Positie San Andres: 12°34.575 N 81°41.797
San Andres is een klein eiland, ik geloof zelfs kleiner als Texel. De toeristen toeren hier rond in een soort buggy's die met een grasmaaiermotor aangedreven worden en waarvan er ontelbare hier op de openbare weg te vinden zijn. We besluiten om ons aan te sluiten bij de massa en ook een dag zo'n buggy te huren om kris-kras over het eiland te banjeren. We doen dit echter niet alleen. We krijgen gezelschap van onze Finse vrienden Miko en Valentina en een Amerikaanse stel Jane en Sam met hun hond Scoop.
Een paar hoogtepunten van dit zeer gezellig dagje:
Het midden van het eiland bestaat uit een kalkstenen heuvelrug en er is hier een mini-bergmeer ontstaan. De rotsachtige ondergrond is waterdicht en op deze plek verzamelt het regenwater zich tot een behoorlijk uit de kluiten gewassen zoetwater poel. In een ver verleden zijn hier zuid-amerikaanse kaaimannen uitgezet voor hun vlees en de huid. Tegenwoordig is dit meertje een toeristische attractie en mogen de kaaimannen niet meer opgepeuzeld worden. Na betaling van de entree krijgen we een gids toegewezen die ons wetenswaardigheden over het eiland en specifiek dit waterbassin weet te vertellen. Wanneer we bij de waterkant komen, maakt de gids een bizar keelgeluid wat blijkbaar overeenkomt met de communicatie van de hier aanwezige kaaiman populatie. Een warempel, binnen een paar minuten komt er langzaam een kaaiman uit het water naar ons toegekropen!
Op het zuidelijkste punt van het eiland is een indrukwekkende "blow-hole" te bewonderen. Dit fenomeen ontstaat wanneer golven op de poreuze rotsen slaan en er, door jarenlange erosie, een gat uitgeslepen wordt, waardoor de opgebouwde waterdruk weg kan. Bij elke golf is er dan een soort geiser effect. Om de paar minuten wordt er een zodanige ondergrondse waterkracht opgebouwd dat de druk van het uitgespoten lucht/water mengsel heel indrukwekkend is.
Als je een drankje bestelt, krijg je een gratis parkeerplaats.
Alle drankjes bij elkaar (6 personen) was het een dure parkeerplaats.
Marlène staat aan de goede kant van de geiser. Aan de overkant worden ze behoorlijk nat.
Aan de westkant van het eiland zijn diverse plaatsen waar je aan het water mooi kunt recreëren. Er wordt dan entree geheven en er zijn diverse faciliteiten zoals zitplekken onder een parasol, ligstoelen, een bar/restaurant en een mooie toegang tot het kristalheldere zeewater met trappen en vaak een duikplank. Het Nederlands/Fins/Amerikaans gelegenheidsgezelschap besluit om hier ook even uit te buiken, te zwemmen en een koud biertje te nuttigen.
Sam en Jane, met het mooie blauwe water op de achtergrond.
Marlène en Valentina nemen een verfrissende duik.
Rond het middaguur picknicken we bij het water.
Aan het einde van deze vermakelijke dag gaan we met het hele gezelschap nog even snacken. Dat hebben we gedaan bij een heuse Shoarma tent hier in de stad.
