Woensdag 28 maart 2018
Positie Santa Marta: 11°14.527 N 74°13.063 W
We hebben de bemanningen van de QueenB, Jaqueline en Bertus, en de Tamarisk, Anne en Dave, weer zover gekregen dat ze op deze woensdagmorgen in alle vroegte samen met ons naar Minca gaan. We gaan daar een wandeltocht door de jungle maken, de “Paso del Mango”. Dit pad loopt van Minca naar Bonda en de tocht door de heuvelachtige jungle is ongeveer 12-14 km ver. Verder hebben we uit de spaarzame informatie over deze route weten te halen dat de wandeling gemakkelijk te vinden zou zijn. Ook hebben we de route vanaf internet op onze smartphone geladen zodat we zeker niet kunnen verdwalen.
Direct na Minca gaat de route steil bergop. En wanneer we denken dat we aan de top zijn, krijgen we weer een venijnige klim op ons bord. De route bergop duurt maar liefs twee uur, maar de omgeving is prachtig. Mooie vergezichten, wat aanplanten van bananen, mango's (natuurlijk), ananas en koffie en verder mooi oerwoud. Rond een uur of elf komen we aan bij een boerderijtje, een finca heet dit hier, dat midden in het heuvelige oerwoud ligt. De weg loopt hier dood en we zijn dus verdwaald. De vriendelijke boer legt ons de goede route uit en verwent ons nog met bananen en koud water. Wanneer we weer een paar honderd meter van de finca verwijderd zijn, komen we een Chinees(!) tegen. Hij vraagt ons in het Engels of wij weten waar de “Paso del Mango” is. Wij vertellen hem dat hij verkeert loopt en dat wij de goede weg kennen. We nodigen hem uit om samen met ons verder te lopen. De chinees blijkt een Zuid-Koreaan te zijn en heet Jihoen. Jihoen loopt de route verder samen met ons en maakt de dag nog leuker.
Na de zware klim in de morgen is de verdere route vlak en bergaf. Rond 3 uur in de middag passeren we een riviertje met wat watervalletjes en wat water waar we wat verkoeling kunnen opzoeken, heerlijk tijdens deze tocht.
Positie Santa Marta: 11°14.527 N 74°13.063 W
We hebben de bemanningen van de QueenB, Jaqueline en Bertus, en de Tamarisk, Anne en Dave, weer zover gekregen dat ze op deze woensdagmorgen in alle vroegte samen met ons naar Minca gaan. We gaan daar een wandeltocht door de jungle maken, de “Paso del Mango”. Dit pad loopt van Minca naar Bonda en de tocht door de heuvelachtige jungle is ongeveer 12-14 km ver. Verder hebben we uit de spaarzame informatie over deze route weten te halen dat de wandeling gemakkelijk te vinden zou zijn. Ook hebben we de route vanaf internet op onze smartphone geladen zodat we zeker niet kunnen verdwalen.
Direct na Minca gaat de route steil bergop. En wanneer we denken dat we aan de top zijn, krijgen we weer een venijnige klim op ons bord. De route bergop duurt maar liefs twee uur, maar de omgeving is prachtig. Mooie vergezichten, wat aanplanten van bananen, mango's (natuurlijk), ananas en koffie en verder mooi oerwoud. Rond een uur of elf komen we aan bij een boerderijtje, een finca heet dit hier, dat midden in het heuvelige oerwoud ligt. De weg loopt hier dood en we zijn dus verdwaald. De vriendelijke boer legt ons de goede route uit en verwent ons nog met bananen en koud water. Wanneer we weer een paar honderd meter van de finca verwijderd zijn, komen we een Chinees(!) tegen. Hij vraagt ons in het Engels of wij weten waar de “Paso del Mango” is. Wij vertellen hem dat hij verkeert loopt en dat wij de goede weg kennen. We nodigen hem uit om samen met ons verder te lopen. De chinees blijkt een Zuid-Koreaan te zijn en heet Jihoen. Jihoen loopt de route verder samen met ons en maakt de dag nog leuker.
Na de zware klim in de morgen is de verdere route vlak en bergaf. Rond 3 uur in de middag passeren we een riviertje met wat watervalletjes en wat water waar we wat verkoeling kunnen opzoeken, heerlijk tijdens deze tocht.
Wat waren we blij, toen we hier in het water lagen.
14 kilometer gelopen met vele stukken steil naar boven en natuurlijk ook de nodige afdalingen.
De was hangt aan deze enorme lange waslijn.
In de iets koelere omgeving (hoogte) worden verschillende groenten geteelt.
Uitzicht op 2 boerderijen vanaf de top van een berg.
Uitzicht op links Rodadero en rechts Santa Marta.
Ook hier enorme bamboe.
En nu steil bergaf.
Rustpauze. We zijn bijna bij de waterval (zie eerste foto).
Na een zeer hobbelige weg terug naar de bewoonde wereld realiseren we ons dat we geluk hebben met deze oncomfortabele lift. We zouden de laatste 7(!) km nauwelijks voor zonsondergang gelopen kunnen hebben. Wanneer we aan de doorgaande weg naar Santa Marta afgezet worden, pikken we met z'n allen nog een terrasje om deze dag volwaardig af te pilzen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten