Donderdag 15 september 2016
Positie Fronteras: 15°39.775 N 89°00.119 W
Na de koffie en het ontbijt gaan we weer naar school. Marlene wordt voorgesteld aan haar leraar Ruben en ik word gekoppeld aan de lerares Suzanna. Er zijn nog meer leerling-leraar koppels en ieder paar heeft een tafel en een white-board. We ontvangen ons lesmateriaal, een schriftje en een pen. Het een-op-een lesgeven is erg intensief en kost behoorlijk veel energie. Tijdens de pauze worden we getrakteerd op koffie en een Guatemalaanse snack. Tussen mij en Suzanna, een 26 jarige Maya vrouw, klikt het prima en we hebben tijdens de studie veel lol.
Vandaag is er ook feest in het land. Het is 195 jaar geleden dat Guatemala zich bevrijd heeft van de Spaanse bezetters en dit wordt groots gevierd. In San Pedro, een stadje van 15.000 inwoners, is er 's morgens een optocht waar alle publieke instellingen (zoals brandweer, scholen, verenigingen, etc.) aan deelnemen. Omdat wij les hebben, kunnen we deze optocht niet meemaken maar Suzanna en ik “spijbelen” en gaan tijden de officiële lesuren stiekem even kijken. De Guatemalanen zijn zeer patriottistisch en overal zie je de nationale vlag en zijn mensen gekleed in de nationale kleuren.
's Middags gaan we naar het marktplein waar een concours is van de plaatselijk jeugd fanfares. Het hele stadje is uitgelopen om dit te zien en wij zijn de enige toeristen. De vrouwen in San Pedro zijn nagenoeg allemaal traditioneel gekleed en de mannen zijn “normaal” gekleed. Maya's zijn in het algemeen klein en Marlene is met haar 1,65 m vaak een kop groter dan de Maya-vrouwen. Als het zoals vandaag druk is, kan ik makkelijk over de menigte uitkijken, ik ben veruit de grootste.
Het concours is een beetje amateuristisch maar toch heel speciaal om te zien. Met name de binding en trots die de mensen uitstralen naar het land Guatemala is aandoenlijk.
Als we terugkomen van het bevrijdingsfeest moeten we nog ons huiswerk maken. Wat vervelend nu.
Positie Fronteras: 15°39.775 N 89°00.119 W
Na de koffie en het ontbijt gaan we weer naar school. Marlene wordt voorgesteld aan haar leraar Ruben en ik word gekoppeld aan de lerares Suzanna. Er zijn nog meer leerling-leraar koppels en ieder paar heeft een tafel en een white-board. We ontvangen ons lesmateriaal, een schriftje en een pen. Het een-op-een lesgeven is erg intensief en kost behoorlijk veel energie. Tijdens de pauze worden we getrakteerd op koffie en een Guatemalaanse snack. Tussen mij en Suzanna, een 26 jarige Maya vrouw, klikt het prima en we hebben tijdens de studie veel lol.
Vandaag is er ook feest in het land. Het is 195 jaar geleden dat Guatemala zich bevrijd heeft van de Spaanse bezetters en dit wordt groots gevierd. In San Pedro, een stadje van 15.000 inwoners, is er 's morgens een optocht waar alle publieke instellingen (zoals brandweer, scholen, verenigingen, etc.) aan deelnemen. Omdat wij les hebben, kunnen we deze optocht niet meemaken maar Suzanna en ik “spijbelen” en gaan tijden de officiële lesuren stiekem even kijken. De Guatemalanen zijn zeer patriottistisch en overal zie je de nationale vlag en zijn mensen gekleed in de nationale kleuren.
's Middags gaan we naar het marktplein waar een concours is van de plaatselijk jeugd fanfares. Het hele stadje is uitgelopen om dit te zien en wij zijn de enige toeristen. De vrouwen in San Pedro zijn nagenoeg allemaal traditioneel gekleed en de mannen zijn “normaal” gekleed. Maya's zijn in het algemeen klein en Marlene is met haar 1,65 m vaak een kop groter dan de Maya-vrouwen. Als het zoals vandaag druk is, kan ik makkelijk over de menigte uitkijken, ik ben veruit de grootste.
Overal wappert de vlag van Guatemala.
Kinderen zijn al op zeer jonge leeftijd bij de muziekvereniging.
Bijna alle vrouwen lopen hier nog rond in traditionele kleding.
Dit geldt ook voor de kinderen.
Het concours is een beetje amateuristisch maar toch heel speciaal om te zien. Met name de binding en trots die de mensen uitstralen naar het land Guatemala is aandoenlijk.
Als we terugkomen van het bevrijdingsfeest moeten we nog ons huiswerk maken. Wat vervelend nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten