Positie Taiohae: 08°54.901 Z /140°05.995 W
Dinsdagmorgen vertrekken we vanuit de Baai van Hanamoenoa met de bestemming Hiva Oa, de baai Hanamenu. Deze baai ligt aan de noord-westzijde van het eiland. Net voor de middag droppen we ons anker in deze baai, maar de aanlandse wind is zo sterk dat de we zeer rollig en oncomfortabel aan lager wal liggen. We besluiten al snel dat we de nacht hier niet willen doorbrengen. Rond 14.00 uur gaan we weer anker op met bestemming Nuku Hiva, Taiohae. De afstand is 55 NM en dit wil zeggen dat we in het midden van de nacht aankomen. Dit is gelukkig niet zo'n probleem, aangezien deze baai erg breed is en dus makkelijk aan te lopen is. Op 1 maart om 3.00 uur 's nachts gaan we voor anker in de mooie baai van Taioha en kunnen we met een gerust hart gaan slapen.
De volgende dag hebben we via whattsapp contact met Hans en Katrien van zeiljacht Esmeralda, waarmee we een mooie rondrit over het eiland Hiva Oa gemaakt hebben. Zij liggen in een baai verderop en staan op het punt te vertrekken. Om de traditie (en de gezelligheid!) voort te zetten, beslissen we nog snel om samen een auto te huren en de volgende dag gezamenlijk een rondrit over dit eiland te maken.
We maken er weer een gezellig dagje van met een heerlijke picknick rond het middaguur. Dit hoofdeiland van de Markiezen is het grootste en is hemelsbreed 25km x 25km maar omdat de steile bergen tot meer dan 1000 m pieken, zijn de afstanden over land veel langer/verder. Er wonen maar 3.500 Markiezenaren op dit eiland dus het is heel dun bevolkt en er lopen maar een viertal wegen over dit eiland. Door de bergen/heuvels en de passaatwind ontstaan veel micro-klimaten waardoor er op dit kleine eiland zo groot als Texel een bizarre diversiteit van landschappen te bewonderen zijn. We rijden onder andere door tropisch regenwoud, kokospalm plantages, landerijen met koe-weides, dennenwouden, woestijn-landschap(!) en vlaktes met lage tropische begroeiing. En dat alles wordt gecombineerd met heerlijke vergezichten. Wat is dit toch een prachtig stukje aarde, geniet maar even mee:
Mooie vergezichten.
We rijden door het droge deel van het eiland, alleen de vallei
(waar het water doorheen stroomt bij een regenbui) is groen en vruchtbaar.
Bovenop de berg staat een hutje, waar we kunnen picknicken.
Het midden van het eiland is vlak en ligt in een krater op 800 mtr hoogte.
Deze twee jongens geven we een lift naar huis.
Mooi uitzicht over de baai van Taiohae, waar de Rafiki ook ligt.
Op het einde van de dag nemen we afscheid van dit leuke Duitse paar. We zullen ze waarschijnlijk niet meer tegenkomen, aangezien zij binnenkort vertrekken naar de Tuamotus en vervolgens doorzeilen naar Japan.
Links Hans en Katrien van SY Esmeralda.
Wat een ondernemend en rijk leven hebben jullie!
BeantwoordenVerwijderen