Afscheid San Andres en op weg naar Shelter Bay, Panama

Woensdag 8 juni 2022 en Donderdag 9 juni 2022

Positie Shelter Bay Marina: 09°22.040 N 79°57.046
Na een mooie drie maanden moeten we afscheid nemen van San Andres, we mogen hier maar 3 maanden blijven. We klaren netjes uit met onze agent Rene, een agent is verplicht bij het in- en uitklaren in Colombia. Er is nauwelijks wind maar omdat de komende week ook geen wind voorspeld wordt, gaan we toch maar ankerop.

Helaas kloppen de voorspellingen en kunnen we de zeilen de gehele reis van 350 km nagenoeg niet gebruiken en moeten we motoren. We gaan niet terug naar onze vertrouwde Linton Bay maar we zetten koers naar de jachthaven in Colon, Shelter Bay voor een speciale missie.

Tijdens ons verblijf in het heerlijke San Andres hebben we de knoop doorgehakt en een beslissing genomen voor het vervolg van onze reis. We hebben besloten om het Panamakanaal te nemen en naar Frans Polynesië te zeilen. De eerste horde hiervoor is dus het Panamakanaal, de beroemde doorvaart van de Atlantische naar de Stille Oceaan.

Het Panamakanaal doorvaren is een behoorlijke exercitie.
In Nederland hebben we honderden sluizen en iedere schipper neemt deze sluizen zonder hulp van buitenaf. De supervisie van de Nederlandse sluizen gebeurt via camera's op afstand en deze sluizen zijn in Nederland gratis. Hier in Panama denken ze daar heel anders over. Ze vinden hun sluizen in het Panamakanaal zo speciaal dat iedereen een begeleider moet hebben om hierdoor te mogen varen. De beroepsvaart moet een pilot aan boord nemen en de pleziervaart zoals onze Rafiki krijgt een adviseur toegewezen om mee te varen, de zogenaamde "advisor". Ook moeten er naast de stuurman/schipper nog 4(!) extra bemanningsleden aan boord zijn om op elke hoek van de boot een lijn te kunnen beleggen, de zogenaamde "line-handlers".
Voordat we echter het kanaal willen bevaren, moeten we ons eerst aanmelden. We doen dit telefonisch in Shelter Bay Marina (deze marina ligt bij de ingang van het kanaal) en na een twee uur komt een controleur de boot opmeten en inspecteren. Wanneer we ook nog netjes onze personalia en alle bootgegevens in een behoorlijke stapel formulieren ingevuld hebben, ontvangen we een bootnummer. Vanaf dat moment zijn we officieel geregistreerd voor de doorvaart.

Zoals gezegd zijn de sluizen in Nederland gratis maar hier in Panama zijn de sluizen het hoofdinkomen van een land! Het voordeel dat je hebt in vergelijking met het omvaren rond Zuid-Amerika wordt omgerekend in Amerikaanse Dollars. Voor onze boot van 12,5 meter moeten we maar liefst $2.000,- afrekenen en daarbovenop nog $1.000,- borg, voor het geval we iets kapot varen in de sluis. Dit bedrag moet in contanten(!) afgerekend worden in de Citybank in het centrum van Colon, de gevaarlijkste stad van midden Amerika.
Daarna kunnen we een afspraak maken voor de kanaaldoorvaart. We kiezen voor 28 juni en tot die tijd gaan we terug naar Linton Bay om alles voor te bereiden.

Aan boord van onze Rafiki kunnen we via het zogenaamde AIS systeem, Automatic Identification System, de grote vaart volgen. Op ons navigatiescherm zien we de grote zeeschepen weergegeven als een groen driehoekje met een streep op de neus van de koers en de snelheid. Een driehoekje met een punt in het midden is een schip voor anker. Wij zelf zijn te zien als rood rondje. Toen we in Colon wegvoeren heb ik dit screenshot van ons navigatiescherm van het Panama Kanaal gemaakt:

Zoals je kan zien is het behoorlijk druk rond het Panama kanaal.

In Linton Bay is het weer een leuk weerzien met oude bekenden. De Rafiki wordt technisch helemaal nagekeken en we regelen 3 bemanningsleden voor de extra "linehandlers". Dit zijn de Amerikaan Russel met zijn Colombiaanse vriendin Sonia en de Duitse Susana.