Maandag 19 maart 2018
Positie Cabo de la Vela: 12°11.867 N 72°09.221 W
Het is, na 3 jaar, weer een mooi weerzien met het dorpje Cabo de la Vela. De belangrijkste attractie van deze baai is het kiteboarden en wanneer we in de middag aan land gaan, zijn er al een 10-tal vliegerende surfers op het water. Het waait in deze baai bijzonder hard. Het hele jaar door begint het in de loop van de morgen te waaien tot een windsnelheid van 30 knopen (7 Bf). Het blijft zo waaien tot ongeveer 3 – 4 uur in de morgen. De wind neemt dan af tot een 15 knopen en zo gaat het elke dag het hele jaar door. Verder waaien alle wolken over ons heen waardoor het overwegend zonnig en vooral droog is. Vandaar dat het landschap dor en woestijnachtig is. Opvallend is het daarbij is dat we in het dorp nog geen zonnecel of windgenerator gezien hebben. Of deze zijn te duur of de energie is goedkoop, ik denk het laatste. Drinkwater wordt aangevoerd met tankwagens die we dagelijks door het dorp zien rijden. Zoals al een keer gezegd is de bevolking vriendelijk en open, we voelen ons hier welkom en ook veilig. Dit in schril contrast met de mening van de in het algemeen bange Amerikaanse zeilers die dit gebied als gevaarlijk en “no go area” bestempeld hebben...
Positie Cabo de la Vela: 12°11.867 N 72°09.221 W
Het is, na 3 jaar, weer een mooi weerzien met het dorpje Cabo de la Vela. De belangrijkste attractie van deze baai is het kiteboarden en wanneer we in de middag aan land gaan, zijn er al een 10-tal vliegerende surfers op het water. Het waait in deze baai bijzonder hard. Het hele jaar door begint het in de loop van de morgen te waaien tot een windsnelheid van 30 knopen (7 Bf). Het blijft zo waaien tot ongeveer 3 – 4 uur in de morgen. De wind neemt dan af tot een 15 knopen en zo gaat het elke dag het hele jaar door. Verder waaien alle wolken over ons heen waardoor het overwegend zonnig en vooral droog is. Vandaar dat het landschap dor en woestijnachtig is. Opvallend is het daarbij is dat we in het dorp nog geen zonnecel of windgenerator gezien hebben. Of deze zijn te duur of de energie is goedkoop, ik denk het laatste. Drinkwater wordt aangevoerd met tankwagens die we dagelijks door het dorp zien rijden. Zoals al een keer gezegd is de bevolking vriendelijk en open, we voelen ons hier welkom en ook veilig. Dit in schril contrast met de mening van de in het algemeen bange Amerikaanse zeilers die dit gebied als gevaarlijk en “no go area” bestempeld hebben...
De kustlijn van Cabo de la Vela.
De hoofdstraat van Cabo de la Vela.
Enkele jeeps komen voorbij. De meeste met Venezolaans kenteken.
De dakdekker van het dorp is aan het werk.
Tankstation.
Dit hotel met zeezicht is vol geboekt. Alle haken zijn bezet.
In gesprek met de plaatselijke vissers.
De jeugd verkoopt geweven armbandjes.
Links van het schip op het strand, ligt de Rafiki en Tamarisk.
Huis gemaakt van leem.
We kunnen uren kijken naar de kitesurfers. Ze zijn hier ook wel erg goed. Mooie sprongen worden gemaakt.
Op de achtergrond zie je weer een kitesurfer vliegen.
We weten tegen een erbarmelijke valutakoers wat dollars om te wisselen voor de plaatselijke Pesos, zodat we wat versnaperingen kunnen kopen. Samen met Anne en Dave maken we een ommetje door het dorp wat eindigt bij de kitesurf-club, waar we alvast een voorproefje nemen van de geplande ankerborrel op de Rafiki. Met Anne en Dave wordt vervolgens aan boord van de Rafiki de voorspoedige overtocht vanaf de ABC-eilanden met wat borrels en hapjes gevierd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten