zondag 30 april 2023

De geschiedenis van de vallei Typee, Nuku Hiva, Frans Polynesië

Zondag 19 maart 2023 tot en met dinsdag 21 maart 2023

Positie Baie Hakahaa: 08°52.716 Z /140°02.946 W
Een 5 NM mijl oostwaarts ligt de Controleursbaai. Deze baai bestaat uit 3 kleinere inhammen en vandaag gaan we met de Rafiki de middelste baai, Baie Hakahaa, verkennen. We krijgen na het ankeren een heel bijzonder welkom in deze baai. Een groep van grote Manta roggen (vissen met een diameter ongeveer 2 meter) foerageren rond de Rafiki, een heel bijzonder schouwspel.


We gaan hier aan land en maken een mooie wandeling naar een waterval. Tijdens deze wandeling vinden we een aantal struiken naast de weg die helemaal volhangen met kleine pepertjes. Alle rode pepertjes worden geoogst, zodat de sambal-voorraad van Loud weer op een gezond peil gebracht kan worden.

Een mooie wandeling naar een mooie waterval.


Tijdens de wandeling kwamen we voorbij een werkplaats, 
waar ze het houtsnijwerk verzorgen van de Tiki-palen. 

Het avontuur van Herman Melville hier in het dal: Typee
In 1842 was de baai van Taoihae de belangrijkste veilige haven in de Markiezen. De stam Polynesiërs, de toenmalige inwoners van deze baai, de Haparts, waren bezoekers vriendelijk gezind en de natuurlijke inham van Taoihae was veilig beschut van de passaatwinden. Met name walvisvaarders maakten in die tijd van deze ankerplek gebruik om opnieuw water en voedsel te bunkeren, kleine reparaties uit te voeren en de bemanning wat rust te gunnen. De Fransen hadden in die tijd in deze baai al een vaste post aan land en waren van plan om de Markiezen in te nemen en als nieuwe kolonie aan het Franse rijk toe te voegen. Er was toen al jaren ruilhandel met de plaatselijke stam de Haparts, de andere stammen op het eiland waren de vreemdelingen minder vriendelijk gezind.

In dat jaar kwam de Amerikaanse walvisvaarder Dolly, op jacht naar Potvissen om levertraan te winnen, hier beschutting zoeken en om te bunkeren. Een van de opvarenden van deze boot, de Amerikaan Herman Melville, was de ontberingen aan boord zo beu dat hij samen met zijn vriend Toby de jungle van het eiland invluchtte om aan het helse leven aan boord van de walvisvaarder te ontsnappen. Na dagen van ontberingen in de jungle werden de twee gevonden en opgevangen door de Typee stam die leefde in het dal waar we nu voor anker liggen. Het dorp in dit dal heet nog altijd Taipivai. Herman Melville was gewond aan een been, hij kon niet meer lopen en werd door de Typee-stam verzorgd. Zijn vriend Toby is na een 3-tal weken via de zee weer teruggekeerd naar Taoihae, zodat Herman alleen bij deze stam van 2.000 Polynesiërs achterbleef. Herman Melville is na een paar weken genezen en is in totaal 3 maanden bij de Typee-stam gebleven en heeft zijn ervaringen én het dagelijkse leven van de Polynesiërs hier in deze baai 180 jaar geleden beschreven in een boek genaamd "Typee". Dit boek was voor Herman Melville een zodanig succes in de VS dat hij besloot zich toe te wijden aan het schrijven van boeken. En dit niet zonder succes: jaren later publiceerde hij zijn boek dat nu nog wereldwijd bekend is en meermaals verfilmd is, namelijk Moby Dick. Het is dus ook geen toeval dat Moby Dick zich afspeelt in de wereld van de walvisvaart en met name op de jacht van potvissen.

Ik heb dit boek kunnen downloaden en hier in het dal waar dit verhaal zich afgespeeld heeft, kunnen lezen. Heel speciaal om dit beeld uit het verleden te plaatsen op het huidige leven van van de Markiezenaren in dit dal. In 1843 leefden de inwoners hier nog volledig in het stenen tijdperk. Maar door de kolonisatie van Frankrijk werden de inwoners in no-time in de moderne tijd geplaatst. Een opvallend feit is het verschil in het aantal inwoners. In het huidige Typee-dal wonen nu nog ongeveer 200 Polynesiërs. In de tijd van Herman Melville waren er dit nog 2.000.....


Wanneer iemand dit boek wil lezen, het is geschreven in een alleraardigst "antiek" Engels, zoek het op op internet of stuur even een mailtje naar rafikiopreis@gmail.com dan stuur ik het digitaal naar je toe in Epub formaat. Het boek is vrij verkrijgbaar: de schrijver is meer dan 100 jaar dood en dan zijn er geen rechten meer op een boek. Diegene die dit boek gelezen hebben, moeten dan zelf maar een oordeel maken of de Typee er door de modernisering op vooruit gegaan zijn. Met andere woorden: zijn ze nu gelukkiger met hun moderne leven in vergelijking met hun leven in het stenen tijdperk?

zaterdag 29 april 2023

Cruiseschip de Koningsdam, Nuku Hiva, Frans Polynesië

Donderdag 16 maart 2023 tot en met zaterdag 18 maart 2023

Positie Taiohae: 08°54.901 Z /140°05.995 W
's Morgens komt een groot cruiseschip voor anker in onze baai. Het is in dit geval een boot die onder de Nederlandse vlag vaart, de "Koningsdam" van de Holland Amerika Lijn. Aangezien we dan ook verwachten dat de officieren aan boord Nederlands zijn, hebben we misschien een kans om een cruiseboot van binnen te zien. We roepen de Koningsdam op met de marifoon en we krijgen inderdaad een Nederlands bemanningslid aan de lijn. We vertellen hem dat wij vanuit Nederland hier naar toe gezeild zijn en dat we erg nieuwsgierig zijn hoe zo'n Nederlands passagiersschip er van binnen uitziet. Hij moet dit verzoek met de ouwe (dit is de kapitein) overleggen en hij zal ons op de marifoon contacteren. Even later krijgen we een oproep over de marifoon van de kapitein van de Koningsdam. Hij vertelt ons dat het in verband met de strenge veiligheidseisen van de rederij, deze heeft Amerikaanse eigenaren, heel erg lastig is om personen naast bemanning en gasten aan boord te nemen.... helaas dus.

Aan wal is natuurlijk weer heel wat loos. Om zoveel mogelijke prullaria mooie authentieke handwerken aan de man te brengen, is weer de hele dorpsgemeenschap met bloemen uitgedost en klinkt de tam-tam op de kade de hele dag. De rust keert weer terug wanneer alle zwaar bejaarde cruiseboot passagiers weer terug aan boord van de Koningsdam gekeerd zijn.

Cruiseschip de Koningsdam van de Holland Amerika lijn.


Speciale optredens voor de cruiseboot gasten.

Ook de lokale mensen komen een kijkje nemen.


Diverse wandelingen in de buurt van onze ankerplek, Nuku Hiva, Frans Polynesië

Zaterdag 11 maart 2023 tot en met woensdag 15 maart 2023

Positie Taiohae: 08°54.901 Z /140°05.995 W
De Markiezen zijn een kolonie van Frankrijk en hierdoor investeert de Franse regering veel geld in openbare instellingen, infrastructuur en nutsvoorzieningen. Hier op het hoofdeiland NuKu Hiva is het ziekenhuis, de gevangenis en de regeringsgebouwen voor álle eilanden van de Markiezen, totaal voor 10.000 inwoners (Kessel en Neer samen). Wordt iemand ernstig ziek of krijgt iemand een ernstig ongeval dan is er hier op dit eiland een helikopter platform en hangar met twee helikopters om in deze noodgevallen de Markiezenaren van alle eilanden snel naar het ziekenhuis hier op het hoofdeiland te brengen. Wanneer de patiënt ingewikkelde zorg nodig heeft, die de (Franse) artsen hier niet kunnen geven, dan wordt de patiënt vervolgens met een vliegtuig overgebracht naar het hoofdeiland van Frans Polynesië, Tahiti. Dit is een vlucht van 3 uur en in de hoofdstad Papeete op Tahiti is een groter ziekenhuis waar ook gespecialiseerde hulp geboden kan worden. De helikopters worden verder ook gebruikt voor commerciële vluchten tussen de eilanden in de Markiezen.


We maken verschillende wandelingen, waarbij we genieten van de vergezichten, de diversiteit aan fruit en de mooie bloemen.

Wandeling naar Baie de Colette.

Strand van het dorp/stad Taiohae.









Deze foto's zijn niet genomen in een botanische tuin, maar deze bloemen groeien overal hier langs de weg.

dinsdag 4 april 2023

VISSEN: een man-cave in de vorm van een opblaasboot, Nuku Hiva, Frans Polynesië

Zaterdag 4 maart 2023 tot en met vrijdag 10 maart 2023

Positie Taiohae: 08°54.901 Z /140°05.995 W
Samen met Adrian gaat Loud een aantal keren 's morgens vissen. In de vroege ochtend, om 06:00 uur, gaan ze dan met de dinghy op stap en slepen met een kunstaas door het water aan de rotsachtige, buitengaatse kust. Dit is voor de heren niet alleen een gezellig tijdverdrijf waar alleen mannendingen besproken worden, maar ook qua visvangst bijzonder succesvol. Ze hebben al gevangen: een Crevalle, een Barracuda en een Bonito. Helaas is de gewenste yellowfin Tuna nog niet gevangen.

Crevalle

Bonito (tonijnachtige)

Barracuda

zondag 2 april 2023

Rondrit over het eiland Nuku Hiva, Frans Polynesië

Dinsdag 28 februari 2023 tot en met vrijdag 3 maart 2023

Positie Taiohae: 08°54.901 Z /140°05.995 W
Dinsdagmorgen vertrekken we vanuit de Baai van Hanamoenoa met de bestemming Hiva Oa, de baai Hanamenu. Deze baai ligt aan de noord-westzijde van het eiland. Net voor de middag droppen we ons anker in deze baai, maar de aanlandse wind is zo sterk dat de we zeer rollig en oncomfortabel aan lager wal liggen. We besluiten al snel dat we de nacht hier niet willen doorbrengen. Rond 14.00 uur gaan we weer anker op met bestemming Nuku Hiva, Taiohae. De afstand is 55 NM en dit wil zeggen dat we in het midden van de nacht aankomen. Dit is gelukkig niet zo'n probleem, aangezien deze baai erg breed is en dus makkelijk aan te lopen is. Op 1 maart om 3.00 uur 's nachts gaan we voor anker in de mooie baai van Taioha en kunnen we met een gerust hart gaan slapen.

De volgende dag hebben we via whattsapp contact met Hans en Katrien van zeiljacht Esmeralda, waarmee we een mooie rondrit over het eiland Hiva Oa gemaakt hebben. Zij liggen in een baai verderop en staan op het punt te vertrekken. Om de traditie (en de gezelligheid!) voort te zetten, beslissen we nog snel om samen een auto te huren en de volgende dag gezamenlijk een rondrit over dit eiland te maken.

We maken er weer een gezellig dagje van met een heerlijke picknick rond het middaguur. Dit hoofdeiland van de Markiezen is het grootste en is hemelsbreed 25km x 25km maar omdat de steile bergen tot meer dan 1000 m pieken, zijn de afstanden over land veel langer/verder. Er wonen maar 3.500 Markiezenaren op dit eiland dus het is heel dun bevolkt en er lopen maar een viertal wegen over dit eiland. Door de bergen/heuvels en de passaatwind ontstaan veel micro-klimaten waardoor er op dit kleine eiland zo groot als Texel een bizarre diversiteit van landschappen te bewonderen zijn. We rijden onder andere door tropisch regenwoud, kokospalm plantages, landerijen met koe-weides, dennenwouden, woestijn-landschap(!) en vlaktes met lage tropische begroeiing. En dat alles wordt gecombineerd met heerlijke vergezichten. Wat is dit toch een prachtig stukje aarde, geniet maar even mee:

Mooie vergezichten.

We rijden door het droge deel van het eiland, alleen de vallei 
(waar het water doorheen stroomt bij een regenbui) is groen en vruchtbaar.

Bovenop de berg staat een hutje, waar we kunnen picknicken.


Het midden van het eiland is vlak en ligt in een krater op 800 mtr hoogte.

Deze twee jongens geven we een lift naar huis.

Mooi uitzicht over de baai van Taiohae, waar de Rafiki ook ligt.

Op het einde van de dag nemen we afscheid van dit leuke Duitse paar. We zullen ze waarschijnlijk niet meer tegenkomen, aangezien zij binnenkort vertrekken naar de Tuamotus en vervolgens doorzeilen naar Japan.

Links Hans en Katrien van SY Esmeralda.

Tatoeages, Tahuata, Frans Polynesië

Vrijdag 24 februari 2023 tot en met maandag 27 februari 2023

Positie Hanatefau: 09°57.623 Z /139°07.150 W
Positie Hanamoenoa: 09°54.518 Z /139°06.322 W

We gaan even terug naar voor ons bekende plaatsen op het prachtige eiland Tahuata omdat onze vrienden van de Kobel deze nog niet bezocht hebben en wij vonden deze ankerbaaien erg mooi en dus voor ons geen probleem om deze nogmaals te bezoeken.

Polynesië is in de wereld de bakermat van de tatoeagekunst en dat zie je in de Markiezen tegenwoordig duidelijk terug. Het zijn niet de figuratieve en kleurrijke tatoeages die in Europa populair zijn, maar de afbeeldingen zijn symmetrisch, abstract, gemaakt met alleen zwarte inkt en ieder figuur heeft een betekenis. Nagenoeg iedere volwassene is getatoeëerd met deze typische Polynesische tribal tatoeages.


Vaak worden de tatoeages aan 1 zijde van het lichaam gezet.

Je ziet bij de meeste personen dat de tatoeages nog niet af zijn. 
Eerst worden de lijnen gezet, later wordt het ingekleurd.


Bij aankomst van cruiseschepen, staat hij met zijn blaasinstrument bij de ontvangst.



Vooral bij vrouwen zie je tatoeages die vanachter het oor nog doorlopen in het gezicht.


Ka-Ó-Ah
Zoals eerder gezegd, hebben de Markiezenaren hun eigen taal die verwand is met het Tahitiaans. Deze taal en de uitspraak ligt erg ver af van ons Nederlands, of beter, onze Germaanse taal. Voor mij lijkt deze taal nog het meeste op dat van een Klingon die wat te lang op Pandorra geleefd heeft. Wij kennen maar één woord in het Markies en dat is het woord voor goedendag, Ka-Ó-Ah.

In tegenstelling tot hun verre voorouders zijn de huidge Markiezenaren uitermate vriendelijk en gastvrij, iedereen groet iedereen op straat, dit kom je in Nederland ook niet meer overal tegen. En als je dan de Markiezenaren groet in hun eigen taal zie je de mensen genieten, prachtig.

Er zijn ook nog veel gebruiken van het verleden overgeleverd en een hiervan is leuk, opmerkelijk én handig: veel Markiezenaren dragen een bloem achter hun oor, zeker bij feestelijke gelegenheden. Wordt de bloem rechts gedragen, dan is deze persoon vrijgezel én op zoek naar een partner. Wordt de bloem links gedragen, dan betekent dit "ik heb een partner, ik ben bezet". Naast deze bloem achter het oor dragen vrouwen ook vaak prachtige bloemkransen.



De kassière van de supermarkt, iedere 2 dagen heeft zij een nieuwe bloemenkrans op haar hoofd.

Ook zie je regelmatig homoseksualiteit en transseksualiteit. Dit wordt in de cultuur van de polynesiers volledig geaccepteerd en als normaal bevonden.