Zaterdag 18 maart 2017 tot en met vrijdag 24 maart 2017
Positie : 18°24.572 N 77°06.466
We maken veel wandelingen in het prachtige binnenland van Ocho Rios. Direct achter de kustlijn is het heuvelachtig en het landschap is compleet overwoekerd met ruige jungle.
Vanuit onze ankerplaats zien we in de heuvels een groot wit appartementencomplex liggen. We besluiten om de berg te beklimmen en het complex te bekijken. Helaas ziet het er van dichtbij niet zo mooi uit als vanaf onze ankerplaats. We kunnen van hier wel mooie foto's nemen van de baai waarin we liggen.
Rafiki in de baai van Ocho Rios.
Deze spin komen we hier geregeld tegen.
Op woensdag laten we ons door een routetaxi afzetten bij het dorpje Beecher Town. Ons doel is wandelen naar Epworth, maar helaas we nemen een verkeerde afslag en we komen uit bij Murphy hill. Uiteraard beklimmen we deze berg en we hebben van hieruit een prachtig uitzicht op de zee. Vandaag is er geen cruiseboot, dus wij zijn alleen.
Kalksteengroeve bij Beecher Town.
Uitzicht op Ocho Rios en de zee vanaf Murphy hill.
Op de terugweg lopen we via Pimento Walk naar Ocho Rios. Het landschap is groen en we volgen diverse kleine wegen en paadjes. We passeren verschillende leuke dorpjes en losliggende huisjes. De mensen alhier zijn, dit in tegenstelling met de toeristische kustlijn, niet opdringerig maar zeer gastvrij, open en vriendelijk.
Deze geiten komen ineens uit de bosjes tevoorschijn en lopen ongeveer een uur met ons mee.
Verder is er niemand bij, dus geen idee waar ze naar toe lopen.
Doorgaande weg Pimento Walk - Ocho Rios.
De wereld van Tarzan.
In Pimento Walk zien we een werkplaats van een timmerman. We hebben tijdens onze voortdurende restauratie van onze Rafiki regelmatig behoefte aan teakhout om het dek te repareren. Teakhout van een goede kwaliteit is zelfs in deze regio moeilijk te krijgen, maar deze timmerman verzekert ons dat hij goede Jamaicaanse kwaliteit (oude boom, droog hout) kan krijgen en we bestellen een tweetal ruwe planken.
Als we met de dinghy aanmeren voor het station van de waterpolitie worden we aangesproken door de Nederlandse Monica. Zij is met haar man Paul 1 maand in Jamaica en verblijven in het appartementencomplex, gelegen aan onze baai. Monica had de Nederlandse vlag al gezien, vandaar dat ze ons aansprak. Ze zijn erg nieuwsgierig naar onze boot en ze komen gezellig een morgen bij ons koffie drinken. Helaas gaat hun vliegtuig de volgende dag weer richting Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten