Dinsdag 13 september 2016
Positie Fronteras: 15°39.775 N 89°00.119 W
Vandaag worden in de vroege morgen de wandelschoenen “uit het vet” gehaald want de bemanning van de Rafiki moet weer aan de bak. We hebben een tour geboekt bij een van de vele reisbureaus voor een tocht naar de vulkaan Pacaya. We worden met een busje opgehaald en nadat we met een 10-tal toeristen in het busje zitten gaan we op weg. In het busje zit onder andere een Noors gezin dat een wereldreis aan het maken is en ook een Nederlandse Anna die met een vriendin een rondreis door Midden-Amerika maakt.
Eenmaal buiten de stad gaan we met het busje snel bergop en na een fikse hobbeltocht komen we aan bij het vertrekpunt van de bergtocht. Er worden wandelstokken aangeboden en er lopen paarden met ons mee. Mocht onderweg blijken dat je niet fit genoeg bent om deze tocht te voet te voltooien, dan kun je (uiteraard tegen betaling) alsnog een paard huren.
We lopen over een goed begaanbaar pad door de welig begroeide flank van de vulkaan naar boven. De vulkaan was in de vorige eeuw nog actief dus de lava ondergrond waarover we naar boven lopen, is van een eruptie van ongeveer 100 jaar geleden. Onderweg zijn regelmatig mooie vergezichten te bewonderen. Tijdens een van deze stops zie ik op een heuvel een elektriciteitscentrale liggen. Ik vraag aan de gids wat dit voor een centrale is en krijg een opmerkelijk antwoord. De centrale wekt stroom op via aardwarmte, die in dit gebied natuurlijk ruim voor handen is. Maar nu komt het, de centrale is gefinancierd door een Israëlische investeringsgroep die op hun beurt de elektriciteit volledig doorverkoopt aan El Salvador, dat hemelsbreed ongeveer 200 km verderop ligt!
Na een goed uurtje flink doorstappen eindigt het pad bij de boom/struikgrens en we komen uit op een vlak stuk zwarte vulkaangrond. Helaas is het weer regenachtig zodat we geen helder beeld hebben van de omringende vulkanen. Wel hebben we een prachtig zicht op de gevolgen van een eruptie op de vulkaan die naast onze ligt en we zien duidelijk de gestolde lavastroom, prachtig. We lopen over een paadje door de “verse” lava en op een aantal plekken komt nog zwavelachtige rook door de poreuze steenlaag naar boven. Aan het einde van de gestolde lavastroom is er voor de kinderen nog een leuke verrassing. Zij mogen met een lange stok Marshmallows grillen op het hete gesteente in de ondergrond.
De terugtocht is vervolgens zonder bijzonderheden, maar deze tocht in combinatie met het leuke gezelschap was een prachtig uitstapje.
De rest van de dag kuieren we weer door Antigua en komen toevallig uit bij een prachtig klooster. Dit klooster is omgebouwd tot een luxe hotel-restaurant en dit is gebeurt met dezelfde filosofie als de restauratie van het kasteel in ons geboortedorp Kessel. Zoals in ons dorp is ook hier in Antigua niet gekozen voor het opnieuw opbouwen van de oude stenen maar zijn de resten van het gebouw hersteld met moderne materialen waarbij het historische gebouw bewaard blijft en tevens bewoonbaar/bruikbaar wordt.
Een bijzonder mooi gebouw.
Marlene weet in een van de winkels een authentiek weefsel op de kop te tikken. Weven is een belangrijk gegeven in de cultuur van de Maya's en in deze regio wordt de meeste kleding nog thuis met de hand geweven.
Antigua is een mooie stad met prachtige historische gebouwen maar door de vele toeristen zijn de Guatemalanen uit het oude centrum weggekocht en zij hebben plaats moeten maken voor de ondernemers uit het rijke Westen. Hun markt zijn de rijke Westerse toeristen, waardoor Antigua kil, steriel en duur geworden is. Antigua heeft hierdoor veel meer weg van een open luchtmuseum dan een stadje in Guatemala.
Om meer het authentieke Guatemala te beleven, hebben we besloten om morgenankerop de bus te pakken en verder te reizen naar het beroemde meer van Atitlan.
Positie Fronteras: 15°39.775 N 89°00.119 W
Vandaag worden in de vroege morgen de wandelschoenen “uit het vet” gehaald want de bemanning van de Rafiki moet weer aan de bak. We hebben een tour geboekt bij een van de vele reisbureaus voor een tocht naar de vulkaan Pacaya. We worden met een busje opgehaald en nadat we met een 10-tal toeristen in het busje zitten gaan we op weg. In het busje zit onder andere een Noors gezin dat een wereldreis aan het maken is en ook een Nederlandse Anna die met een vriendin een rondreis door Midden-Amerika maakt.
Eenmaal buiten de stad gaan we met het busje snel bergop en na een fikse hobbeltocht komen we aan bij het vertrekpunt van de bergtocht. Er worden wandelstokken aangeboden en er lopen paarden met ons mee. Mocht onderweg blijken dat je niet fit genoeg bent om deze tocht te voet te voltooien, dan kun je (uiteraard tegen betaling) alsnog een paard huren.
De entree van de vulkaan is omgerekend ongeveer 6 euro. Niet duur dus.
De gids probeert tijdens de tocht naar boven zo snel mogelijk te lopen. Iedere keer vraagt ze weer aan het Noorse gezin of het wel gaat en of ze een paard nodig hebben. Zij knikken telkens "nee". Waarom loopt de gids dan zo snel?? Waarschijnlijk een deal met de verhuur van paarden. Dit kost namelijk ongeveer 25 euro (duur) en waarschijnlijk ontvangt onze gids provisie voor iedere deal.
Dus tempo maken....
We lopen over een goed begaanbaar pad door de welig begroeide flank van de vulkaan naar boven. De vulkaan was in de vorige eeuw nog actief dus de lava ondergrond waarover we naar boven lopen, is van een eruptie van ongeveer 100 jaar geleden. Onderweg zijn regelmatig mooie vergezichten te bewonderen. Tijdens een van deze stops zie ik op een heuvel een elektriciteitscentrale liggen. Ik vraag aan de gids wat dit voor een centrale is en krijg een opmerkelijk antwoord. De centrale wekt stroom op via aardwarmte, die in dit gebied natuurlijk ruim voor handen is. Maar nu komt het, de centrale is gefinancierd door een Israëlische investeringsgroep die op hun beurt de elektriciteit volledig doorverkoopt aan El Salvador, dat hemelsbreed ongeveer 200 km verderop ligt!
In het midden een grote elektriciteitscentrale. Deze voorziet El Salvador van stroom.
Gewoon een mooi uitzicht.
Bewolking schuift net voorbij de top van de heuvel.
Na een goed uurtje flink doorstappen eindigt het pad bij de boom/struikgrens en we komen uit op een vlak stuk zwarte vulkaangrond. Helaas is het weer regenachtig zodat we geen helder beeld hebben van de omringende vulkanen. Wel hebben we een prachtig zicht op de gevolgen van een eruptie op de vulkaan die naast onze ligt en we zien duidelijk de gestolde lavastroom, prachtig. We lopen over een paadje door de “verse” lava en op een aantal plekken komt nog zwavelachtige rook door de poreuze steenlaag naar boven. Aan het einde van de gestolde lavastroom is er voor de kinderen nog een leuke verrassing. Zij mogen met een lange stok Marshmallows grillen op het hete gesteente in de ondergrond.
Groot oppervlakte met alleen maar lava. Goed zichtbaar de verschillende kleuren van de lavastromen (andere kleur wil zeggen een andere ouderdom). Op veel plekken komt nog rook uit de ondergrond. In een opening wordt met een stok het vuur opgerakeld en daarna kunnen de marshmallows gegrild worden.
De terugtocht is vervolgens zonder bijzonderheden, maar deze tocht in combinatie met het leuke gezelschap was een prachtig uitstapje.
De rest van de dag kuieren we weer door Antigua en komen toevallig uit bij een prachtig klooster. Dit klooster is omgebouwd tot een luxe hotel-restaurant en dit is gebeurt met dezelfde filosofie als de restauratie van het kasteel in ons geboortedorp Kessel. Zoals in ons dorp is ook hier in Antigua niet gekozen voor het opnieuw opbouwen van de oude stenen maar zijn de resten van het gebouw hersteld met moderne materialen waarbij het historische gebouw bewaard blijft en tevens bewoonbaar/bruikbaar wordt.
Combi van oud en nieuw. Net als het kasteel in Kessel.
Een bijzonder mooi gebouw.
Vele oude fonteinen.
Prachtige kloostertuinen.
Romantische sfeer in het hotel. Overal stonden bakken met blaadjes van bloemen. Of helemaal wit of helemaal roze.
Vele kunstwerken in het hotel.
Marlene weet in een van de winkels een authentiek weefsel op de kop te tikken. Weven is een belangrijk gegeven in de cultuur van de Maya's en in deze regio wordt de meeste kleding nog thuis met de hand geweven.
Weefsel met verschillende kleuren garen.
Als we terug naar het hotel lopen, hebben we voor het eerst uitzicht op de bergtop van een actieve vulkaan.
Om meer het authentieke Guatemala te beleven, hebben we besloten om morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten