maandag 31 oktober 2011

Isla de Graciosa - Rubicon

Zondag 30 oktober 2011:

Positie: 28°51'31.07" N  13°49'01.90" W
Tijdens de tocht naar het zuiden van Lanzarote hebben we een aantal uren de motor bijgezet om de accu’s te laden. De windgenerator heeft het helaas weer begeven. Na aankomst op de ankerplek een weerzien met de Innamorata. Daarna ben ik direct aan de slag gegaan om de buitenboordmotor te demonteren. Deze heeft in het water gelegen bij onze crash van gisteren. Tevens zit de motor onder het zand. Hij startte niet meer. Na een grondige schoonmaakbeurt loopt het motortje weer. ’s Avonds hebben we gekaart op de Innamorata, heel gezellig.

zondag 30 oktober 2011

Isla Graciosa: Caleta del Sebo

Zaterdag 29 oktober 2011:

Positie: 29°13'10.75" N  13°32'26.01" W
Het is vandaag bewolkt en een beetje een trieste dag en dat betekend: klussen aan de Rafiki. Het kluslijstje wordt te voorschijn getoverd en we houden ons tot 14:00 uur bezig. Dan geen we verder het eiland verkennen.
Na terugkomst op de boot worden we door een naburige Duitser op de hoogte gebracht dat er elke avond een happy hour is op het strand. Hier zijn we ook naar toe gegaan. We hebben met een aantal zeilers leuk gekletst. Helaas was een Engelsman op het idee gekomen om een fles Schotse whisky mee te nemen. Ik met mijn nieuwe kompaan Christian uit Kiel ontpopten zich als liefhebbers van dit “Devils water”. Tijdens de borrel zwelden de golven sterk aan. Surfers waren bezig deze hoge golven te berijden. Toen het tijd werd terug te gaan naar de boot hebben we een moment tussen twee golven gekozen om het strand te verlaten. Helaas was deze inschatting niet juist: een hoge golf pakte de digny met ons erin op, en kantelde deze en we werden terug, onder de digny op het strand gekwakt. Natuurlijk was dit volgens Marlene niet de schuld van de hoge golven maar van de whisky… alles nat en vol zand. Ook de buitenboordmotor doet het niet meer, deze is onder water geweest. Morgen maar eens goed schoonmaken samen met Steve. Morgen gaan we naar het zuiden van Lanzarote naar de Innamorata van Steve en Carol, een weerzien na twee weken.

Portugal: de samenvatting:Vino Verde, obrigado, zwart/wit marmeren straten, EU-subsidies, ruige kusten, port, dolfijnen, lekker eten, overal rommel, geep, tegeltjes aan de muur, Ronaldo, bureaucratie, knusse restaurantjes, oude vrouwtjes in het zwart, hoge zeeën in havens en schapenleren sloffen.

zaterdag 29 oktober 2011

Isla Graciosa: Caleta del Sebo

Vrijdag 28 oktober 2011:
Positie: 29°13'10.75" N  13°32'26.01" W
’s morgens eerst bijgekomen van de tocht, ’s middags naar Caleta del Sabo, het dorp op het eiland zonder verharde wegen.

We hoeven de dinghy niet af te sluiten of iets dergelijks, er zijn naar deze baai geen wegen, je kunt er nergens mee naar toe. Vanaf de baai is het ongeveer 3 km lopen naar het dorp en de jachthaven. Er zijn een aantal vakantieappartementen en zelfs een camping voor backpackers. Op deze camping (zonder voorzieningen) staan een aantal puttentjes. Verder heeft het dorp een strand van 20 m met palmboom. Is het dorp knus? Nee, het heeft iets geforceerd, de straten onverhard en dus stoffig en er ligt overal rommel. Iedere eilandbewoner heeft een jeep.

De droogte schreeuwt van het eiland af. We zien ook enkele meerkleurige vogeltjes maar het merk is ons onbekend. Het lijkt meer op een prairie, elk moment verwacht je een groep indianen in een vuurgevecht met John Wayne…

vrijdag 28 oktober 2011

De overtocht van Porto Santo naar de Canarische eilanden (Isla Graciosa, Lanzarote), 272 nm

Dinsdag 25 tm donderdag 27 oktober 2011:

Positie Isla Graciosa: Positie: 29°13'10.75" N  13°32'26.01" W
Dinsdag 25 oktober 2011:’s Morgens blog bijgewerkt en informatie opgevraagd voor het eiland Selvagem. Later in de middag zijn we vertrokken naar de Canarische eilanden. Via de korte golfradio blijven we in contact met de Kahia. Er staat een stevige wind en iets na zonsondergang komt een groepje dolfijnen even naast de boot, heel leuk en apart, slapen die beesten nooit?
Woensdag 26 oktober 2011:
Het is de hele nacht stevig blijven waaien en we besluiten de Selvagem eilanden letterlijk rechts te laten liggen: de eilandengroep is met deze wind niet bezeild, we willen in deze wind niet ankeren én we zullen in de nacht aankomen en dat lijkt ons niet veilig tussen de riffen. De koers richting Gran Canaria en Tenerife is ook moeilijk te houden, te scherp in de wind. De wind zou verder naar west en noordwest krimpen maar daar merken we weinig van. In de avond besluiten we de koers te verleggen naar iets meer oost: Lanzarote, ook geen straf!

Donderdag 27 oktober 2011:Door de gewijzigde koers is de nacht prachtig bezeild, een vrij vlakke zee en een mooie wind waardoor we 6 – 7 knopen kunnen halen. In de vroege morgen hebben we zelfs moeten uitwijken voor een vissersboot, het eerste verkeer in twee dagen.
We hebben contact gehad met de Kahia en zij zeilen door naar Tenerife. In de loop van de morgen doemen de heuvels van Lanzarote al op en om 16:00 uur gaan we voor anker ten zuiden van het eiland Isla Graciosa een knus eilandje ten noorden van Lanzarote. De invaart, een vaarwater tussen Lanzarote en Isla Graciosa staat bekend voor de walvissen. Wij op de uitkijk..maar nee dus, helaas. Zelfs voor deze kust geen dolfijn te verkennen.
De baai is heel mooi met een “eigen” strand en beschut tegen de Sirocco, de noordoosten wind die hier meestal waait. De baai is wel populair, we liggen niet alleen, 15 andere soortgenoten liggen bij ons. Hier de nationaliteiten van deze zeilers: UK: 1, Belg: 1, Zweden: 4, Duits: 3, Spanje: 1, Frankrijk: 1, Nederland 2, Australië (!): 3. Een behoorlijk groepje we zijn dus niet bepaald eenzaam. Het is half bewolkt maar toch nog 25 graden.

dinsdag 25 oktober 2011

Porto Santo

Maandag 24 oktober 2011:

Positie: 33°03'41.60" N  16°18'58.24" W
Vandaag de boot weer klaargemaakt, morgen gaan we verder zuid richting de Canarische Eilanden. Er zijn een paar opties open: Gran Canaria, Tenerife of een tussenstop op de Selvagem eilanden. Deze eilanden zijn onbewoond en een beschermd natuurgebied, maar met een vergunning mag je de eilanden wel bezoeken en je mag er ankeren.
Paul en Catherine gaan naar Tenerife, Paul’s broer is hier op vakantie.

maandag 24 oktober 2011

Porto Santo eilandtour

Zondag 23 oktober 2011:

Positie: 33°03'41.60" N  16°18'58.24" W

Een tour over het eiland staat op het programma van vanmorgen. Porto Santa telt 4500 inwoners (zoveel als de voormalige gemeente Kessel) en alle mannen hebben blijkbaar een jachtgeweer en een hond. Op deze zondagmorgen worden alle wilde dieren groter als een muis uitgemoord. Overal in het heuvellandschap staan auto’s met een aanhanger voor de hond geparkeerd. De hond is nodig om het kleine wild echt kansloos te maken.
Porto Santo is in oktober geheel dor. De heuvels zijn ingekerfd door erosie van regenwater. De kleuren van de rotsen en zand zijn fenomenaal en je waant je op een verre planeet. Het is een klein eiland en zeker de moeite waard.



We zijn nog naar de supermarkt gereden om nog wat zware inkopen (water, cola, melk etc.) te doen met de auto. Ik had al 3 maanden geen auto meer gereden….
In de middag komen we Paul en Catharine tegen van de Kaiha, de boot die 1 dag later uit Sines vertrok i.v.m. een motoronderdeel. Zij zijn door dezelfde reden als ons ook naar Porto Santo uitgeweken. Vanavond gaan we even op hun boot bijpraten. De “world cruisers”-wereld is blijkbaar een kleine wereld.
’s Avonds werden we geconfronteerd met weer een enorme domper op deze reis. Voor de tweede keer in 3 maanden hebben we een regenbui gehad, zeer frustrerend.
Morgen blijven we nog zeker in Porto Santo om deze teleurstelling te verwerken.

zondag 23 oktober 2011

Porto Santo

Zaterdag 22 oktober 2011:

Positie: 33°03'41.60" N  16°18'58.24" W
Vanmorgen hebben we ons bij de douane en de havenautoriteiten “ingeklaard”. Dit is hier verplicht, ondanks dat Madeira bij Portugal hoort en dus lid is van de EU. Bij het verlaten moeten we ook uitgeklaard worden. Daarna zijn we het dorpje gaan verkennen. Een leuk eilanddorpje wat me deed denken aan Terschelling. We liggen in een prima haven en er liggen veel zeilboten uit verschillende landen zoals Zweden, Frankrijk, Noorwegen, Amerika én Nederland. Vlak bij de Rafiki ligt de Nevertheless uit Amsterdam, een stalen tweemaster van 47 voet. We besluiten aan het einde van de middag een praatje te gaan maken met de opvarenden van de Nevertheless. We worden uitgenodigd aan boord en al gauw zijn we aan de borrel. De Nevertheless wordt bevaren door Willem en Lea uit Amsterdam. Ze hebben de boot net gekocht in de Azoren en ze zeilen hem naar Gran Canaria. Willem heeft veel ervaring met zeezeilen. Hij is al 7 (!) keer de Atlantisch Oceaan overgestoken en de eerste keer met een 7 (m) schip van hechthout: respect, respect, respect! De borrel wordt gezellig en leerzaam en we krijgen veel tips en trucks voor onze komende reis door deze ervaringsdeskundige. ’s Avonds gaan we samen eten bij de plaatselijke Italiaan, daarna nog even natafelen op de Rafiki. We zijn van plan om morgen een scooter te huren en het eiland te verkennen. Willem heeft voor een paar dagen een auto gehuurd en hij hoort van onze plannen voor morgen. Willem zegt dat hij en Lea morgen de auto niet nodig hebben en geeft ons de autosleutels en zegt “veel plezier morgen!”. Zeer verheugd door zijn gulheid bedanken we hem hartelijk. Als tegenprestatie zal ik morgen mijn navigatieprogramma en al mijn elektronische kaarten op zijn computer installeren. Het werd een leuke, gezellige en ook late avond.

De overtocht naar de Canarische eilanden oftewel een poging tot

Dinsdag 18 tot zaterdag 22 oktober 2011:

Positie: 33°03'41.60" N  16°18'58.24" W

Vandaag besluiten we om samen met de Innamorata naar de Canarische over te zeilen. De Kaiha zal nog een dag blijven omdat zij nog een onderdeel van de boot op hebben laten sturen en dit is nog niet aangekomen. De wind is nu echter nog gunstig voor de komende dagen dus besluiten we om vandaag al samen met de Innamorata te vertrekken.
Om 16:30 uur vertrekken we uit Sines zuidwaarts met een zwak bakstag windje. We worden nog even vergezeld door een eenzame dolfijn. In de nacht passeren we de laatste shipping lane, een verplichte vaarweg voor de grote vaart die van de Straat van Gibraltar naar noord en noordoostelijke richting koerst. Veel schepen hier, het is erg druk. In de vroege morgen zijn we deze verkeersader door en kiezen we open zee, geen vissers meer en geen grote vaart. Via de marifoon kunnen we de Innamorata niet meer bereiken, het bereik van de marifoon is ongeveer 30 nm.
De golven zijn hoog (3-4 m) en de wind is hard, 5-6 Bf. De wind is van achteren en daardoor schommelt de boot erg en dit zorgt ervoor dat de zeilen harde klappen maken wanneer de boot door een golf omgeduwd wordt. Slapen is ook moeilijk in deze achtbaan. Na een etmaal “rollebollen”, besluiten we donderdagmorgen om de koers te verleggen naar een meer comfortabele richting, een koers waarbij de wind meer van de zijkant komt en daardoor de boot naar een kant stabiliseert en veel minder slingert. Comfortabeler en niet zo schadelijk voor de zeilen. Het compromis wordt gevonden door koers te zetten naar Madeira. Dit ligt redelijk op de route naar de Canarische en is prima bezeild.
De wind is ondertussen matig geworden, 4Bf, prima om een goede snelheid te halen. We varen gemiddeld 6,5 – 7 knopen en dit is snel voor een zeilboot. Ik ben natuurlijk weer aan het vissen geslagen en donderdagmiddag is het prijs: een mooie Bonito wordt aan de haak geslagen. De Bonito is 40 cm en weegt ongeveer 2 kg. De Bonito is een klein familielid van de Tonijn en goed te fileren en te eten.

In de loop van donderdag naar vrijdag wordt de zee steeds rustiger, golven van 1 meter, en het wordt ook warmer, we zitten overdag met t-shirt en korte broek aan dek. De snelheid zit er nog steeds goed in en vrijdag wordt wéér een Bonito aan de haak geslagen en vervolgens wordt deze vakkundig door Marlène gefileerd. Cel zal trots op me zijn!!
Nabij de Madeira archipel kiezen we koers naar een eiland iets ten noordoosten van Madeira, Porto Santo en in de vroege morgen van zaterdag 22 oktober (02:00 uur) meren we af in de jachthaven van dit vulkaaneiland.

dinsdag 18 oktober 2011

Sines

Maandag 17 oktober 2011:

Positie: 37°57.10'N 008°52.02'W

Voor het eerst in 15 dagen weer eens in een jachthaven afgemeerd. We willen nog wat klusjes en schoonmaakwerkzaamheden uitvoeren en de boot verder voorzien van proviand. We hebben gisteren het plan opgevat om samen met de Inammorato en de Kahia de reis te vervolgen door vanaf hier koers te zetten naar de Canarische eilanden, een tocht van 700 nm! Dit zal ongeveer 6 dagen duren. Tot nu toe zijn de weersverwachtingen hiervoor gunstig. ’s Avonds heerlijk in Sines gegeten. Het vlees of de vis voor de maaltijd moest je in het restaurant uit een vitrine uitzoeken zoals bij de slager. Heel knus, lekker en gastvrij. Hierbij de typische wijn van Portugal gedronken, de Vino Verde.

maandag 17 oktober 2011

Sesimbra – Sines, 35 nm

Zondag 16 oktober 2011:

Positie: 37°57.10'N 008°52.02'W

’s Morgens is het mistig en windstil. We maken ons op om te vertrekken en worden gadegeslagen door een groep vissende Dolfijnen! Het is een prachtig zeildagje. We worden weer vergezeld door dolfijnen en… ik vang weer een Geep Marlijn! Het visje wordt onderweg vakkundig gefileerd en in de avond gaan we (wij en de twee Engelse boten) voor anker in de jachthaven van Sines. ’s Avonds hebben we nog het dorp verkend. Sines is een vrij saaie industriestad. De wind stond west en de hele stad stonk naar de zware industrie die erachter ligt. Niet indrukwekkend en zeker geen trekpleister.

zondag 16 oktober 2011

Portinho de Arrabida, reparatie windgenerator

Zaterdag 15 oktober 2011:

Positie: 38°28.60'N 008°58.70'W

De windgenerator van de Rafiki geeft al een week geen stroom meer. Vandaag ga ik een poging wagen om deze te repareren. Eerst moet deze uit de mast gedemonteerd worden. Daarvoor moet ik met een zogenaamde bootsmanstoeltje (een zitje met een haak om opgetild te worden) in de mast getakeld worden. Voor dit (zware) klusje heeft Marlène de hulp van Steve ingeroepen.
Na verwijdering van de windgenerator blijkt dat de veertjes van de koolborstels versleten en gebroken zijn. Deze worden vervangen door veertjes uit twee ballpoints en… het werkt! De generator wordt weer in de mast bevestigd en klaar is Kees Loud.

Elektriciteit is de belangrijkste energiebron aan boord. Om voldoende elektriciteit te behouden hebben we een aantal generatoren aan boord. Als we niet in een jachthaven liggen, worden de accu’s geladen met drie energiebronnen:
1.       Zon: we hebben 3 zonnepanelen die we, als we voor anker gaan, aan het gangboord hangen en hierdoor energie opwekken.
2.       Wind: we hebben in de mast een windmolen die de energie opwekt. Hiervoor moet natuurlijk wel voldoende wind zijn. Deze energiebron werkt ook tijdens het zeilen.
3.       Water: als we zeilen, kunnen we ook een schroef in het water hangen die verbonden is aan een dynamo. Hierdoor wordt via de snelheid door het water energie opgewekt.

Om de energie op te slaan, hebben we accu’s. De startaccu is voor het starten van de motor. Op deze accu zijn geen verbruikers, zodat deze accu altijd vol is en we dus altijd de motor kunnen starten. Daarnaast hebben we tractieaccu’s met een vermogen van 550 ampère-uur ongeveer 10 keer meer als een normale auto-accu. Hierdoor zijn we onafhankelijk van externe energiebronnen, zoals de motor of de stekker op de wal.
De belangrijkste elektriciteitsverbruikers zijn:
1.       Koelkasten (2x)
2.       Navigatie: GPS, AIS, RADAR, computer en ’s nachts verlichting in de mast
3.       Automatische besturing van de boot: Harrie
4.       Verlichting
Het laden en verbruik volgen we voordurend om de energiebalans in evenwicht te houden.

In de avond krijgen we in de baai gezelschap van de Kahia van Paul en Catherine, beide uit Brighton. We besluiten om de volgende dag met de hele groep verder te zeilen naar Sines. Later krijgen we krijgen nog bezoek van de plaatselijke boswachter die zegt dat we hier niet mogen ankeren omdat deze baai een natuurgebied is en dus beschermd. We hebben hem maar niet verteld dat wij deze baai betaald hebben. We vertellen hem dat we morgenvroeg toch deze plek verlaten en morrend stemt hij toe.

zaterdag 15 oktober 2011

Portinho de Arrabida

Vrijdag 14 oktober 2011:

Tegen het eind van de middag gaan we BBQ-en met Steve en Carol op het strand. Steve en ik willen hiervoor nog vis vangen. Om de prooi te lokaliseren ga ik eerst bij een eilandje oostelijk van de ankerplek snorkelen. De zeewater temperatuur valt weer niet mee…. Ook de pogingen van Steve zijn niet succesvol. De BBQ in de middag/avond was zeer gezellig, maar wel alleen met vlees en geen vis.

vrijdag 14 oktober 2011

Van Cascais naar Sesimbra (Portinho de Arrabida), 27 nm

Donderdag 13 oktober 2011:

Positie: 38°28.60'N 008°58.70'W

Vandaag zijn we samen met de Innamorata II verder gezeild naar een baai 5 nm oostelijk van Sesimbra. De positie van deze ankerplaats is 38°28.60'N 008°58.70'W. Volgens de pilot zou dit de mooiste ankerplaats zijn van Portugal. Het is inderdaad een droomlocatie: een mooi strand ingesloten tussen ruige heuvelruggen midden in een natuurgebied. We zijn de enige twee boten in de baai en de temperatuur is nog steeds boven de 30 graden met een straal blauwe lucht. We krijgen een echt “Bounty-gevoel”. Net zoals zoveel projecten, is deze baai en het natuurgebied erom heen weer gesponsord door de EU. Ditmaal voor een bedrag van € 120.000,-. Waar ze dit geld aan besteedt hebben is totaal niet duidelijk. Trouwens alle nieuwe jachthavens in Spanje en Portugal zijn gesponsord door de EU. De jachthaven van Muros zelfs voor een bedrag van rond de 6 miljoen euro.

woensdag 12 oktober 2011

Woensdag 12 oktober: Lissabon

Vandaag nog een keertje Lissabon bezocht. Het is en blijft een mooie levendige stad. Daarnaast hebben we ook Belem bezocht. Hier zijn twee beroemde monumenten, nl het ontdekkingsmonument ter ere van de Portugese ontdekkingsreizigers uit de nieuwe tijd en de middeleeuwse vesting. Beide leuk voor een kiekje.

Dinsdag 11 oktober 2011: Cascais

De temperatuur in Cascais is nog steeds goed. Het is continue rond de 32 graden. Vandaag nog wat klusjes uitgevoerd en nog de stad Cascais bezocht. De dagelijkse werkzaamheden, zoals boodschappen doen, afwassen etc kosten veel meer tijd dan thuis. Voor boodschappen moet je minimaal 1 uur rekenen. Meestal kun je eten en drinken voor 1 a 2 dagen meenemen, dus dat wil zeggen dat je de volgende dag weer een eind naar de winkel moet lopen. Maar dat is niet slecht voor ons. We hebben nog even gezwommen, maar het water is hier nog steeds heel koud.

dinsdag 11 oktober 2011

Maandag 10 oktober 2011: Sintra

Vandaag  weer cultuur op het programma: het voormalige paleis van de Portugese koninklijke familie in Sintra. Sintra ligt ongeveer 40 km ten noorden van Cascais. Na de busreis en een fikse wandeling komen we bij  een zeer indrukwekkend paleis “Pena”met dito tuin bovenop een heuvel. Het is wel erg toeristisch. Iedere Japanner, Amerikaan en Chinees die Lissabon bezoekt, wordt blijkbaar gedwongen om ook dit Portugees cultuurbezit te bezoeken, bussen varen af en aan. Maar het paleis is groot genoeg om niet onder de voet gelopen te worden. Ook de tuin is indrukwekkend.






maandag 10 oktober 2011

Zaterdag 8 en zondag 9 oktober 2011: Cascais

Zaterdag wat klusjes uitgevoerd, boodschappen gedaan en wat rond gevaren met de dinghy. Zondag zijn we naar dé trekpleister van Cascais gewandeld, namelijk een rotsbrug.
Bij dit kunstwerk van de natuur zijn naast talloze bussen met toeristen ook enkele marktkraampjes. Bij een van deze stalletjes hebben we echte typische Portugese sloffen van schapenvel gescoord. Deze stonden vanaf het begin op het lijstje om aan te schaffen in Portugal.
De afgelopen dagen hebben we de avonduren doorgebracht met Steve en Carol. We hebben hun ontmoet in Aveiro. Een leuk stel waarmee het goed kunnen vinden. Zij varen met een Oyster 46 en hebben ongeveer dezelfde plannen.



zaterdag 8 oktober 2011

Vrijdag 7 oktober Lissabon

Lissabon staat op het programma. We hebben nog veel wind maar we zijn toch met gevaar voor eigen leven naar de kant gevaren met de dinghy.
Lissabon is een moderne stad en heeft best een mooie, verzorgde uitstraling. Wanneer je vanuit Cascais met de trein naar Lissabon gaat waan je je op een gegeven moment in San Francisco want opeens doemt de “Golden Gate Bridge” op. Het is echter een imposante brug die gekopieerd is van zijn Californische voorbeeld. Verder een vleugje Rio de Janeiro omdat op een heuvel ook een groot beeld van Christus staat dat over de stad waakt.


Er zijn metrolijnen, en de stad is makkelijk te bereizen. Geen echte grote bezienswaardigheden maar het totale plaatje van oude wijken en imposante gevels geven de stad een mooie sfeer en is daarom meer als de moeite waard. Naar onze smaak veel meer uitstraling dan Porto. Waarschijnlijk gaan we nog een dagje terug naar deze stad, een dag is te weinig.



vrijdag 7 oktober 2011

Donderdag 6 oktober Cascais

Storm in de haven! In de loop van de nacht is de wind erg aangetrokken. We hebben weliswaar goede weerberichten maar de ankerplaats ligt in een uitloop van de bergen en hier ontstaan valwinden. Bij sterke wind wordt hier de wind nog verder versterkt. Het is wel nog warm (22 graden) maar we kunnen niet naar de kant zonder een nat pak te halen door de grote golven, onze opblaasboot (zeilersjargon: dinghy) is hiervoor net te klein. We hebben de Rafiki verlegd naar een betere ankerplek en 30 m ankerketting uitgegooid zodat we stevig liggen en niet naar de kant schuiven… We blijven vandaag aan boord.

donderdag 6 oktober 2011

Woensdag 5 oktober Cascais

Vandaag een beetje uitgerust want we hebben tijdens de tocht vannacht weinig geslapen, er waren veel vissers op het water. Om 10:00 uur zijn we in Cascais aangekomen.
Cascais is het Scheveningen van Portugal. Het is een badplaats voor de mensen die de drukte van Lissabon willen ontvluchten. We liggen voor anker in een paradijselijk baai, met de stranden en de Cascais op de voorgrond. Overdag komen hier ook veel dagjesmensen ankeren. Steve en Carol op de Innamorata II  zijn ook vandaag hier aangekomen. Vanmiddag nog even op de Innamorata II met Steve een paar biertjes gedronken en toen samen met Marlène Cascais bekeken. Het is warm, meer dan 30 graden en in tegenstelling tot de vorige plaatsen koelt het ’s avonds niet meer zo snel af en blijft het lekker 20 graden.
’s Avonds hebben eerst met onze ouders geskyped (mijn moeder is vandaag jarig) bij de Irish pub met wifi en daarna zijn we nog een hapje gaan eten.

Dinsdag 4 oktober en woensdag 5 oktober : Aveiro naar Cascais, 130 NM

De eerste 80 NM waren goed bezeild en we hebben gezeild met het zeil dat we in januari gekocht hebben, de Parasailor, dit ging echt super. De Parasailor is een nieuwe vinding in de zeilsport, voor de geïnteresseerden: kijk even op Google.

Om 16:00 uur werden we plotseling begeleid door een groep dolfijnen. Deze grote groep (+/- 20 stuks) vond het bij ons erg gezellig, ze sprongen uit het water en bleven ten slotte tot na zonsondergang  (21:00 uur) rond de boot. Dit was de mooiste dolfijnen ontmoeting tot nu toe.

Deze middag heb ik ook weer beet gekregen maar tijdens het binnenhalen van de vangst is de lijn gebroken, helaas.

dinsdag 4 oktober 2011

Maandag 3 oktober: Aveiro

Wegens succes herhaald: kokkels rapen. Samen met Marcel en Marlène weer een heerlijk maaltje bij elkaar gesprokkeld.
Verder de boot in orde gemaakt voor het tripje van morgen: we gaan verder zuidelijk naar Lissabon, of beter nog Cascais, een tocht van ongeveer 24 uur.

maandag 3 oktober 2011

Zondag 2 oktober: Aveiro

Zondag naar het strand, het is lekker warm, 30 graden, en na een stukje lopen treffen we een groot en bijna verlaten strand aan. Ik heb even tussen de golven gezwommen, maar ik ben nog steeds een watje, het is ijskoud. Aan het einde van de middag gaan Marcel, Ieffie en Marlène proletarisch kokkels inkopen: ze gaan kokkels (schelpdieren vergelijkbaar met mosselen) rapen op een naburige zandbank die bij eb bovenwater komt. Ondertussen heb ik kennis gemaakt met Steve uit Engeland, die samen met zijn vrouw Carol op de Innamorata II ook de wereld rond wil zeilen. Op zijn vraag of ik alleen reis moet ik met het schaamrood op de kaken aan Steve bekennen dat mijn vrouw verderop op de zandbank wat eten uit de modder aan het ploeteren is samen met die man en die blaffende hond…
’s Avonds kokkelgratiné met versgebakken broodjes en kruidenboter….heerlijk!




Na dit maal en een paar borreltjes samen met Marcel naar de tweede avond van het feest. Veel afwisseling is er niet, een broer van de plaatselijke Jan Smit trad op samen met een aantal vrolijk dansende meiden en na een uurtje hadden we het gezien en gingen in de rubber boot terug aan boord van de Rafiki. Marcel bleef nog even en dat had hij beter niet kunnen doen. Tegen het einde van het feest wilde hij terug naar zijn schip maar verloor, door nog volledig onduidelijke redenen, zijn evenwicht toen hij in zijn rubberboot wilde stappen en haalde zo een nat pak.

zondag 2 oktober 2011

Zaterdag 1 oktober: Aveiro


Het is warm in Sao Jacinto, 30 graden, het water is nog steeds koud, niet zwemmen dus. Aveiro is een vrij grote zeehaven en er komen regelmatig grote zeeschepen voorbij. We besluiten vandaag om Aveiro onveilig te maken. We moeten hiervoor een veerboot en vervolgens een bus nemen. Aveiro centrum valt meteen op, de huisjes aan een gracht maken een Hollandse indruk en er zijn bootjes in het kanaal die uit Venetië lijken te komen. Deze bootjes zijn voor rondvaarten door de grachten. Bij navraag bleken er maar twee grachten door de stad te lopen. En wie gedurende een rondvaart een gondelier verwacht komt ook bedrogen uit, deze is blijkbaar ontslagen en is opgevolgd door een 10pk buitenboordmotor.


Bij de toeristeninfo vraagt Marcel, die een aardig woordje Spaans spreekt, ook nog naar een tandarts. Bij mij is gisteren namelijk een kroon afgebroken en deze moet weer op zijn plaats geplakt worden. Na veel zoeken hebben we in een privé kliniek eindelijk een tandarts gevonden, even plakken en klaar.
’s Avonds met Marlène naar het feest. De plaatselijk Jan Smit met band is uit de kast gehaald om het feest op te luisteren. Iedereen feest hier mee, de leeftijd varieert van 4 tot 85 jaar.

zaterdag 1 oktober 2011

Vrijdag 30 september: Povoa do Varzim naar Aveiro, 40 NM

De tocht naar Aveiro is niet bezeild, te weinig wind. De hele tocht op de motor (“ploffen” in het jargon), en geen vis gevangen. In Aveiro is een mooie ankerplaats, er is geen jachthaven. Bij de ankerplaats is een klein dorpje, Sao Jacinto. Het blijkt dat in het dorpje van zaterdag tot en met maandag feest is in verband met een bepaalde heilige. Zondag is hier een prosessie.