Muros

Zondag 18 september 2011

EO-jongerendag en andere vooroordelen.
In dit dorpje komen de hele tijd bussen met toeristen aan uit Santiago de Compostella. Deze beroemde bedevaartsoort ligt hier een half uur rijden vandaan. De bezoekers aan deze heilige stad willen vaak ook nog een dagje naar de zee en kiezen voor Muros. In de jachthaven komen een aantal van deze bezoekers regelmatig langs om de boten te bekijken. Tegen de middag zie ik twee vrouwen de steiger oplopen. Een van hen loopt mank, draagt een regenjas en loopt met houten stok met de Belgische vlag (u weet wel dat land zonder regering). Ik neem direct aan dat dit een streng gelovig Katholiek persoon is die vanuit België naar Santiago de Compostella is gestrompeld om via een wonder van het manke been genezen te worden. Op de stijger naast onze boot is de vrouw zonder stok naar een visser aan het roepen. Ik zeg tegen Marlène, die in de salon is, dat er Belgen naast onze boot staan. Marlène komt in de kuip en spreekt de vrouwen aan of ze Nederlands spreken. Dit is het geval en het valt mij dan pas op dat deze vrouwen veel jonger zijn dan ik van veraf dacht, ongeveer 20-25 jaar oud. Je ziet niet veel meer van zo’n devote mensen op zo’n jonge leeftijd. Een van deze meiden vertelt dat ze de vissers aan het polsen zijn of zij een uurtje mee kunnen varen. Marlène kijkt mij aan en met een argwanend knikje geef ik toe en Marlène zegt dat ze ook wel met ons vanmiddag kunnen meezeilen. Verheugd van dit aanbod zeggen ze vervolgens dat ze met een groep van totaal 7 personen zijn. Wij kunnen hierop alleen maar toestemmen. Het is alsof je een lifter meeneemt en er uit de greppel nog 2 personen komen.

Terwijl ze van blijdschap weghuppelen, heb ik al spijt van ons aanbod en zeg tegen Marlène dat ik er tegenop zie om aan boord de EO-jongerendag te hebben. 7 Jongeren die waarschijnlijk theologie studeren en via een kloosterabt in de missie gaan. Het zal geen wilde tocht worden en in het midden van de baai zullen a capella gospels gezongen worden. Of komen ze met de groep aan: 5 hoog-bejaarden met de twee meiden als begeleidsters. Mogelijk moet ik nog plaats maken voor 3 rollators en een defibrillator.

Om twee uur ’s middags komt de groep op de steiger, vijf meiden en twee mannen, allen ongeveer 20-25 jaar oud. We krijgen vooraf al onze beloning, een speciale koek/vlaai uit Santiago (waarschijnlijk speciaal gezegend).

We varen uit de haven en er is een prachtig windje, de Rafiki snelt met 7 knopen door de baai. De groep zijn allen vlotte, spontane studenten uit Brussel. De meiden studeren geneeskunde, de mannen economie en marketing. De geneeskunde studentes zijn een week op vakantie, met Ryanair naar Spanje gevlogen en voor de fun het laatste gedeelte van de bedevaart gelopen, 180 km. Eén van hen is geblesseerd aan de voet, dus vandaar de stok. Onderweg zijn ze de heren tegengekomen en deze hebben zich bij de groep gevoegd (en gelijk hebben ze, het is voor hun zeker geen straf in dit gezelschap te vertoeven!). Het wordt een zeer gezellig zeiltochtje. Weer terug in de haven bieden we onze gasten tot slot nog een Berenburger aan. Een zeer geslaagde middag.
Zo zie je maar hoe snel je onjuiste vooroordelen hebt.