Maandag 19 september 2011
Tijdens de tocht heb ik mij weer bewezen als echte “big game” visser. Zeven (jawel zeven!!) makrelen. Kleintjes zijn zelfs al ergerlijk en die gooi ik terug onder het motto “niet de moeite waard”. Zo zie je maar weer hoe snel iemand arrogant wordt. Ik vind makreel vissen zelfs een beetje te simpel voor mij worden en ik ga mij de komende periode richten op wat serieuzere vissen zoals de Spaanse Kabeljauw of nog beter de Tonijn.
Op maandag zijn we naar de volgende zogenaamde “Ria” gezeild, Ria de Arousa. Deze Ria’s zijn de rotsachtige, ruige inhammen in de kust in het zuiden van Galicië, ten Noorden van Portugal. Een beetje “blue water”-zeiler zegt dan bijvoorbeeld “ik ben nog een weekje in de Ria blijven hangen”. Het is dan goed om te weten dat zijn vrouw/vriendin niet per se Ria hoeft te heten. Een zeer mooi en apart landschap. We wilden in deze Ria de Arousa ankeren.
De Ria de Arouso ligt bezaaid met rotseilandjes en rotspuntjes, en het is goed uitkijken tijdens het zeilen. De voorgestelde ankerplaats op de zeekaart ligt vol met vissersbootjes en we zijn in de namiddag genoodzaakt een alternatief te zoeken. Dit wordt de jachthaven van Riveira, halverwege de baai. Een vrij kale jachthaven.
De volgende morgen hebben we het uitladen van de vissersboten op de visafslag bekeken. Een zeer onderhoudend schouwspel waar je uren naar kunt kijken. Tegen de middag hebben we onze reis vervolgd naar Ria de Vigo, de laatste Ria voor Portugal.
De volgende morgen hebben we het uitladen van de vissersboten op de visafslag bekeken. Een zeer onderhoudend schouwspel waar je uren naar kunt kijken. Tegen de middag hebben we onze reis vervolgd naar Ria de Vigo, de laatste Ria voor Portugal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten