zondag 28 juni 2020

Vistochtje met Marcel


Zaterdag 12 oktober 2019

Positie Bastimentos: 9°20.627 N 82°12.484
We maken een uitje met Marcel met zijn professionele visboot. Dit wordt een leerzaam tochtje waarbij we nog wat verdere kneepjes van het vissen hier in de Carieb oppikken. Met zijn snelle sportboot gaan we in een naburige baai eerst aasvis vangen met een groot werpnet. Na een paar pogingen heeft Marcel een school visjes gevangen en deze komen in een leefbak aan boord. 

De hengels staan al klaar op het achterdek.

We varen over een ondiepte deze rustige baai in.



De pelikanen zitten hoog in de palmbomen, ook op zoek naar aasvis.


Met het werpnet vangt Marcel kleine vissen, die gebruikt worden als aasvis.

De bak is vol met aasvis, het echte vissen kan beginnen.

Vervolgens gaan we diverse visstekken af, waarbij we de levende visjes als aas aan de haak gebruiken maar ook als lokvoer voor de roofvissen.


We varen met de boot tot vlak bij deze rotspartij, waar we de hengel uitgooien. Hier zit de meeste vis.

We krijgen weliswaar een paar keer een mooie beet maar we hebben een beetje pech. Een paar Spaanse Makrelen en een mooie Barracuda weten we te niet binnen te halen. Zij weten zich tijdens het inhalen met flink wat geweld van de haak te bevrijden. Gelukkig weten we aan het eind van dit leuk (maar ook leerzame) uitstapje nog een tweetal Jack's te vangen zodat we niet met lege handen terugkeren.

vrijdag 26 juni 2020

Terug op de Rafiki, inkopen in Bocas

Maandag 7 oktober 2019 tot en met vrijdag 11 oktober 2019

Positie Bastimentos: 9°20.627 N 82°12.484
Op 7 oktober gaan we weer terug naar onze vertrouwde Rafiki in Bocas Del Torro. We worden door Dennis van de Voort naar Frankfurt gebracht en ook nu gaat de vlucht zonder problemen. Het enige probleem is wel dat wij beide niet of nauwelijks in een vliegtuig kunnen slapen. Weliswaar was de vorige nacht kort, we werden al om 5:30 door Dennis opgehaald, dan nog vallen wij niet in slaap in een krappe vliegtuigstoel. En dan is 11 uur een behoorlijk lange zit.

Na de landing in Panama City om 17:00 uur gaan we met een taxi naar het busstation, waar we een 10-urige luxe snel-bus nemen naar Bocas del Torro. De reis vertrekt om 20:00 uur, dus we hoeven gelukkig niet lang te wachten. “Elk nadeel heeft zijn voordeel” is een uitspraak van onze nationale voetballegende Johan Cruijff en dit geldt ook nu. Doordat we uitgeput en zonder slaap in Panama landen, hebben we in de halfvolle bus zo goed als de hele reis van 10 uur kunnen slapen! We komen in de morgen om 07:30 uur redelijke uitgerust aan in Almirante, waarna we de veerboot nemen naar het eiland Bocas Town.

Wanneer we in Bocas Town wachten op de lancha die ons naar de Rafiki brengt, zien we een Nederlandse bekende van ons op het dok naast ons. Het is Carmen van het hostel Carmen 's Place. Zij is op weg naar Nederland en het is erg toevallig dat we elkaar hier nog net treffen! Zij zal over 3 weken weer terugkomen zodat we dan gezellig kunnen bijpraten.

We starten de koelkasten op, de accu's zijn netjes vol, en we zien na een korte inspectie dat ons schip niets geleden heeft. Aangezien er geen etenswaren meer op de Rafiki zijn, gaan we eerst inkopen doen in Bocas Town.

Overzicht van Bocas del Toro.

Op de hoofdstraat van Bocas Town liggen vele supermarkten, 
allen gerund door chinezen, maar deze is toch onze favoriet.

Ook kopen we vele verse producten van de plaatselijke bewoners. 
Zij staan de hele dag op straat om hun producten te verkopen. 
Vaak verkopen ze allen hetzelfde, namelijk datgene wat de natuur op dat moment levert.

In het midden van Bocas Town staat het gemeentehuis, een mooi gebouw uit de koloniale tijd.

Het park in het hart van van Bocas Town.

woensdag 24 juni 2020

Panama City

Zaterdag 27 juli 2019 tot en met zondag 28 juli 2019

We reizen op zaterdag verder naar Panama City waar we in de namiddag via AirBnB een hotel nemen, wat wandelen langs de boulevard aan de Stille Oceaan en 's avond bij een restaurant lekker Panamees eten. We hebben de volgende ochtend nog even tijd om Panama City te verkennen en op zondagavond nemen we relaxed de vlucht naar Frankfurt.

Skyline van Panama City.

Vissershaven in Panama City.

Langs de boulevard wordt intensief gesport, hardlopen, skeeleren, volleybal, basketbal maar ook turnen.


En in Panama City kennen ze Rafiki ook.

We zetten op maandag 29 juli weer voet op Europese bodem en we worden opgehaald door mijn broer Jan en zijn vrouw Yvonne, zodat we na de landing lekker vlot naar Kessel kunnen reizen. In de namiddag komen we aan in Kessel en bezoeken de ouders van Marlene.

dinsdag 23 juni 2020

Boquete, bezoek aan Wild life rescue & rehab centre


Vrijdag 26 juli 2019

De laatste dag in Boquete gaan we niet met een bus of taxi de bergen in, maar we gaan direct vanuit het huisje van onze gastheer “Tula” op stap naar een dierentuin, ongeveer 5 km hiervandaan in het dorpje Palmira. Tula had zelf nog nooit gehoord van deze attractie, zo dicht bij hem in de buurt. Dit had eigenlijk al argwaan bij ons moeten wekken maar dat deed het op dat moment niet. 

Nadat we het dorp Palmira binnenkomen zijn, zien we een aftands gebouwtje aan de linkerkant van de weg met de naam “Wild life resque & rehab centre” kortweg een opvangcentrum voor wilde dieren in deze regio. De kassa en entree zijn niet bezet en wanneer we binnen de omheining rondlopen en wat met de vele rondlopende katten spelen, worden we door een Engels sprekende jongeman aangesproken. Hij is stagiair op dit “Wild life centre” en nadat we entree betaald hebben krijgen we een rondleiding door deze zogenaamde dierentuin. Het is de eerste dierentuin die we bezoeken waar we geen enkel dier tegenkomen dat we niet hier in het wild gezien hebben..... De kapucijnenaapjes, de slingeraap en de papegaaien zijn het hoogtepunt van deze “dierentuin”. Waarschijnlijk denkt de stagiair dat wij een paar stadse nono's zijn, want hij weet ons nog te paaien met het voeren van de geiten. Dan denkt de lezer “zijn dat dan heel speciale en zeldzame geiten”? Nee, het waren een paar gewone huis-tuin-en-keuken geiten! Eerlijkheidshalve moeten we zeggen dat de dierentuin zo absurd slecht was (ook het blinde paard, de konijnen en de statige pauw konden het niveau niet opkrikken), dat wij de hele rondleiding in een deuk lagen! De rondleiding, de mensen, de dieren en de omgeving waren allen van een zo ontstellend lage kwaliteit dat het een parodie van zichzelf werd en dus ook heel bijzonder. We hadden het gevoel dat we in een uitzending van Bananasplit zaten en we verwachtten elk moment dat Ralf Imbar himself met een cameraman uit een hinderlaag tevoorschijn zou komen. 



De uilen waren de meest bijzondere dieren in deze dierentuin.


Onderweg komen we een koffiebranderij tegen, maar deze is helaas niet in bedrijf. Alleen tijdens de koffieoogst, één keer per jaar, wordt de fabriek opgestart. De rest van de tijd ligt de fabriek stil. Dit is vergelijkbaar met de suikerfabrieken in Dinteloord, die alleen in bedrijf zijn tijdens en na de bietenoogst. De rest van het jaar is deze fabriek buiten bedrijf.

Koffiebranderij Tula.

De terugweg door de heuvels en koffieplantages maakten ook deze laatste dag in Boquete weer heel bijzonder.

We verlaten het dorpje Palmira.

Onderweg enorme cactussen.

'Moderne' paardentrailer.

maandag 22 juni 2020

Boquete, El Pianista

Donderdag 25 juli 2019

Vandaag staat op de planning de hike “El Pianista”, bekend van de twee Nederlandse meiden die een paar jaar geleden tijdens een wandeling vermist raakten. De verminkte lichamen van de meiden zijn later teruggevonden. Er werd aanvankelijk uitgegaan van een luguber misdrijf, maar dat bleek na een intensief onderzoek niet waar te zijn. De jonge vrouwen zijn tijdens de wandeling verdwaald en hebben het in het donker niet overleefd. De verminkingen waren toegebracht door wilde dieren zoals poema's en jaguars die hier nog in het wild voorkomen. Maar Boquete heeft naar aanleiding van dit incident nog altijd een slechte naam voor wat betreft veiligheid.

Wij gaan vandaag op zoek naar de wandelroute “El Pianista” waar deze onfortuinlijke meiden omgekomen zijn en natuurlijk zijn wij niet te bang om deze route zelf maar eens te ervaren. Het heeft de afgelopen nacht hard geregend en wanneer we bij de start van de wandelroute zijn aangekomen, blijkt dat een gedeelte van de route door de, door regenwater aangewassen, rivier is weggespoeld. Hierdoor is de wandeling door de plaatselijke overheid afgesloten, helaas. We maken in plaats hiervan een wandeling in de omgeving van Boquete en genieten van de bijzondere flora en de koffieplantages in deze sprookjesachtige omgeving.

Het restaurant Il Pianista ligt bij het begin van de wandelroute. 
Helaas moesten wij door de enorme regen van afgelopen nacht na een kwartier al weer terug.


Koffiebonen.

Prachtige bloemen langs de weg.

En op de iets hoger gelegen percelen zien wij boerenkool en savooiekool. 
Dat hebben we al lang niet meer gezien, dit groeit namelijk niet in de warmere streken waar wij ons normaal bevinden.


Je ziet op veel plaatsen houtsnijwerk.

We waren iets vroeger terug van onze wandeling dan gepland en we hadden geen zin in weer een restaurant, dus we hebben wat eten gekocht bij de supermarkt in het dorp en we hebben een lekkere maaltijd gemaakt voor ons en Carlos. Tijdens het eten kwamen nog familie en vrienden van Carlos op bezoek. Ook zij hebben nog een klein hapje meegegeten en het werd vervolgens een erg gezellige avond.

zondag 21 juni 2020

Boquete, las tres Cascades

Woensdag 24 juli 2019

Na een goede nachtrust in ons “privé-huis” (van de eigenaar en bewoner Carlos is nog geen spoor te bekennen), vertrekken we voor onze eerste hike, “Las tres Cascadas”, de drie watervallen. Het is een mooie wandeling over een goed aangegeven route. De route is redelijk populair. We komen zowaar enkele toeristen tegen op deze wandeling. Wanneer we aan de voet van de eerste “cascade” staan, willen we een duik in het kristalheldere water maken. Het is vandaag toch lekker warm geworden met een temperatuur van een goede 20 graden. Maar zodra we het water aanraken, zetten we deze actie meteen uit ons hoofd. Het water is stervenskoud! Verder is de wandeling prachtig, de tropische setting in de bergen met prachtige bloemen en indrukwekkende watervallen maken dit een prachtige trekpleister voor Boquete. Ze noemen deze streek ook wel eens het Oostenrijk van de tropen. 












Na de wandeling eten we heerlijk in een steakhouse.
Wanneer we 's avonds terug komen in “ons” vakantiehuis ontmoeten we voor de eerste keer de eigenaar/bewoner, Carlos. Het is een gezellige gast met een zeer chaotisch leven. 

zaterdag 20 juni 2020

Boquete

Dinsdag 23 juli 2019

Het is een hele toer om van Bocas del Toro naar Panama City te reizen. Er lopen geen wegen langs de Karibische kust richting Colon en de enige weg naar Panama City loopt door het gebergte in het midden van het land en vervolgens langs de kust van de Pacific. Aangezien ook de kwaliteit van de wegen (en de busjes!) in dit land te wensen overhoudt, duurt een busreis van Bocas del Toro naar het centrum van Panama City 10 uur. Om deze lange busreis wat dragelijker te maken besluiten we om halverwege de reis een tussenstop te maken in de heuvels/bergen van Boquete en hier een paar dagen de omgeving te verkennen.

We gaan gepakt en bezakt met de lancha naar het vertrekpunt van de bussen in Almirante. Vanaf hier gaan we met een busje verder naar het bergdorpje Boquete.

Boquete, een bekende toeristische trekpleister voor de liefhebbers van bergen in een tropische setting. We hebben via AirBNB een kamer geboekt bij ene Carlos. Hij is echter niet thuis, de buurman maakt voor ons de deur open en we hebben de komende 24 uur het complete huis voor ons alleen. Carlos heeft verder ook nog netjes de WiFi code voor ons achtergelaten, zodat we tijdens ons verblijf kunnen genieten van razendsnel internet. Een van de zaken die ons meteen in Boquete opvalt is het klimaat. Boquete ligt op ongeveer 1500 meter boven zeeniveau en dit betekent dat de temperatuur ongeveer 10-15 graden lager is als in Bocas del Toro en bovendien is het vandaag regenachtig. “Lange-broeken-met-sokken-weer” noemen wij dit...

Nadat we ons geïnstalleerd hebben, gaan we lekker ingepakt met sokken, spijkerbroek, trui en regenjas op stap om de omgeving te verkennen en een hapje te eten in de stad. Wat ons in het straatbeeld vooral opvalt is de typische kleding van de indiaanse bevolking in deze streek. Dit zijn lange jurken in een effen stof, afgewerkt met een decoratief kantje.


zondag 14 juni 2020

Carmen's Place, ontmoeting met Carmen en Marcel

Woensdag 10 juli 2019 tot en met maandag 22 juli 2019

Positie Bastimentos: 9°20.627 N 82°12.484 W

Op de Facebook-site van Bocas del Toro ziet Marlene een advertentie voor de verkoop van een koffer waarbij vermeldt wordt dat dit koffer maar 1 keer gebruikt is voor een reis naar Nederland. Marlene neemt kontakt met de verkoopster op en ze maakt een afspraak om bij ons op de Rafiki koffie te komen drinken.

De Nederlanders, Carmen en Marcel, runnen samen een hostel op het nabijgelegen eiland Bastimentos. Het is erg gezellig tijdens dit bezoek en we worden uitgenodigd om een paar dagen later in het hostel, passend genaamd “Carmen's Place”, een hapje te komen eten.

Een paar dagen later gaan we met de Rafiki ankerop en varen een luttele 5 nm verder naar Bastimentos om net voor het hostel van Carmen voor anker te gaan. Het is een zeer gezellige Hollandse avond en het eten is verrukkelijk. Het hostel ligt op een zeer rustige plek in de natuur, en toch weer dichtbij het uitgaanseiland Isla Colon, met als stad Bocas Town.

Gasten van Carmen's Place wachten op het terras op de watertaxi.

Gezellig op het balkon van Carmen's Place.

De hond die helemaal gek is op zijn plactic hamburger.

Vanaf het balkon heb je een geweldig uitzicht op het terras en de Rafiki.

We maken de Rafiki klaar voor de thuisreis en we geven alle waardevolle spullen aan boord in bewaring aan Carmen en Marcel.