cayo Largo: 21°36.841 N 81°34.632
We maken een uitgebreid verslag van de aanvaring klaar voor de verzekering. Gelukkig is er hier op het eiland internet en kunnen we alles via email regelen. Harrie, de stuurautomaat, had een schroefje los en deze was snel gerepareerd. Al met al kunnen we weer veilig met de Rafiki op pad.

Het weer is hier op deze eilanden prachtig, alleen met noordelijke wind koelt het 's nachts flink af en moeten we weer onder een dekbed slapen.... Er is veel zon en geen regen van betekenis.
We maken kennis met de opvarenden van charterboten die hier in de baai voor anker liggen en zo komen we ook op sociaal vlak niets te kort. Het verfwerk in de salon vordert gestaag en het resultaat is ronduit prachtig!

Vele dieren tijdens een van onze wandelingen.

Cayo Largo, Cuba

Dinsdag 16 februari 2016

Positie Cayo Largo: 21°36.841 N 81°34.632 W
We gaan inklaren op Cayo Largo en dit is binnen 5 minuten gebeurd. We zien ook een Nederlandse boot in de haven liggen, maar de opvarenden zijn niet op het eiland.

In de meeste landen in de Carieb zie je geen Conch meer. Hier liggen ze nog gewoon op het strand.

Marlene repareert het zeil van Tove en Alfred op vakkundige wijze en als dank worden we uitgenodigd voor een lunch. Tove tovert een heerlijke curry met rijst uit de kombuis van de Gaija. Tove en Alfred, beide halverwege de dertig, hebben de boot in Bocas del Torro in Panama gekocht. In Guatemala, op de Rio Dulce, hebben ze de boot klaargemaakt voor de terugreis naar Goteburg. De Gaija is een Zweedse reproductie van een Finse “Swan” van 39 voet. Tove en Alfred hebben haast. Zij moeten/willen midden maart in de Bahama's zijn. Hun familie vliegt daar naartoe voor een vakantie, maar zij hebben ook nog een verrassing in petto voor hun familie.

Cayo Largo, Cuba

Maandag 15 februari 2016

Positie Cayo Largo: 21°36.841 N 81°34.632 W
In de loop van de morgen varen we door het rif bij Cayo Largo en gaan even later in een azuurblauw water tussen prachtige witte stranden voor anker. Omdat het hoofdanker tussen het verwrongen staal vastzit, hebben we ons reserve anker moeten gebruiken. We kunnen nu rustig de schade inspecteren en tot onze grote opluchting is er geen structurele schade aan de romp. Door de sterke constructie van de boeg en het ankerbeslag is de schade gelukkig te overzien en kunnen we met wat tijdelijke maatregelen veilig varen.

We realiseren ons dat we ondanks de pechgevallen van gisternacht ook geluk gehad hebben, het had immers ook veel erger kunnen aflopen.

Aan het einde van de middag komen de Zweden van afgelopen nacht, Tove en Alfred van de Gaija nog even borrelen op de Rafiki, waarbij we het hachelijke avontuur van afgelopen nacht in geuren en kleuren met hun delen. Ook de Gaija heeft tijdens de overtocht van afgelopen nacht averij opgelopen: zij hebben een scheur in het zeil en Marlene zegt meteen toe om hun zeil morgen te repareren.

Midden in de nacht komen we met een klap tot stilstand …... , Cuba

Zondag 14 februari 2016

Positie Cienfuegos: 22°07.481 N 80°27.385 W
We maken vandaag alles in orde voor de overtocht van 90 nm naar Cayo Largo. De familie Benning komt helaas niet mee omdat ze onzeker zijn van de mogelijkheden om terug te zeilen naar Cienfuegos, hier zal Ton eind maart terug komen.
We zijn in Nederland al van jongs af aan opgevoed om ons met zoveel mogelijk zekerheden in te dekken. Hierdoor verklein je namelijk het risico op ongelukken en rampspoed. We zijn ingeënt, tegen alles verzekerd, ABS en airbag in de auto, brandalarm en zelfs onze relatie willen we zekeren met een officieel schriftelijk (samenlevings)contract. Voor een overtocht op open zee controleren wij altijd vooraf de veiligheidsmiddelen, de navigatieapparatuur, de reserve-systemen en maken een “rondje” door de boot voor een visuele inspectie, ons kan dus “niets ergs meer gebeuren”.....
De overtocht naar Cayo Largo kan niet volledig in daglicht bezeild worden en omdat we de koraalriffen bij Cayo Largo met daglicht willen passeren (=inbouwen van zekerheid), vertrekken we aan het einde van de middag in Cienfuegos.

Er staat een matige wind van 20-25 knopen, windkracht 4 – 6 Bf en is uit noordelijke richting en met onze zuidelijke koers varen we dus voor de wind. Het schiet lekker op en door de beschutting van het vaste land is er weinig golfslag wat de eerste uren van de tocht lekker comfortabel maakt. Rond 21:00 uur, de golfslag is inmiddels iets hoger, krijgen we een storing te verwerken. Harrie, onze trouwe automatische piloot, weigert plotseling dienst. Na controle blijkt dat de elektrische duwarm op het stuurkwadrant een mechanisch defect heeft. De elektromotor wordt door de stuurcomputer goed aangestuurd, maar de duwarm zelf weigert echter zijn diensten te doen. Midden op zee is hier weinig aan te doen en dus moeten we de rest van de afstand, ongeveer 60 nm, op de hand sturen. 

De wind blijft 25 knopen en de golven worden langzaamaan iets hoger. Het is door de noordelijke wind koud, ongeveer 16 graden. De zeilpakken zijn nog opgeborgen (vacuum verpakt in een vak ergens ver weg) en dus moeten we deze nacht behoorlijk kou lijden.
Om 01:00 uur in de nacht sta ik aan het roer en is Marlene in de kuip op de uitkijk. Plotseling is er een harde, doffe klap, gekraak en de Rafiki komt met een schok tot stilstand! Ik ben verlamd van schrik en Marlene denkt dat de mast overboord is geslagen. Ze roept in paniek: “Loud, de mast!”. Voor de boeg van de Rafiki zie ik de witte contouren van een vaartuig en ik merk dat we nog bewegen, we duwen het vaartuig voor ons weg. De mast staat gelukkig nog overeind. Ik start de motor en sla meteen achteruit en merk dat we met een krakend geluid van het ander vaartuig los komen. Marlene heeft inmiddels het deklicht aangemaakt en we zien een vissersboot van 8-10 meter lang met een kajuit die hier, midden op zee voor anker ligt! Hij heeft geen verlichting en er is niemand aan dek. Even later gaat het licht aan en we zien twee mannen aan dek komen. We willen op een veilige afstand van deze boot komen, het waait inmiddels 6 Bf, en er is een behoorlijke golfslag dus we motorzeilen van de visser af. Op veilige afstand neemt Marlene het roer over en ik duik met de zaklamp in het vooronder om te kijken of we op de boeg lekgeslagen zijn: dit is gelukkig niet het geval. Vervolgens ga ik (natuurlijk met life-line) naar het voordek om de schade te bekijken: het ankerbeslag heeft de klap opgevangen en is behoorlijk verbogen. Het rolreefprofiel van de voorstag heeft een knik opgelopen. We hebben een dubbele voorstag en het beschadigde profiel was gelukkig niet onder zeil. Voor zover op dat moment beoordeelbaar, kunnen we gelukkig “veilig” verder zeilen. We roepen op VHF kanaal 16 de visser op, maar hij geeft geen gehoor aan onze oproep. Onze oproep wordt wel opgepikt door een Zweeds zeiljacht. Zij hebben dezelfde koerslijn als ons, maar zij liggen 5 nm voor ons. Ook zij verklaren dat er op het bewuste traject geen verlichte objecten waren, de visser was dus midden op zee, het dichtstbijzijnde onbewoonde eilandje ligt op 30 km(!) afstand, zonder verlichting op een diepte van 30 m geankerd! De Zweden hadden echter het geluk om dit vaartuig niet te raken.

We zeilen verder en langzaam worden we weer een beetje rustig. We waren tijdens de aanvaring natuurlijk behoorlijk in paniek, maar gelukkig hebben we wel goed kunnen functioneren en reageren. Het was een geluk dat de vissersboot van polyester was, waardoor de klap flink gedempt werd.

Voorstag heeft een knik. We hebben gelukkig twee voorstaggen.

De gelcoat van de voorpunt is beschadigd.

De preekstoel is geknikt.

Het RVS-opstapje is compleet verwrongen.