Maandag 30 december 2013
Positie Baie a Feret: 18°06.294' N 73°41.691 W
Op deze maandagmorgen spreken met Yasmin af dat hij ons vanmiddag mee gaat helpen door het RVS van de Rafiki te poetsen. We pakken verder vandaag de draad weer op door weer een paar zaakjes te repareren en te onderhouden.
De Sark gaat vanavond bij de moeder van Yasmin eten en wij vragen hem of er voldoende voedsel is zodat wij ook mee kunnen komen. Hij gaat het aan zijn moeder vragen en laat het ons zo weten. De boten in de ankerbaai gaan regelmatig, tegen betaling uiteraard, eten bij de vriendelijke mensen in de gemeenschap hier aan de kant. Zo helpen we elkaar en het is ook nog heel leuk, gezellig en hopelijk ook lekker. We communiceren in het Engels in combinatie met “steenkool” Frans aan onze kant terwijl de mensen hier in vloeiend Frans en in “steenkool” Engels praten. Een leuk mengelmoesje dus. Een kwartier later komt Yasmin terug van zijn moeder met een treurig bericht: de kip is weggelopen… Dus ik vraag “en nu?” waarop Yasmin antwoordt: “tonight no diner, chicken gone”. Met andere woorden: we eten ’s avonds dus gewoon lekker op de Rafiki.
Morgen wordt het een druk dagje. Lopen naar de markt (1,5 uur), met de vissersboot op zeil terug naar de ankerplaats, kreeft eten met de Sark en vervolgens oud en nieuw vieren op de Bella Ciao.
Positie Baie a Feret: 18°06.294' N 73°41.691 W
Op deze maandagmorgen spreken met Yasmin af dat hij ons vanmiddag mee gaat helpen door het RVS van de Rafiki te poetsen. We pakken verder vandaag de draad weer op door weer een paar zaakjes te repareren en te onderhouden.
De ankerbaai met 4 Nederlandse schepen, 1 Duits, 1 Amerikaans en 1 Australisch schip.
De drie andere Nederlandse schepen, Bella Ciao, Sark en Kostat.
Op de punt van de rots ligt een mooi resort.
Rotspartij bij de ingang van de baai.
De Sark gaat vanavond bij de moeder van Yasmin eten en wij vragen hem of er voldoende voedsel is zodat wij ook mee kunnen komen. Hij gaat het aan zijn moeder vragen en laat het ons zo weten. De boten in de ankerbaai gaan regelmatig, tegen betaling uiteraard, eten bij de vriendelijke mensen in de gemeenschap hier aan de kant. Zo helpen we elkaar en het is ook nog heel leuk, gezellig en hopelijk ook lekker. We communiceren in het Engels in combinatie met “steenkool” Frans aan onze kant terwijl de mensen hier in vloeiend Frans en in “steenkool” Engels praten. Een leuk mengelmoesje dus. Een kwartier later komt Yasmin terug van zijn moeder met een treurig bericht: de kip is weggelopen… Dus ik vraag “en nu?” waarop Yasmin antwoordt: “tonight no diner, chicken gone”. Met andere woorden: we eten ’s avonds dus gewoon lekker op de Rafiki.
Morgen wordt het een druk dagje. Lopen naar de markt (1,5 uur), met de vissersboot op zeil terug naar de ankerplaats, kreeft eten met de Sark en vervolgens oud en nieuw vieren op de Bella Ciao.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten