Zondag 29 december 2013
Positie Baie a Feret: 18°06.294' N 73°41.691 W
In tegenstelling tot wat we van plan waren, zijn we toch ’s nachts aangelopen in de ankerbaai van Ile a Vache. Na ruggenspraak met de Bella Ciao vonden we dit toch veilig. Ile a Vache, letterlijk “Koeieneiland” ligt in het zuiden van Haïti. In 1669 heeft de piraat Henry Morgan hier in de buurt 2 Franse schepen gekaapt en om dit te vieren is hij in de baai waar we nu liggen dit gaan vieren. Ze hebben wat varkentjes aan het spit geregen, maar door te veel onachtzaamheid (of rum) is het schip van deze knullige piraat in brand gevlogen en geëxplodeerd. De Franse schepen waren aan dit schip aangemeerd en zijn ook in de golven verdwenen. Morgan heeft dit akkefietje overleefd en hij is een paar jaar later teruggekomen om de buit in het gezonken schip te bergen. Maar alweer is deze oetlul de klos: hij vaart op een rots en ook dit schip vergaat… De baai waarin we liggen heet in het Engels nog altijd Morgans port.
Haïti ligt op het eiland Hispaniola. Het oostelijke deel van dit eiland is het Spaanstalige Dominicaanse Republiek en de westelijke helft is het Franstalige Haïti. Haïti is redelijk groot (ongeveer 250 x 250 km) en dicht bevolkt, 10 miljoen (!) inwoners. De hoofdstad is Port au Prince.
Haïti heeft een trieste geschiedenis. Vanaf de jaren 50 tot aan 1987 werd dit land met harde hand geregeerd door de dictator-familie Duvalier. Vader en vervolgens zoon werden Papa Doc en Baby Doc genoemd en hebben het land barbaars geleid. Aan hun dictatoriaal bewind, dat naar schatting 50.000 Haïtianen vermoord heeft, kwam in 1987 een einde. Daarna volgde een periode van veel machtsovernames, onrust en instabiliteit. In 2006 werd René Préval gekozen tot president. De VN-vredesmacht genaamd MINUSTAH is nog steeds aanwezig in het land. Het uitoefenen van regeringsmacht is binnen het land - dat geldt als een mislukte staat - echter moeilijk.
Alsof dit niet genoeg is, is dit land de laatste 10 jaar getroffen door een grote overstroming, 3(!) orkanen en een zware aardbeving in 2010…. Deze laatste heeft de hoofdstad Port au Prince geheel verwoest, ca. 150.000 mensen het leven gekost en nog eens 1,5 miljoen mensen dakloos gemaakt.
Het land geldt als het armste land ter wereld en op het vaste land heerst door de verwoestingen van 2010 nog altijd cholera. Het vaste land is voor ons veel te gevaarlijk en geldt voor alle zeilers als “no go area”.
Het eiland Ile a Vache ligt ongeveer 10 km van het vaste land en is nog redelijk uit de verwoestende laatste 10 jaar gekomen en is redelijk veilig. Er heerst in de kleine gemeenschap op dit eiland geen cholera en het eiland is voldoende vochtig en vruchtbaar dat niemand honger leidt. De mensen zijn over het algemeen vissers, maar aangezien er niemand geld heeft, is er dus geen inkomen.
Als je voor anker gaat, komen meteen diverse eilandbewoners naar je toe met uitgeholde boomstamkano’s en wat aftandse surfplanken en bieden jouw goederen en/of diensten aan. Dit gebeurt echter op een veel vriendelijkere, respectvollere manier als de in het algemeen opdringerige “boatboys” in Oost-Carieb. Verder is de baai prachtig met palmbomen en Bounty-strand.
In de middag maken we een wandeling over het eiland en we merken dat het hier werkelijk straatarm is. Maar het vruchtbare klimaat zorgt er wel voor dat iedereen in zijn basisbehoefte kan voorzien en alles is redelijk netjes maar zeer eenvoudig. De bewoners zijn heel vriendelijk en iedereen begroet ons en we worden niet aangesproken voor een aalmoes. Dit laatste was in Afrika (Senegal en Gambia) wel veelvuldig het geval. De natuur en de omgeving zijn prachtig en we zijn onder de indruk van dit schitterend mooie eiland.
Aan de moeder van een klein jongetje, die ons ongevraagd begeleid, geven we een paar kledingstukken die dankbaar worden geaccepteerd. Er zijn hier geen auto’s en de vissersboten zijn ook niet gemotoriseerd. Het zijn allemaal met de hand gemaakte zeilboten, prachtig om te zien.
Samen met de Sark bestellen we 4 kreeften voor een diner op Oudjaarsavond. Deze 4 kreeften kosten 4,50 US dollar per stuk. Voor de vissers een groot bedrag, voor ons super goedkoop.
In de avond zijn we nog altijd overdonderd door de armoede maar ook door de vriendelijkheid van de bewoners van dit overigens prachtige eiland. Met onze super Wi-Fi antenne kunnen we meeliften met het Wi-Fi netwerk van een hotel hier aan de kant.
Positie Baie a Feret: 18°06.294' N 73°41.691 W
In tegenstelling tot wat we van plan waren, zijn we toch ’s nachts aangelopen in de ankerbaai van Ile a Vache. Na ruggenspraak met de Bella Ciao vonden we dit toch veilig. Ile a Vache, letterlijk “Koeieneiland” ligt in het zuiden van Haïti. In 1669 heeft de piraat Henry Morgan hier in de buurt 2 Franse schepen gekaapt en om dit te vieren is hij in de baai waar we nu liggen dit gaan vieren. Ze hebben wat varkentjes aan het spit geregen, maar door te veel onachtzaamheid (of rum) is het schip van deze knullige piraat in brand gevlogen en geëxplodeerd. De Franse schepen waren aan dit schip aangemeerd en zijn ook in de golven verdwenen. Morgan heeft dit akkefietje overleefd en hij is een paar jaar later teruggekomen om de buit in het gezonken schip te bergen. Maar alweer is deze oetlul de klos: hij vaart op een rots en ook dit schip vergaat… De baai waarin we liggen heet in het Engels nog altijd Morgans port.
Haïti ligt op het eiland Hispaniola. Het oostelijke deel van dit eiland is het Spaanstalige Dominicaanse Republiek en de westelijke helft is het Franstalige Haïti. Haïti is redelijk groot (ongeveer 250 x 250 km) en dicht bevolkt, 10 miljoen (!) inwoners. De hoofdstad is Port au Prince.
Haïti heeft een trieste geschiedenis. Vanaf de jaren 50 tot aan 1987 werd dit land met harde hand geregeerd door de dictator-familie Duvalier. Vader en vervolgens zoon werden Papa Doc en Baby Doc genoemd en hebben het land barbaars geleid. Aan hun dictatoriaal bewind, dat naar schatting 50.000 Haïtianen vermoord heeft, kwam in 1987 een einde. Daarna volgde een periode van veel machtsovernames, onrust en instabiliteit. In 2006 werd René Préval gekozen tot president. De VN-vredesmacht genaamd MINUSTAH is nog steeds aanwezig in het land. Het uitoefenen van regeringsmacht is binnen het land - dat geldt als een mislukte staat - echter moeilijk.
Alsof dit niet genoeg is, is dit land de laatste 10 jaar getroffen door een grote overstroming, 3(!) orkanen en een zware aardbeving in 2010…. Deze laatste heeft de hoofdstad Port au Prince geheel verwoest, ca. 150.000 mensen het leven gekost en nog eens 1,5 miljoen mensen dakloos gemaakt.
Het land geldt als het armste land ter wereld en op het vaste land heerst door de verwoestingen van 2010 nog altijd cholera. Het vaste land is voor ons veel te gevaarlijk en geldt voor alle zeilers als “no go area”.
Het eiland Ile a Vache ligt ongeveer 10 km van het vaste land en is nog redelijk uit de verwoestende laatste 10 jaar gekomen en is redelijk veilig. Er heerst in de kleine gemeenschap op dit eiland geen cholera en het eiland is voldoende vochtig en vruchtbaar dat niemand honger leidt. De mensen zijn over het algemeen vissers, maar aangezien er niemand geld heeft, is er dus geen inkomen.
Als je voor anker gaat, komen meteen diverse eilandbewoners naar je toe met uitgeholde boomstamkano’s en wat aftandse surfplanken en bieden jouw goederen en/of diensten aan. Dit gebeurt echter op een veel vriendelijkere, respectvollere manier als de in het algemeen opdringerige “boatboys” in Oost-Carieb. Verder is de baai prachtig met palmbomen en Bounty-strand.
In de middag maken we een wandeling over het eiland en we merken dat het hier werkelijk straatarm is. Maar het vruchtbare klimaat zorgt er wel voor dat iedereen in zijn basisbehoefte kan voorzien en alles is redelijk netjes maar zeer eenvoudig. De bewoners zijn heel vriendelijk en iedereen begroet ons en we worden niet aangesproken voor een aalmoes. Dit laatste was in Afrika (Senegal en Gambia) wel veelvuldig het geval. De natuur en de omgeving zijn prachtig en we zijn onder de indruk van dit schitterend mooie eiland.
Het pakketje, ontvangen van SY Queen Hearts in Curacao, wordt afgegeven.
Rafiki (middelste schip) in de ankerbaai.
De waslijn.
Ghiel Hermans, ook hier verbouwen ze mais.
Prachtige groene paden (hoofdweg) lopen naar de diverse huizen.
Er zijn trouwens geen auto's op dit eiland.
Zoet water meertje.
Onze vrijwillige gids tijdens de wandeling.
Aan de moeder van een klein jongetje, die ons ongevraagd begeleid, geven we een paar kledingstukken die dankbaar worden geaccepteerd. Er zijn hier geen auto’s en de vissersboten zijn ook niet gemotoriseerd. Het zijn allemaal met de hand gemaakte zeilboten, prachtig om te zien.
Samen met de Sark bestellen we 4 kreeften voor een diner op Oudjaarsavond. Deze 4 kreeften kosten 4,50 US dollar per stuk. Voor de vissers een groot bedrag, voor ons super goedkoop.
In de avond zijn we nog altijd overdonderd door de armoede maar ook door de vriendelijkheid van de bewoners van dit overigens prachtige eiland. Met onze super Wi-Fi antenne kunnen we meeliften met het Wi-Fi netwerk van een hotel hier aan de kant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten