Woensdag 26 februari 2014
Positie Cienfuegos: 22°07.502' N 80°27.162 W
In de morgen lopen we naar het beroemde paleis, Palacio de Valle, vlakbij de jachthaven. Daar komen we tijdens de bezichtiging van dit prachtige gebouw in gesprek met een taxichauffeur. Met hem maken we een afspraak om ons naar heuvels van Topes de Collantes te brengen om vandaar te voet naar een waterval in de jungle te lopen.
Na een uurtje rijden, leidt de weg de bergen in en de Lada waarin we zitten vindt dit geen goed idee. De overigens erg sympathieke chauffeur doet verwoede pogingen om de koppelingsplaten en de versnellingsbak om zeep te helpen en ons naar boven te krijgen. Halverwege de helling houdt de Lada het voor gezien, de motor kookt van inspanning om de top te bereiken. We gunnen dit Russisch strijkijzer wat rust en drinken en eten wat bij een cafetaria.
Na een half uurtje wil de Lada wel weer even werken en we worden tegen de middag afgeleverd bij de start van de wandeling, die volgens de parkbeheerder niet langer duurt dan 45 minuten.
Na een kleine 2 uur (!) lopen door een prachtig junglelandschap komen we bij de waterval.
Ans en Peet worden overvallen door een geweldig Indiana Jones gevoel en de we genieten aan de voet van de waterval van de sinaasappelen die Marlène tijdens de wandeling heeft weten te bemachtigen.
Toen we overigens op het laatste stuk van de wandeling een tweetal gringo’s met paarden zagen staan, merkte Ans nog op dat zij, na een nare ervaring, nooit meer op de rug van zo’n viervoeter zal gaan zitten.
De tocht naar de waterval was voornamelijk bergafwaarts en toen we net bezig waren met de beklimming van de terugtocht, bleken Peet en Ans de tocht een beetje overschat te hebben. Tijdens de klauterpartij moesten we regelmatig op Peet of Ans wachten en Marlène en ik maakten ons al zorgen over de terugtocht…
Toen we na een afmattend half uur de paarden zagen, kon het geluk van Ans niet op….ze was nog nooit zo blij geweest om een paard te zien en Peet en Ans besloten om te paard terug naar boven te gaan. Peet en Ans werden op de paarden geholpen en Marlène en ik hebben de rest van de wandeling te voet voltooid. De tocht te paard was overigens geweldig met heel mooie vergezichten over de jungle.
We kopen nog een mud sinaasappelen en de chauffeur blijkt in het bergdorpje een kooi met een zangvogel voor zijn zoontje gekocht te hebben. Toen hij het diertje in de kofferbak wilde stallen, sprongen de dierenvrienden Ans en Peet te hulp en zij eisten de kooi met vogel mee te nemen op hun schoot.
De Lada vormde tijdens de voornamelijk dalende weg geen problemen meer en ´s avonds nemen we ter afsluiting van deze dag een verdiende rumcoctail aan boord van de Rafiki.
Positie Cienfuegos: 22°07.502' N 80°27.162 W
In de morgen lopen we naar het beroemde paleis, Palacio de Valle, vlakbij de jachthaven. Daar komen we tijdens de bezichtiging van dit prachtige gebouw in gesprek met een taxichauffeur. Met hem maken we een afspraak om ons naar heuvels van Topes de Collantes te brengen om vandaar te voet naar een waterval in de jungle te lopen.
Mooi standbeeld onderweg.
Een cowboy op weg met een kudde koeien.
Een garnalenkwekerij.
Na een uurtje rijden, leidt de weg de bergen in en de Lada waarin we zitten vindt dit geen goed idee. De overigens erg sympathieke chauffeur doet verwoede pogingen om de koppelingsplaten en de versnellingsbak om zeep te helpen en ons naar boven te krijgen. Halverwege de helling houdt de Lada het voor gezien, de motor kookt van inspanning om de top te bereiken. We gunnen dit Russisch strijkijzer wat rust en drinken en eten wat bij een cafetaria.
Pauze voor de Lada.
Na een half uurtje wil de Lada wel weer even werken en we worden tegen de middag afgeleverd bij de start van de wandeling, die volgens de parkbeheerder niet langer duurt dan 45 minuten.
Na een kleine 2 uur (!) lopen door een prachtig junglelandschap komen we bij de waterval.
Bovenstaande foto's zijn tijdens de tocht naar de waterval genomen.
Delen van de waterval.
Ans en Peet worden overvallen door een geweldig Indiana Jones gevoel en de we genieten aan de voet van de waterval van de sinaasappelen die Marlène tijdens de wandeling heeft weten te bemachtigen.
Toen we overigens op het laatste stuk van de wandeling een tweetal gringo’s met paarden zagen staan, merkte Ans nog op dat zij, na een nare ervaring, nooit meer op de rug van zo’n viervoeter zal gaan zitten.
Maar .... het is niet alleen vakantie, er moet ook gewerkt worden. Peet showt hier een deel van de collectie van Le Soleil. Verschillende foto's van deze reis worden gebruikt voor de nieuwe folder van Le Soleil te Panningen.
De tocht naar de waterval was voornamelijk bergafwaarts en toen we net bezig waren met de beklimming van de terugtocht, bleken Peet en Ans de tocht een beetje overschat te hebben. Tijdens de klauterpartij moesten we regelmatig op Peet of Ans wachten en Marlène en ik maakten ons al zorgen over de terugtocht…
En is dit vakantie.....
Toen we na een afmattend half uur de paarden zagen, kon het geluk van Ans niet op….ze was nog nooit zo blij geweest om een paard te zien en Peet en Ans besloten om te paard terug naar boven te gaan. Peet en Ans werden op de paarden geholpen en Marlène en ik hebben de rest van de wandeling te voet voltooid. De tocht te paard was overigens geweldig met heel mooie vergezichten over de jungle.
We kopen nog een mud sinaasappelen en de chauffeur blijkt in het bergdorpje een kooi met een zangvogel voor zijn zoontje gekocht te hebben. Toen hij het diertje in de kofferbak wilde stallen, sprongen de dierenvrienden Ans en Peet te hulp en zij eisten de kooi met vogel mee te nemen op hun schoot.
De Lada vormde tijdens de voornamelijk dalende weg geen problemen meer en ´s avonds nemen we ter afsluiting van deze dag een verdiende rumcoctail aan boord van de Rafiki.
Moe en voldaan na een dagje waterval.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten