Een onweersbui met windstoten tot bijna orkaankracht!

Een paar weken geleden hebben we melding gemaakt van een pittige onweersbui in San Andres en we hebben toen gezegd dat dit de zwaarste squall (vaktaal voor onweersbui) was die we tot dan toe hebben meegemaakt. Maar gisteren is dit record verbroken door een super zware squall hier in Panama City. 

Uit het niets werd de lucht nagenoeg zwart en vervolgens kregen ongeveer een uur lang zware windstoten, veel regen en onweer over ons heen. Uit het niets, er waren geen waarschuwingen, het leek gewoon op een onweersbui. Alleen verbaasden we ons over de erg zwarte lucht.

De wind trok snel aan en de windstoten bereikten in hele korte tijd bijna orkaankracht, 65 knopen,  100 km/hr!

Door de striemende regen was het zicht belabberd.

Niet alleen de enkele zeiljachten kwamen op drift maar ook enkele grote beroepsschepen die in deze zware wind geen navigatie mogelijkheid meer hadden. 

In deze baai liggen buiten het ankerveld van de zeiljachten vele vaartuigen voor het zetten van tonnen en voor vervoer van zwaar materieel voor het kanaal en bouwwerkzaamheden hier op de eilanden. Ook deze boten werden verrast door deze puist wind en sommigen hadden geen aandrijving en waren slecht geankerd. Een paar hiervan kwamen op het top van de storm nog even door het ankerveld drijven en namen op hun weg geankerde boten mee... Wij moesten achter ons anker, wij konden het anker onder deze omstandigheden (de golven bouwden zich op tot 2 meter) niet ophalen, zijwaarts met de motor een groot zeeschip en een bak met een kraan ontwijken. 

                                   Deze bak met kraan en tonnen konden we net ontwijken...

En ook voor deze nieuwe buurman moesten we uitwijken

Een groot probleem was het zicht. De wind van 100 km/hr en zware regenval zorgden ervoor dat we voor ons nauwelijks konden kijken, de druppels striemden pijnlijk in ons gezicht. Een skibril was handig geweest. 

Ondertussen kwamen ook grote zeeslepers in beeld die ook deze op hol geslagen bakken en schepen in deze storm van de met rotsen versterkte pier kwamen redden. Gelukkig hebben we een goed anker, een Rocna 33kg, die voor ons schip (gelukkig) overmaats is. 

Drie zeilboten zijn van het anker of moorring afgeslagen en op de rotsblokken van de pier beland en vervolgens gezonken. 

Een trieste aanblik

Onze canvas zonnetent overleefde dit weer helaas niet niet en ook onze oude genua (een voorzeil) is zwaar beschadigd, maar ons anker en onze motor hebben de Rafiki gelukkig gered in deze erg hachelijke situatie.

De zonnetent heeft Marlene de dag erna weer mooi gerepareerd en de genua zullen we te zijnertijd afnemen en weggooien.

Hier op land is ook veel schade. Veel daken zijn beschadigd en een aantal bomen ontworteld.

Het paraplu-achtige dak van een uitzichtspunt.

Het dak van de marina.

Het dak van de pizzeria.

Wandeling in een park in Panama City

•  

Dinsdag 28 juni en Woensdag 29 juni 2022

Positie Panama City: 12°34.575 N 81°41.797

We zijn het niet meer gewend om zo dichtbij de bewoonde wereld te zijn. Bij de ankerplek ligt een mooi beschermd digny dock waar we veilig onze bijboot kunnen stallen. Aan land zijn drie schier-eilandjes die door een dam met elkaar verbonden zijn. Deze dam dient voor golfbreker voor de ingang van het Panama kanaal en de eilandjes zijn nu een publieke attractie. Met name in de weekeindes komen talrijke bewoners van Panama City hier uitbuiken in de vele kroegjes, restaurants, ijsco-tenten, kartbaan, fietsverhuur enz. enz. Heel gezellig. Om de 20 minuten is er een busdienst die ons in het centrum van de stad brengt.
Op deze zondag maken we een uitstapje naar een park hier in de stad. Dit park bestaat uit een behoorlijke heuvel met bovenaan een mooi uitzicht.
Aan de voet van de heuvel bevinden zich de gebouwen van de directie van het Panama kanaal. Vele grote paleis-achtige bouwwerken en een groot gedenkteken voor de chef engineer die de bouw van het Panama kanaal leidde, de Amerikaan Goethals.

De officiële gebouwen van de kanaaldirectie 

De wandeling leidt over een degelijke verharde weg, gelukkig autovrij, die rustig aan de wand van de heuvel naar boven slingert. Er zijn op deze mooie dag veel bezoekers die samen met ons van de tropische natuur en bijzondere uitzichten genieten. De mensen die we onderweg ontmoeten zijn allen erg hartelijk en vriendelijk.

De skyline van Panama City

De containerhaven

Deze luiaard stak de weg over, dit duurde een half uur.....

Kanaaldoorvaart in 4 minuten

Met onze action cam maken we een timelapse van de doorvaart door het Panama kanaal:

Met dit filmpje reis je in 4 minuten met ons mee door het Panamakanaal.

Panamakanaal, op weg naar de Stille Oceaan

Woensdag 29 juni 2022

Positie Panama City: 12°34.575 N 81°41.797
Woensdag 29 juni gaan we eindelijke op weg naar de Stille Oceaan. 

De laatste sluisdeur, de deur die ons toegang geeft tot de Stille Oceaan/Pacific.

Het Panama kanaal bestaat voor het grootste gedeelte uit een stuwmeer. Dit kunstmatige meer is ontstaan door het waterniveau van de doorvaart met vele dammen 30 meter te verhogen. Het meer dat hierdoor is ontstaan, het Gatun-meer, is nu 75 % van het totale Panama kanaal.

Om 8:00 'morgens uur komt de volgende advisor aan boord en zetten we meteen koers naar de volgende sluizen 28 NM (40 km) verderop. 

Met een behoorlijke boot komen ze langszij. De advisor moet dan overstappen op onze boot.

Onze advisor voor de tweede dag kanaal.

Hiervan varen we 21 NM over het Gatun meer en 7 NM door een gegraven kanaal. Het is vandaag prachtig zonnig weer en het is een heerlijke tocht. Helaas is varen onder zeil hier verboden, dus moeten we weer alles op de motor volbrengen.

De belangrijkste reden dat het Panama kanaal te bevaren zo spannend is, is de aansprakelijkheid. Naast de hoge kosten voor de doorvaart, wij betalen € 2.000, zijn we ook nog aansprakelijk voor de doorvaart. Wanneer we in het Panama Kanaal problemen krijgen met de motor, dan wordt al het verkeer, dus ALLE schepen in het kanaal, gestopt in verband met de veiligheid. Vervolgens wordt een sleepboot geregeld om ons door het kanaal te slepen en mag het overige verkeer weer verder varen. Deze kosten, de sleepboot én de vertraging van de grote vaart lopen dan in de 10 duizenden euro's en deze kosten worden op ons verhaald... Gelukkig is onze 34 jaar oude dieselmotor betrouwbaar en ondervinden we geen problemen.

Zeeschepen die gebouwd worden om door het Panama kanaal te varen zijn gebonden aan de afmetingen van de sluis. De schepen die zo gebouwd zijn dat ze nog net door het Panama kanaal kunnen/mogen varen heten Panamax schepen. Een volgeladen Panamax containersschip betaalt op dit moment ongeveer een miljoen dollar om één keer het Panama kanaal te bevaren! Ietsjes duurder dan het veerpond in Kessel.

Het is druk op het Gatun Lake.

Een Panamax schip, goed voor een kleine miljoen dollar om hier te mogen varen.

Sluizencomplex.

Girlpower.

En de mannelijke crew.

We varen tot de middag naar de volgende sluis, de Pedro Miguel sluizen. Deze sluis zet ons in een trap 10 meter naar beneden. Vervolgens varen we een stukje verder waar we aankomen bij de laatste sluizen, de Miaflores. Hier gaan we in twee stappen van 10 meter (totaal dus 20 mtr) naar beneden en komen we officieel in het water van de Stille Oceaan.

We gaan de voorlaatste sluis in en we hebben uitzicht op de Stille Oceaan.

Er is niet veel ruimte tussen de zijkant van het schip en de sluis. 

De treinen aan de zijkant verplaatsen het schip in de sluis.

Als zo´n schip achter je ligt, dan voel je je toch erg klein in ons bootje van 12,7 mtr.

En dan gaan de laatste sluisdeuren open.

De advisor wordt weer opgepikt en wij varen verder naar de ankerplek voor Panama City, Las Brisas waar we om 16:00 uur voor anker gaan. Alles is prima verlopen zonder enige problemen en we vieren dit zo als het hoort met een uitgebreide borrel.

Panamakanaal, eindelijk is het zover

Zaterdag 25 juni 2022 tot en met dinsdag 28 juni 2022

Positie Gatun meer: 09°14.330 N 79°55.925
We nemen afscheid van Linton Bay. We zijn hier (en in de San Blas) bijna 4 jaar (!) gebleven. Met name de Covid-perikelen (maart 2020) zijn hier de voornaamste reden voor. Op zaterdag kunnen we op de verjaardag van Jim in het restaurant van Ray afscheid nemen van de mensen in de marina en zondag gaan we naar het restaurant van Hans en Edina om voor de laatste keer Kip Plancha met extra frietjes en mayonaise te eten.

Maandagmorgen gaan we 's morgens vroeg in Linton tanken en komen onze linehandlers Russ en Sonia aan boord. Helaas is er geen zuchtje wind en moeten we 30 NM motoren tot Shelter Bay marina. Hier komt in de loop van de middag Susana aan boord en worden de speciale lijnen en fenders gebracht die we voor de doortocht gehuurd hebben. Het Panamakanaal schrijft voor dat je 4 lijnen van 40m en fenders (stootkussens) rond de boot moet hebben.

 

 

We vermaken ons aan het zwembad, maken een paar wandelingen in de jungle en 's avonds is er met de tijdelijke kanaal-bemanning "captains-diner" in het restaurant van de marina.

Op dinsdagmiddag gaan we voor anker net buiten de marina en maken we de lijnen en de fenders netjes rond de boot gereed. Het regent helaas al de hele middag. Om 15:00 uur komt een pilotboot op ons afgekoerst en deze zet de advisor aan boord die ons door de eerste rij sluizen gaat begeleiden.

In de stromende regen varen we in een klein uurtje naar de ingang van de Gatun sluizen. Dit is een set van 3 sluizen die ons in 3 stappen 30 meter hoger zet. We laten een grote tanker voorgaan en als we de sluis binnenvaren worden onze speciale 4 lijnen opgepakt door een viertal mannen boven op de sluiswand. Deze mannen beleggen de lijnen en onze linehandlers (Marlène, Sonia, Russ en Susana) moeten de Rafiki tijdens het schutten in het midden van de sluis houden. Zijn we vervolgens boven, dan gaat de sluisdeur open en varen we naar de volgende sluis die aan de eerste vast zit. Een sluizentrap dus. De zeeschepen mogen hun motor hier niet gebruiken, dit geeft te veel turbulentie in de sluis. Zij worden met 6 treintjes door de sluizen getrokken.

Het regent helaas ook de gehele sluisdoorgang maar toch is het zeer indrukwekkend.

Het is 18:30 als we aanmeren aan een reusachtige mooring in het Gatun meer. 

De advisor wordt opgepikt en de bemanning van de Rafiki gaat eten en na een borreltje gaan we vroeg te kooi.

Afscheid San Andres en op weg naar Shelter Bay, Panama

Woensdag 8 juni 2022 en Donderdag 9 juni 2022

Positie Shelter Bay Marina: 09°22.040 N 79°57.046
Na een mooie drie maanden moeten we afscheid nemen van San Andres, we mogen hier maar 3 maanden blijven. We klaren netjes uit met onze agent Rene, een agent is verplicht bij het in- en uitklaren in Colombia. Er is nauwelijks wind maar omdat de komende week ook geen wind voorspeld wordt, gaan we toch maar ankerop.

Helaas kloppen de voorspellingen en kunnen we de zeilen de gehele reis van 350 km nagenoeg niet gebruiken en moeten we motoren. We gaan niet terug naar onze vertrouwde Linton Bay maar we zetten koers naar de jachthaven in Colon, Shelter Bay voor een speciale missie.

Tijdens ons verblijf in het heerlijke San Andres hebben we de knoop doorgehakt en een beslissing genomen voor het vervolg van onze reis. We hebben besloten om het Panamakanaal te nemen en naar Frans Polynesië te zeilen. De eerste horde hiervoor is dus het Panamakanaal, de beroemde doorvaart van de Atlantische naar de Stille Oceaan.

Het Panamakanaal doorvaren is een behoorlijke exercitie.
In Nederland hebben we honderden sluizen en iedere schipper neemt deze sluizen zonder hulp van buitenaf. De supervisie van de Nederlandse sluizen gebeurt via camera's op afstand en deze sluizen zijn in Nederland gratis. Hier in Panama denken ze daar heel anders over. Ze vinden hun sluizen in het Panamakanaal zo speciaal dat iedereen een begeleider moet hebben om hierdoor te mogen varen. De beroepsvaart moet een pilot aan boord nemen en de pleziervaart zoals onze Rafiki krijgt een adviseur toegewezen om mee te varen, de zogenaamde "advisor". Ook moeten er naast de stuurman/schipper nog 4(!) extra bemanningsleden aan boord zijn om op elke hoek van de boot een lijn te kunnen beleggen, de zogenaamde "line-handlers".
Voordat we echter het kanaal willen bevaren, moeten we ons eerst aanmelden. We doen dit telefonisch in Shelter Bay Marina (deze marina ligt bij de ingang van het kanaal) en na een twee uur komt een controleur de boot opmeten en inspecteren. Wanneer we ook nog netjes onze personalia en alle bootgegevens in een behoorlijke stapel formulieren ingevuld hebben, ontvangen we een bootnummer. Vanaf dat moment zijn we officieel geregistreerd voor de doorvaart.

Zoals gezegd zijn de sluizen in Nederland gratis maar hier in Panama zijn de sluizen het hoofdinkomen van een land! Het voordeel dat je hebt in vergelijking met het omvaren rond Zuid-Amerika wordt omgerekend in Amerikaanse Dollars. Voor onze boot van 12,5 meter moeten we maar liefst $2.000,- afrekenen en daarbovenop nog $1.000,- borg, voor het geval we iets kapot varen in de sluis. Dit bedrag moet in contanten(!) afgerekend worden in de Citybank in het centrum van Colon, de gevaarlijkste stad van midden Amerika.
Daarna kunnen we een afspraak maken voor de kanaaldoorvaart. We kiezen voor 28 juni en tot die tijd gaan we terug naar Linton Bay om alles voor te bereiden.

Aan boord van onze Rafiki kunnen we via het zogenaamde AIS systeem, Automatic Identification System, de grote vaart volgen. Op ons navigatiescherm zien we de grote zeeschepen weergegeven als een groen driehoekje met een streep op de neus van de koers en de snelheid. Een driehoekje met een punt in het midden is een schip voor anker. Wij zelf zijn te zien als rood rondje. Toen we in Colon wegvoeren heb ik dit screenshot van ons navigatiescherm van het Panama Kanaal gemaakt:

Zoals je kan zien is het behoorlijk druk rond het Panama kanaal.

In Linton Bay is het weer een leuk weerzien met oude bekenden. De Rafiki wordt technisch helemaal nagekeken en we regelen 3 bemanningsleden voor de extra "linehandlers". Dit zijn de Amerikaan Russel met zijn Colombiaanse vriendin Sonia en de Duitse Susana.

Squall

Zaterdag 21 mei 2022

Positie San Andres: 12°34.575 N 81°41.797
Een squall is niets anders dan een onweersbui. Net als bij ons 's zomers in Nederland ontstaan deze onweersbuien ook hier plotseling en onverwachts en kunnen gepaard gaan met flinke windstoten.
De squall hier op deze dag op San Andres was echter van de buitencatergorie, de ergste die we tot nu toe op onze reis hebben meegemaakt. Gelukkig waren we aan boord, voor hetzelfde geld waren we aan land geweest.

Het extreme aan deze onweersbui was de zware slagregen in combinatie met een zeer harde wind, 45 knopen, 80 km/hr en dit is windkracht 9.

Foto's zijn genomen door Benja van de Nonna Rosa. Op de achtergrond zie je de Rafiki.

Op de achtergrond de Safisticated Lady van Rick en Maddy.

Door de combinatie slagregen en wind was het zicht minimaal. Van de helft van de twaalf geankerde boten hield het anker de trekkracht van de wind niet en deze schepen begonnen te krabben. Dat betekent dat het anker als een ploeg over de zeebodem sleept en dus geen houvast biedt. Deze boten reageerden vervolgens om het anker binnen te halen en naar een veilige positie te varen om het risico op aanvaringen of vast te lopen te vermijden. Een moeilijke manoeuvre in die omstandigheden.

Onze vrienden van de Kobel, de Duitsers met de Dutch Oven, hadden de pech dat ze met het anker tijdens het ophalen verstrikt raakten in een wrak van een pick-up(!) wat hier op de bodem lag. Hierdoor moesten ze langszij van een oude vissersboot.

Nadat de squall voorbij was, na ongeveer 30 minuten, bleek dat niemand eigenlijk schade had opgelopen maar het was voor iedereen wel bijzonder spannend!

De volgende dag zijn Loud en Benja de Kobel gaan helpen met het bevrijden van het anker (40 kg) van de roestige pickup op 5 meter diepte. Ze doen dit met onze duikcompressor, de Hookah, en het is een klus die alles behalve eenvoudig is. Desalniettemin is dit klusje net na de middag geklaard en de beloning, een uitgebreide borrel op de Kobel, was wederom zeer gezellig.

Dutch Oven

Woensdag 27 april 2022

Positie San Andres: 12°34.575 N 81°41.797
Tijdens onze reis hadden we al eerder van een zeiler gehoord, dat een Dutch Oven een ideaal middel is om in de vrije natuur te koken. Je denkt dan dat deze informatie van een Nederlander komt, maar nee hoor, met name de Amerikanen zijn hier verliefd op.

In San Andres treffen we Dagmar en Adrian van het zeiljacht Kobel en zij hebben een Dutch Oven aan boord. Adrian is een liefhebber van vlees en zij hebben de Dutch Oven in Duitsland al veel gebruikt, dus een ervaren man. Hij organiseert een etentje op het strand, samen met Benchi en Sandra van de Nonna Rosa. Adrian zorgt voor het vlees in de Dutch Oven en Sandra en Marlene zorgen voor de rest.

De buitenrand van de Dutch Oven wordt bekleedt met spek. Vervolgens wordt het binnenste deel gevuld met een laag vlees, een laag paprika en uien en een laag tomatenketchup. Dit herhaalt zich steeds, totdat de Dutch oven gevuld is. als slot wordt de spek over het vleesmengsel gelegd. Dit staat een paar uurtjes te pruttelen op een houtvuurtje en dan is het tijd om aan te vallen. Het was veel te veel voor ons zessen, maar wij hebben goed ons best gedaan. Het was heerlijk. Bedankt Adrian voor deze ervaring.

De voorbereidingen, gedaan door Adrian.

Tijdens het bakken zit er een deksel op en bovenop deze deksel liggen ook hete kolen.

Het resultaat, HEERLIJK. En Loud is er als de kippen bij.