Dinsdag 18 tot zaterdag 22 oktober 2011:
Positie: 33°03'41.60" N 16°18'58.24" W
In de loop van donderdag naar vrijdag wordt de zee steeds rustiger, golven van 1 meter, en het wordt ook warmer, we zitten overdag met t-shirt en korte broek aan dek. De snelheid zit er nog steeds goed in en vrijdag wordt wéér een Bonito aan de haak geslagen en vervolgens wordt deze vakkundig door Marlène gefileerd. Cel zal trots op me zijn!! Nabij de Madeira archipel kiezen we koers naar een eiland iets ten noordoosten van Madeira, Porto Santo en in de vroege morgen van zaterdag 22 oktober (02:00 uur) meren we af in de jachthaven van dit vulkaaneiland.
Positie: 33°03'41.60" N 16°18'58.24" W
Vandaag besluiten we om samen met de Innamorata naar de Canarische over te zeilen. De Kaiha zal nog een dag blijven omdat zij nog een onderdeel van de boot op hebben laten sturen en dit is nog niet aangekomen. De wind is nu echter nog gunstig voor de komende dagen dus besluiten we om vandaag al samen met de Innamorata te vertrekken.
Om 16:30 uur vertrekken we uit Sines zuidwaarts met een zwak bakstag windje. We worden nog even vergezeld door een eenzame dolfijn. In de nacht passeren we de laatste shipping lane, een verplichte vaarweg voor de grote vaart die van de Straat van Gibraltar naar noord en noordoostelijke richting koerst. Veel schepen hier, het is erg druk. In de vroege morgen zijn we deze verkeersader door en kiezen we open zee, geen vissers meer en geen grote vaart. Via de marifoon kunnen we de Innamorata niet meer bereiken, het bereik van de marifoon is ongeveer 30 nm.
De golven zijn hoog (3-4 m) en de wind is hard, 5-6 Bf. De wind is van achteren en daardoor schommelt de boot erg en dit zorgt ervoor dat de zeilen harde klappen maken wanneer de boot door een golf omgeduwd wordt. Slapen is ook moeilijk in deze achtbaan. Na een etmaal “rollebollen”, besluiten we donderdagmorgen om de koers te verleggen naar een meer comfortabele richting, een koers waarbij de wind meer van de zijkant komt en daardoor de boot naar een kant stabiliseert en veel minder slingert. Comfortabeler en niet zo schadelijk voor de zeilen. Het compromis wordt gevonden door koers te zetten naar Madeira. Dit ligt redelijk op de route naar de Canarische en is prima bezeild.
De wind is ondertussen matig geworden, 4Bf, prima om een goede snelheid te halen. We varen gemiddeld 6,5 – 7 knopen en dit is snel voor een zeilboot. Ik ben natuurlijk weer aan het vissen geslagen en donderdagmiddag is het prijs: een mooie Bonito wordt aan de haak geslagen. De Bonito is 40 cm en weegt ongeveer 2 kg. De Bonito is een klein familielid van de Tonijn en goed te fileren en te eten.
Om 16:30 uur vertrekken we uit Sines zuidwaarts met een zwak bakstag windje. We worden nog even vergezeld door een eenzame dolfijn. In de nacht passeren we de laatste shipping lane, een verplichte vaarweg voor de grote vaart die van de Straat van Gibraltar naar noord en noordoostelijke richting koerst. Veel schepen hier, het is erg druk. In de vroege morgen zijn we deze verkeersader door en kiezen we open zee, geen vissers meer en geen grote vaart. Via de marifoon kunnen we de Innamorata niet meer bereiken, het bereik van de marifoon is ongeveer 30 nm.
De golven zijn hoog (3-4 m) en de wind is hard, 5-6 Bf. De wind is van achteren en daardoor schommelt de boot erg en dit zorgt ervoor dat de zeilen harde klappen maken wanneer de boot door een golf omgeduwd wordt. Slapen is ook moeilijk in deze achtbaan. Na een etmaal “rollebollen”, besluiten we donderdagmorgen om de koers te verleggen naar een meer comfortabele richting, een koers waarbij de wind meer van de zijkant komt en daardoor de boot naar een kant stabiliseert en veel minder slingert. Comfortabeler en niet zo schadelijk voor de zeilen. Het compromis wordt gevonden door koers te zetten naar Madeira. Dit ligt redelijk op de route naar de Canarische en is prima bezeild.
De wind is ondertussen matig geworden, 4Bf, prima om een goede snelheid te halen. We varen gemiddeld 6,5 – 7 knopen en dit is snel voor een zeilboot. Ik ben natuurlijk weer aan het vissen geslagen en donderdagmiddag is het prijs: een mooie Bonito wordt aan de haak geslagen. De Bonito is 40 cm en weegt ongeveer 2 kg. De Bonito is een klein familielid van de Tonijn en goed te fileren en te eten.
In de loop van donderdag naar vrijdag wordt de zee steeds rustiger, golven van 1 meter, en het wordt ook warmer, we zitten overdag met t-shirt en korte broek aan dek. De snelheid zit er nog steeds goed in en vrijdag wordt wéér een Bonito aan de haak geslagen en vervolgens wordt deze vakkundig door Marlène gefileerd. Cel zal trots op me zijn!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten