maandag 3 oktober 2016

Finca el Paraiso en El Boqueron, Guatemala

Maandag 15 augustus 2016 tot en met zondag 28 augustus 2016

Positie Fronteras: 15°39.775 N 89°00.119 W
We hebben via diverse kanalen bestellingen lopen om de de beschadigde apparatuur te vervangen en we hebben steeds meer tijd voor leuke uitstapjes in dit bijzondere land.

Vandaag hebben we met onze Duitse vrienden Samuel en Margot (Samuel geboren in Roemenië en Margot geboren in Polen, maar beide voelen zich volledig Duits) afgesproken om een bekende attractie in de omgeving te bezoeken, de warme watervallen van Paraiso.

We nemen op deze zondag een busje dat, zoals eerder verteld, volgepropt wordt met mensen. We moeten even wachten. De chauffeur heeft zijn contactslot gedemonteerd, omdat de sleutel, in dit geval een schroevendraaier, niet meer werkt. Wanneer hij het busje eindelijk gestart heeft, wordt het provisorisch in elkaar geflanst contactslot met tape gefixeerd, we kunnen aan de tocht beginnen. Wanneer we 10 minuten onderweg zijn , begint het naar iets verbrand te stinken en de chauffeur parkeert het busje naast de weg. Het begint dan flink te roken en een beetje paniekerig verlaten wij samen met de passagiers het busje. Ondertussen is de motorkap verwijderd, deze zit tussen de chauffeur en de passagiersstoel in, en ik zie dat er zelfs iets brandt, namelijk de startmotor. De onhandige chauffeur heeft niet in de gaten gehad dat hij, nadat de motor gestart is, de spanning van het startrelais moet afhalen. Hij heeft dit blijkbaar niet gedaan, zodat de startmotor over de startkrans heeft meegedraaid en is gaan functioneren als dynamo, die veel te veel toeren maakt. Hierdoor is de voeding van de startmotor oververhit geraakt en de lagers van de startmotor zullen ook wel het vlampunt gehaald hebben... Met een flesje water wordt het beginnend vuurtje geblust en staan we met een 20-tal passagiers aan de kant van de weg. We moeten wachten op een volgend busje, maar dit zal natuurlijk ook vakkundig volgepropt zijn met passagiers. Ik zie een pick-up aankomen en maan de chauffeur om te stoppen. Er is bij de passagiers op zijn laadbak nog wat ruimte en hij komt voorbij de watervallen. Voor 10 Quetzales (1,20 euro) mogen we in de bak mee en zo komen we 20 minuten later aan bij de ingang van de warm water waterval.

Wij worden meegenomen door een vergelijkbare pickup wagen. We zijn blij dat we onze weg kunnen vervolgen.

Vanaf de weg is het een 15-tal minuten lopen over een pad in de jungle en dan komen we aan bij een pittoreske waterval met een mooi blauw meertje. De zwemkleding wordt aangedaan en even later zwemmen we in het frisse water van het riviertje. Eenmaal bij de waterval zien we al waterdamp van het kletterende water afkomen en het water is warm of beter gezegd heet! Door de vulkanische activiteit in dit gebied wordt het water kokend heet uit de diepte opgestuwd en komt via de waterval in de rivier terecht. Een heel speciaal natuurverschijnsel.


Een meertje met koud water, maar heerlijk warme watervallen.

Onder de warme douche, lekker een half uur genieten.

Helaas is er bij de waterval niet veel meer te zien en we maken ons op voor de terugweg. We ontmoeten hier nog twee Spaanse backpackers, die we in het onfortuinlijke busje op de heenreis ontmoet hebben, en zij vertellen ons dat er nog een bezienswaardigheid hier in de buurt ligt, de Georges El Boqueron. We hebben vandaag de tijd, dus na de picknick gaan we naar de doorgaande weg, waar Marlene liftend succes heeft. In een grote SUV worden we op de parkeerplaats van de Georges el Boqueron netjes afgeleverd. Er is hier een winkeltje en een aantal picknick plaatsen en we zien voornamelijk Guatemalaanse toeristen die hier recreëren.

Het winkeltje/barretje op de picknickplaats. Lege bierblikjes, volgestort met beton, vullen de openingen.

Tegen betaling van 20 Quetzales gaan we met een roeiboot de rivier op en we komen in een prachtige omgeving van een rivier die zich door een ongelofelijk hoge en steile spelonk kronkelt. Ik denk dat door een aardbeving er een scheur ontstaan is, waardoor de rivier zich een weg gezocht heeft. Deze scheur in de aardbodem heeft een diepte van meer dan 100 meter, erg mooi en bijzonder.




Nadat de boot door een aantal rotsblokken niet meer verder kan, gaan we wadend door het water naar een strandje, ongeveer 100 meter verder dan de eindbestemming van het bootje. Hier kunnen we de rugzakken veilig achterlaten en gaan we zwemmend en wadend de rivier in de geheel verlaten spelonk verder verkennen. We komen voorbij meerdere strandjes en indrukwekkende rotspartijen tijdens onze zwem- en klautertocht.


Vanaf het eindpunt laten we ons door de stroming weer terugvoeren naar het beginpunt, waar onze rugzakken liggen. Wanneer de roeiboot ons weer oppikt, besluiten Samuel en ik om ook het laatste stukje terug naar de parkeerplaats te zwemmen.
Na een verdiend biertje op de picknick plek, nemen we het busje terug naar Fronteras, dit keer zonder calamiteiten.

Kinderen spelen in de rivier en hebben een hoop lol.

Verjaardagsfeestje met een snoepjesmonster in het midden. De kinderen moeten dit varkentje met een stok stuk slaan en dan komt er snoepgoed uitgestroomd. Het varkentje zit dus vol met snoepgoed.

Verder wordt er geklust aan de boot. Loud houdt zich met name bezig met de elektronische apparaten en het verwijderen van oude kabels en leggen van nieuwe kabels. Marlene begint onder het overdekt terras met het schuren en verven van deurtjes van de beide slaapkamers en de latten aan de zijkant van onze slaapkamer. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten