Vrijdag 9 januari 2015
Positie Punta Morro Hermoso: 10°56.949 N 75°01.879 W
De buitenboordmotor vertoont na zijn duik nog altijd kuren. We besluiten vandaag om voor de 5de keer (!) de carburateur schoon en droog te maken. Frits maakt de kite klaar en even later zoeft deze actieve Groninger met zijn kite over het water, laverend door de geankerde boten. We weten een paar mooie foto’s van hem te maken.
We gaan met het Nederlandse flottielje aan land om de omgeving te verkennen. Het strand is donker, vulkaanachtig zand en direct aan het strand zijn rijen strandhuisjes met een rieten dak. De voor- en achterkant is open en er is een tafel en een hangmat. Als je het hutje huurt dan krijg je pas de stoeltjes. Het is nu nog verlaten maar we verwachten dat in het weekend de huisjes wel bezet zijn.
Aan het einde van het strand is een vissersdorp en we zien een drietal vissers een net het strand op trekken. Het net is 2 meter breed en wel 100 meter lang. Aan de bovenkant zijn drijvertjes vastgebonden (dit zijn de zolen van oude flip-flops), en aan de onderkant is dit lange net verzwaard met een koord met lood. Het net wordt aan een kant op het strand vastgemaakt en met een roeibootje wordt het net in een grote cirkel uitgegooid. De vissen in de cirkel kunnen dus niet meer weg en de vissers beginnen een kant van het net binnen te halen zodat de cirkel langzaam kleiner wordt.
Het is behoorlijk zwaar werk en we besluiten de vissers een handje te helpen, we zijn, net als de vissers, namelijk erg nieuwsgierig wat er gevangen gaat worden.
Wij zijn niet de enige geïnteresseerden in de vangst. Een groep pelikanen weet blijkbaar ook wat het doel van deze actie is en deze brutale (en ook luie) vogels zitten al strategisch in de cirkel van het visnet te wachten op wat gaat komen. Tijdens het binnenhalen treffen we al de eerste kleine visjes aan die in het net zijn blijven haken. Deze visjes voeren we aan de vraatzuchtige pelikanen.
Positie Punta Morro Hermoso: 10°56.949 N 75°01.879 W
De buitenboordmotor vertoont na zijn duik nog altijd kuren. We besluiten vandaag om voor de 5de keer (!) de carburateur schoon en droog te maken. Frits maakt de kite klaar en even later zoeft deze actieve Groninger met zijn kite over het water, laverend door de geankerde boten. We weten een paar mooie foto’s van hem te maken.
Frits van de Bella Ciao in actie.
We gaan met het Nederlandse flottielje aan land om de omgeving te verkennen. Het strand is donker, vulkaanachtig zand en direct aan het strand zijn rijen strandhuisjes met een rieten dak. De voor- en achterkant is open en er is een tafel en een hangmat. Als je het hutje huurt dan krijg je pas de stoeltjes. Het is nu nog verlaten maar we verwachten dat in het weekend de huisjes wel bezet zijn.
Aan het einde van het strand is een vissersdorp en we zien een drietal vissers een net het strand op trekken. Het net is 2 meter breed en wel 100 meter lang. Aan de bovenkant zijn drijvertjes vastgebonden (dit zijn de zolen van oude flip-flops), en aan de onderkant is dit lange net verzwaard met een koord met lood. Het net wordt aan een kant op het strand vastgemaakt en met een roeibootje wordt het net in een grote cirkel uitgegooid. De vissen in de cirkel kunnen dus niet meer weg en de vissers beginnen een kant van het net binnen te halen zodat de cirkel langzaam kleiner wordt.
Woning van een visser met zijn boten op de voorgrond.
De vissers willen een foto met Loud.
Het eerste gedeelte heeft Loud alleen meegeholpen.
Tijdens het tweede deel van het binnenhalen van het net moesten Frits, Gerard en Reinhilde ook meehelpen.
Het is behoorlijk zwaar werk en we besluiten de vissers een handje te helpen, we zijn, net als de vissers, namelijk erg nieuwsgierig wat er gevangen gaat worden.
Wij zijn niet de enige geïnteresseerden in de vangst. Een groep pelikanen weet blijkbaar ook wat het doel van deze actie is en deze brutale (en ook luie) vogels zitten al strategisch in de cirkel van het visnet te wachten op wat gaat komen. Tijdens het binnenhalen treffen we al de eerste kleine visjes aan die in het net zijn blijven haken. Deze visjes voeren we aan de vraatzuchtige pelikanen.
Met zijn allen op 1 klein visje.
Als de cirkel bijna gesloten is, worden de vissen in een fuik gedreven die snel op het strand getrokken wordt. Er zitten een tweetal groten vissen in van een voor ons onbekend merk en met een gewicht van ongeveer 3 kg elk. De vissers zijn blij met deze vangst. Ze gaan de vissen bij een naburig restaurant verkopen. Vervolgens worden wij bedankt en mogen we nog even wat foto’s maken.
Deze aparte vissen zaten ook in het net.
Tijdens de terugweg doen we nog even een drankje bij een barretje aan het strand en gaan we tevreden weer aan boord. Althans, dit wilden we doen maar de buitenboordmotor laat ons weer in de steek….gelukkig krijgen we een sleep van Frits terug naar de Rafiki.
Het is alweer een heel mooi plekje voor te ankeren hier in Colombia en ook hier is de bevolking erg vriendelijk.
Het is alweer een heel mooi plekje voor te ankeren hier in Colombia en ook hier is de bevolking erg vriendelijk.
Ik heb het nagekeken Marlene, en die grote vissen (robalo) noemen wij zeebaars
BeantwoordenVerwijderen