vrijdag 2 september 2011

Weymouth (Engeland) – Ile d’Ouessant (Frankrijk) 170 nm


Woensdag 31 augustus en donderdag 1 september
Een volle dag op zee. We steken het kanaal over met een stevig briesje. De hele tocht is prima te bezeilen. Wanneer we de shipping lane invaren, het is hier natuurlijk weer erg druk, is het midden in de nacht. Dit betekent samen opletten om tussen de grote zeeschepen diep in de nacht door te zeilen. We zijn al goed op elkaar ingespeeld. Een van ons zit bij de kaartentafel en beoordeeld de positie, richting en snelheid van de schepen met onze navigatie-instrumenten terwijl de ander buiten in de kuip visueel de situatie beoordeeld. Onze norm is dat we niet dichter als 1 km van een schip willen komen. Dit lijkt veel maar er zijn veel schepen met een lengte van meer dan 300 m en dan ben je al erg dichtbij, zeker in het pikdonker. Er ver vanaf blijven is verder ook goed voor de bloeddruk en hartslag….

In de vroege morgen halen we de weerberichten op voor de golf van Biscaye. Hier wordt zaterdag veel wind voorspeld uit zuidwest. Dit is niet gunstig en we besluiten deze depressie over te laten waaien door een veilige haven op te zoeken op de punt van Bretagne. Onze keuze val op het meest westelijke Eiland van Frankrijk, Ille d’Ouessant.

Rond het eiland, hier zijn we in de vroege middag van donderdag, ervaren we een enorme stroming door het getij. Dit komt onverwacht aangezien we hierover weinig gelezen hebben in de navigatie-informatie over dit gebied (de zogenaamde pilots) en dit eiland in bijzonder.
Onze boot heeft een maximale snelheid van 7,5 knoop, ongeveer 12 km/hr. Rond dit eiland is de stroom tegen vaak meer dan 8-10 knopen! We kunnen de boot moeilijk/niet op koers houden. Er ontstaan ook grote draaikolken in de buurt van het eiland. Deze draaikolken (eddies) hebben een diameter van ongeveer 20 meter en slingeren de boot elke richting op. De golven zijn scherp en redelijk hoog, 1 – 1,5 meter en komen van alle kanten. Op de motor sturen we de Rafiki door deze “klotsbak” heen en tegen de avond bereiken we met een mooi zonnetje de ankerplek in een diepe baai van het eiland (zie Google Earth, in de zuidwest-hoek van het eiland).
Wanneer we door de baai varen vallen ons de indrukwekkende rotsformaties van dit eiland al op. Het geeft de indruk van een verre planeet, heel apart en mooi. We besluiten om morgen het eiland te verkennen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten