We zijn vannacht om 02:30 uur plaatselijke tijd veilig voor anker gegaan in een baai van Ile a Vache in het zuiden van Haïti. De tocht van Aruba naar hier is bijzonder snel gegaan. De laatste 150 km kregen we nog een lifter mee. Een verdwaalde zwaluw kwam in de middag rondcirkelen en landde op het dek van de Rafiki, helemaal uitgeput. Nadat hij een beetje hersteld was zag hij de "dreiging" van de zeilboot en vloog weer weg en vervolgens kwam deze onnozelaar er weer achter dat hij voor de veiligheid, zwaluwen kunnen niet zwemmen, tóch de Rafiki moet opzoeken. Dit herhaalde zich een paar keer totdat hij in de kuip vloog en pardoes op de schouder van Marlène uitgeteld neerstreek, een heel koddig plaatje. Voordat we dit op de gevoelige plaat konden vastleggen, vloog dit gestrest vogeltje er weer vandoor en botste in zijn onkunde tegen het kuipraam waarna Loud hem gemakkelijk kon vangen. We hebben het diertje vervolgens in het toilet/washok wat rust gegund.
We hebben geen vis meer gevangen en de tocht bleef tot op de toegang naar Ile a Vache erg hobbelig met overslaande golven tot wel 4 meter. Toen we in het donker, er was geen maan, de ankerplek naderde, zagen we de ankerlichten al van de 5 zeiljachten die hier voor anker lagen. We zijn toen in redelijk diep water ruim van de andere boten geankerd. De "lifter"hebben we aan dek gezet met met wat broodkruimels maar hij wilde in het donker niet wegvliegen. Hij was daarentegen al zo gewend dat hij/zij vervolgens knus met de snavel in de vleugeltjes ging slapen.
In de ochtend zien we de mooie contouren van de ankerbaai hier op dit eiland. Overal kokospalmen en knusse vissershuisjes. De lifter is overigens bij het ochtendgloren naar de kant gevlogen. Hopelijk heeft hij/zij zijn lesje geleerd.
Zwaluw met wat broodkruimels.
We hebben geen vis meer gevangen en de tocht bleef tot op de toegang naar Ile a Vache erg hobbelig met overslaande golven tot wel 4 meter. Toen we in het donker, er was geen maan, de ankerplek naderde, zagen we de ankerlichten al van de 5 zeiljachten die hier voor anker lagen. We zijn toen in redelijk diep water ruim van de andere boten geankerd. De "lifter"hebben we aan dek gezet met met wat broodkruimels maar hij wilde in het donker niet wegvliegen. Hij was daarentegen al zo gewend dat hij/zij vervolgens knus met de snavel in de vleugeltjes ging slapen.
In de ochtend zien we de mooie contouren van de ankerbaai hier op dit eiland. Overal kokospalmen en knusse vissershuisjes. De lifter is overigens bij het ochtendgloren naar de kant gevlogen. Hopelijk heeft hij/zij zijn lesje geleerd.
De vissers komen terug van zee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten