Portland Cays – Big Half Moon Cay (Jamaica)

Dinsdag 20 mei 2014

Positie Big Half Moon Cay: 17°44.179' N 77°05.363 W
We hebben al een paar dagen de stroming en de wind bestudeerd en vandaag gaan we de opgedane kennis in de praktijk brengen door een flink stuk oostelijk te zeilen. Als we vervolgens over stag gaan is de wind gedraaid en ook de stroming is toegenomen en kunnen we drie conclusies trekken:
- We hebben blijkbaar in de afgelopen dagen niets, maar dan ook niets geleerd. Kunnen Limburgers niet zeilen?
- Met zulke sterke stroming tegen, is een koers recht in de wind niet te bezeilen met de Rafiki.
- De landwind bezit geen regelmaat of voorspellend karakter en er is dus hiermee letterlijk “geen land mee te bezeilen”.

Na 3 uur zeilen beslissen we niet door te gaan naar Port Morant, maar nemen we een bezeilbare route naar Big Half Moon Cay. 1 uur later laten we het anker zakken. Morgen weer verder.

We zijn vergeten een foto te maken van het mooie eiland,

maar we zijn nog steeds in het land van de mooie kleuren rood, geel en groen. 

Carlisle Bay – Portland Cay (Jamaica)

Maandag 19 mei 2014

Positie Portland Cay: 17°42.727' N 77°06.676 W
Nadat we ’s morgens de Rafiki onder zeil gebracht hebben, blijkt dat het effect van de landwind onbetrouwbaar is en dat we een flinke stroming tegen hebben. Hierdoor kunnen we nauwelijks hoogte winnen en in de namiddag hebben we 23 NM gezeild maar we zijn maar 13 NM in onze doelrichting verder gekomen. Het schiet niet echt op. 

Als we hoog aan de wind zuidelijk koersen, komen we op ramkoers met een vrachtboot, die de haven van Kingston gaat aanlopen. Wij kunnen moeilijk een andere kant op en onder zeil hebben wij voorrang op de gemotoriseerde (beroeps)vaart. Dat we op ramkoers liggen, zien we aan onze AIS. We zijn dan nog 5 km van elkaar vandaan. We roepen het schip, de CFS Pacora, met de marifoon op en de stuurman ziet ons niet op z’n radar maar na wat turen ziet hij ons op zicht en hij zegt ons toe om 10 graden meer stuurboord te varen, wat hij vervolgens ook doet. Even later vaart de CFS Pacora voor ons langs.

Een vrachtschip van 129 mtr moet ons voorrang verlenen.

Om 2 uur ’s middags gaan we voor anker bij Portland Cay, in de baai van Portland. Dit is een prachtig gebied met allemaal koraalriffen. De baai van Portland is een van de belangrijkste bulkhavens van Jamaica. In de verte zien wij een vrachtschip voor anker liggen. Verder is de baai weer leeg.

We gaan zwemmend naar het eiland, een zogenaamde “key”, en ook hier is het koraal niet mooi. Er wordt volop tussen de riffen gevist en dat kan de oorzaak zijn dat het rif hier meer dood dan levend is. Loud vindt nog een opmerkelijk skelet op de bodem naast de boot.

Alligator reef – Carlisle Bay (Jamaica)

Zondag 18 mei 2014

Positie Carlisle Bay: 17°45.978' N 77°16.448 W
Vandaag laveren we naar een ankerplek voor het vissersdorpje Carlisle. Rond de middag worden we nog een poosje vergezeld door een eenzame dolfijn. De kust in dit gedeelte van Jamaica is weliswaar groen maar erg steil en ruig. We zien geen woningen in het bebost gebied. Ook op het water is het rustig op deze zondag, we komen geen andere boot tegen.

In de middag krijgt Loud weer beet en hij haalt weer een nieuw merk vis binnen. Dit keer gaan we culinair genieten van een Spaanse Makreel. De Wahoo, Konings Makreel en de Spaanse Makreel lijken veel op elkaar. Deze laatste soort is te herkennen aan de stippen op zijn lijf. Dit visje is 65 cm lang en weegt 2 kg.

Aan het einde van de middag gaan we voor anker voor het strand van het vissersdorpje Carlisle. Het dorp en strand ziet er rommelig uit. Nadat we tegen zonsondergang bezoek krijgen van een shabby uitziende rastaman met zijn vriend die, nadat ze met een aftands bootje naar ons toe zijn geroeid, zeuren voor een aalmoes, besluiten we dat het beter is dat we hier morgen niet aan land gaan maar verder oost zeilen.

Alligator reef (Jamaica), snorkelen

Zaterdag 17 mei 2014

Positie alligator reef: 17°48.694' N 77°32.164 W
Na een rustige nacht gaan we vandaag met de dinghy naar een van de mini-eilandjes van het Alligator Reef. Volgens onze pilot, de “Cruising guide to Jamaica” van Frank Virgintino, is het mooi om hier te snorkelen dus bepakt met snorkelspullen en gewapend met de speargun gaan we op het mini-eilandje aan land. Het snorkelen stelt echter weinig voor en we hebben het na korte tijd gezien.

Alligator reef, er zijn een paar kleine eilandjes, de rest van het rif komt net boven het water uit of ligt net onder de waterlijn.

De rest van de middag “bestuderen” we (aan dek met een goed boek) de effecten van het land op de wind. Het klopt dat in de loop van de morgen de wind zuidelijk wordt (naar het land toe) en aan het einde van de middag krijgt de wind, door regenval op het vaste land, een noordelijke hoek. Morgen gaan we deze kennis in de praktijk (proberen) te brengen. 

Pedro Bay – Alligator reef (Jamaica)

Vrijdag 16 mei 2014

Positie alligator reef: 17°48.694' N 77°32.164 W
In de morgen trekken we het anker weer uit de grond en we proberen weer eens een keer te zeilen. De oostelijke richting is niet bezeild en we gaan dus braaf kruisen. We hebben een mooie wind van ongeveer 20 knopen (4-5 bf) en we hebben de stroming (en natuurlijk de golven) tegen, we maken bijna het dubbele aantal mijlen ten opzichte van de directe afstand. Maar het maakt niet uit, het is een mooie dag en het is een lekker zeiltochtje.

En we vangen weer een vis, worden we nu echt experts? Loud vangt weer een tonijn, maar dit keer ook weer een nieuw merk. Na weer wat zoekwerk blijkt dat we een “Little Tunny” gevangen hebben.

De vijf punten zijn kenmerkend voor de Little Tunny.

 

We gaan aan het einde van de middag quasi in het midden van de zee voor anker. We liggen in de beschutting van “Alligator Reef”, een koraalrif ongeveer 3 NM (5 km) uit de kust van zuid Jamaica. We liggen nu dan wel als het ware in het midden in de Caribische zee voor anker, toch liggen we veel rustiger als in de beschutte baai van Great Pedro. Het rif breekt alle golfslag en we liggen zo vast als een huis. 

Pedro Bay (Jamaica), wandeling Pedro Cross

Donderdag 15 mei 201

Positie Pedro Bay: 17°51.835' N 77°44.526 W
Met de route-taxi, de meest gebruikte vorm van openbaar vervoer hier in Jamaica, gaan we naar Pedro Cross een plaatsje net uit de kust. Vanuit hier maken we een wandeling terug naar Pedro Bay.

Waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan. Je neemt een container,

geeft deze een kleurtje, richt hem leuk in, en klaar is kees.

We dachten eerst dat de bollen een vrucht was, maar het is een sort ballon, leeg van binnen.

Prachtige bloemen.

Zoals gezegd is het klimaat hier duidelijk droger waardoor de omgeving dor en kaal is. De wandeling is wel onderhoudend, maar niet zo indrukwekkend als de wandelingen in het hoger liggende tropisch oerwoud.

Watermeloenen.

Honingmeloenen. Dit deel van Jamaica is het agrarisch deel van Jamaica.

Ongelooflijk, aangezien dit deel van Jamaica juist heel droog is. De grond is waarschijnlijk erg vruchtbaar (rood gekleurd). Overal in de velden lopen zwarte slangen om de producten te voorzien van water.

Het gras is in deze region vrij dor.

Pedro Bay (Jamaica), wandeling rotspunt

Woensdag 14 mei 201

Positie Pedro Bay: 17°51.835' N 77°44.526 W
Pedro Bay is heel pittoresk. Er zijn wat vissersboten op het strand en in het zuiden van de baai begint een rotsachtige kust. We gaan aan land en we vinden een kleine supermarkt en ook kunnen we wat groenten kopen bij een plaatselijke boer. We kopen oa een bevroren kippetje in de supermarkt. Eindelijk eten we weer eens vlees na een week uitsluitend vis. De gevangen koningsmacreel was weliswaar lekker, maar was ook veel groter als gedacht. We hebben hier 4 dagen uitgebreid van kunnen eten, zowel lunch, voorgerecht als hoofdgerecht.

In het dorp maken verscheidene mensen kooien waarmee vis gevangen wordt.

We maken vervolgens een wandeling door de rotsachtige kust. Het is in dit gedeelte van Jamaica veel droger als in het noorden. Alles is vrij dor en hier aan de kust is het begroeid met palmen en cactussen, het lijkt op het landschap van Curaçao.

Plaatselijke bevolking zit op de laatste grote rotsblok te vissen.

Rotsachtig paadje wordt dus veelvuldig gebruikt door de vissers.

Als we terugkomen op het strand komen we in contact met de Amerikaanse toeriste Jill. Zij is met een vriendin op vakantie en heeft een appartement gehuurd hier direct aan het strand. Zij is kunstenares en blijkbaar ook spiritueel. Het is vandaag volle maan en dit moet gevierd worden met een “full moon party” op het strand, compleet met kampvuur. ’s Avond gaan we, gewapend met wat rum en cola, samen met de Amerikaanse vrouwen de maan vereren.

Mooi kampvuur. Voor de temperatuur was het niet nodig.

Het zorgde wel voor een gezellige sfeer.