Wandeling van Noord-Mo'orea naar Zuid-Mo'orea, Frans Polynesië

Vrijdag 1 september 2023

Positie Opunohu Bay: 17°29.368 Z /149°51.055 W
Op deze vrijdag gaan we wat vroeger als normaal uit de veren. Er staat een behoorlijke wandeling op het programma. We gaan vanaf onze ankerplek aan de noordzijde van Mo'orea dwars door het midden van het eiland naar de zuidkust. Dit is een tocht van ongeveer 10 km, maar dit is hemelsbreed. De klim over de bergrug in het midden van de tocht is hier niet in meegeteld.

Het uitzicht bij vertrek. We zullen over het lage deel de berg passeren.

Het eerste gedeelte van deze tocht, de tocht is weergegeven in het kaartenprogramma maps.me, is mooi heuvelig en leidt ons door de tropische aanplant van de plaatselijke boeren. Wanneer het vervolgens steiler en onherbergzamer wordt, worden ook de agrarische activiteiten snel minder. Ook de zandwegen slinken tot paadjes en vervolgens tot een niet of nauwelijks zichtbaar spoor in de groene jungle.
De aangegeven route op maps.me is in praktijk nauwelijks te vinden en we verdwalen voortdurend. Aangezien de tocht steeds moeilijker en steiler wordt en de jungle steeds dichter wordt, komen we een aantal keren bij een situatie waarbij óf Loud en dan weer Marlène wil stoppen en wil omdraaien.

De paadjes zijn nog nauwelijks zichtbaar of zelfs helemaal niet meer zichtbaar.

Loud staat bij een omgevallen boom. Er liggen er velen, en allen zo ongelooflijk groot.

Picknick op de top en zoeken naar onze verdere route. Zitten we nog goed ..........

Toch bereiken we na een viertal uren klauteren de top van de bergrug in het midden van Mo'orea. Na een picknick van roggebrood met een blikje tonijn hebben we weer wat kracht in de benen om de afdaling naar de zuidkust te starten. Deze steile afdaling is ook weer een moeilijke speurtocht naar begaanbare paadjes. Door de klimplanten op de bodem van deze jungle worden we telkens weer "pootje gelapt" en maken we regelmatig een flinke schuiver (salto!) tijdens deze afdaling. Gelukkig weten we zonder noemenswaardige blessures deze prachtige en exotische speurtocht te voltooien en om 15:30 uur in de middag komen we aan in het dorpje  bij de rivier Uufau. Voor de terugweg naar de ankerbaai kiezen we voor een vervoertype dat we tijdens onze studietijd veel gedaan hebben: we liften terug naar ons bootje aan de noordkust

De afdaling en nog steeds zoekende naar de route.

De gelopen route.

Walvissen in de baai, Mo'orea, Frans Polynesië

Maandag 28 augustus 2023 tot en met donderdag 31 augustus 2023

Positie Opunohu Bay: 17°29.368 Z /149°51.055 W
Op onze ankerplek komt weer een bekende boot van Panama voor anker: de "Muschu" met Sergey en Dina uit Kiev. Wanneer we na hun ankermanoeuvre een praatje gaan maken, besluit een bultrugwalvis met zijn jong hier in de baai te komen zwemmen.

Bultrugwalvissen komen hier tussen juli en oktober naar toe om te paren en te jongen. Orka’s weten dit, en zij trekken dan ook deze kant op om een jong walvisje te snaaien. Orka’s hebben we helaas nog niet gezien, maar bultrugwalvissen des te meer. Wanneer een moeder zich bedreigd voelt, gebruikt zij de ondiepe baaien van Moorea om hier voor het gevaar van de orka’s met het kalfje te schuilen. Dus ook deze moeder.

Dina heeft gelukkig haar telefoon bij zich en maakt deze mooie beelden van de walvis met haar kalfje. Het kalfje is zich blijkbaar van geen gevaar bewust en springt diverse keren speels uit het water.

Dit alles speelt zich af op nog geen 100 meter van onze ankerplek.

De boot is langzaam aan het zinken! Mo'orea, Frans Polynesië

Woensdag 23 augustus 2023 tot en met zondag 27 augustus 2023

Positie Opunohu Bay: 17°29.368 Z /149°51.055 W
Soms is het spannend op het water...
De RAFIKI wordt met een dieselmotor aangedreven met behulp van een schroef die met een as aan de motor verbonden is. Deze as gaat onder water door de romp naar buiten en, om lekkage van deze asdoorvoer te voorkomen, zijn er verschillende zogenaamde schroefasdichtingen voor boten ontwikkeld. Wij hebben op onze zeilboot een zogenaamde gland of in het Engels "lipseal". Dit is een rubberen mof die over de as geschoven is. Aan de binnenkant van deze mof zijn rubberen lamellen die het water tegenhouden. Deze gland is in 2014 in Curaçao tijdens onderhoud op de jachtwerf uit voorzorg vervangen.

Nu hebben we in de Galapagos al gemerkt dat de deze afdichting behoorlijk druppelde, maar er was nog wel mee te leven. Om deze gland te kunnen vervangen moeten we in de eerste plaats een nieuwe gland kunnen kopen en in de tweede plaats moeten we hiervoor uit het water. We moeten namelijk de schroefas van de keerkoppeling afmonteren en dan de schroefas zover terugtrekken dat we de oude afdichting kunnen verwijderen en de nieuwe gland kunnen monteren. Tijdens deze omwisseling is er een open verbinding van de romp met de zee (veel water komt dan binnen!) en dit is dus een behoorlijk risico om dit in het water uit te voeren Zeker als je daarbij bedenkt dat er nog onvoorziene problemen tijdens de montage op kunnen treden.

Na een uitstapje afgelopen week met de Rafiki merken we dat de dompelpomp, dit is de pomp die water dat de boot binnenkomt automatisch wegpompt, erg vaak aanslaat. Na inspectie blijkt dat de lekkage op de schroefasafdichting behoorlijk toegenomen is en dat we hier acuut wat aan moeten doen. Gelukkig hebben we op Hiva Oa een nieuwe gland kunnen kopen, maar we kunnen hier op het eiland Mo'orea nergens uit het water. Daarnaast is het ook een financiële domper. We willen er begin volgend jaar uit voor het onderwaterschip en nog een aantal kleine klussen (waar we het materiaal nog niet voor hebben), dus moeten we er één keer extra uit. Wanneer we met spoed uit het water moeten, dan zal dat behoorlijk wat gaan kosten, we schatten alles bij elkaar meer dan € 1.000 - € 1.500 én we moeten hiervoor ook nog eens een behoorlijke zeiltocht maken naar Tahiti of Raiatea. En nog maar hopen dat ze daar een plek én tijd hebben voor ons. Een behoorlijke zorg voor ons dus.

Nadat ik, Loud, hier een nachtje over gepiekerd heb, maak ik een spannend plan. Ik ga de gland hier op de ankerplek, in het water, vervangen! Met wat slimme trucjes kan dit volgens mij met een acceptabel risico. We hebben hier wel hulp voor nodig en hiervoor vraag ik Mathias, die samen met zijn vriend Jannes, ons komt helpen.

In de eerste plaats wordt onze accubank met 5 accu's verwijderd. De schroefas moet volledig toegankelijk zijn en deze zit onder de vloer van de accubank. En daarbij heb ik veel ruimte nodig om te kunnen werken. Nadat we alle accu's en kabels verwijderd hebben, wordt de vloer van de accubank verwijderd en hebben we mooi de ruimte om de schroefas van de keerkoppeling te demonteren. Wanneer alles losgeschroefd is, worden de "hulptroepen" opgetrommeld, Mathias en Jannes. Zij zijn de duikploeg: zij gaan met onze luchtcompressor, de Hookah, onder water de schroefas terugtrekken. Dit is een heel spannend gedeelte van mijn plan: hopelijk zit er in de schroefaskoker niet te veel aangroei, barnicles, zodat de as te vast komt te zitten in het schroefaslager. Dan kan de schroefas muurvast komen te zitten. Ook hebben we het risico dat de schroefas niet meer in de keerkoppeling komt door wat onverwachte spanning op de as en schroefaslager. Trouwens, Mathias wil heel graag helpen, hij vindt dit leuk en spannend, maar ook vindt hij mijn plan onverantwoordelijk. Zelf zou hij dit met zijn eigen boot nooit doen....

De beide heren gaan onder water aan het werk. We leggen eerst wat veiligheidslijnen om de schroef, zodat deze er met schroefas niet onvoorzien "eruit floept" en naar de bodem van de zee verdwijnt. Vervolgens wordt door de duikers stapsgewijs de as uit de keerkoppeling "gewrikt". Dit is een pittig karwei maar dit gaat gelukkig beter dan verwacht. Wanneer de opening tussen de motor (keerkoppeling) en de schroefas groot genoeg is, haal ik de versleten gland van de as af en monteer de nieuw afdichting. Dit gaat wonderwel vlekkeloos en de lekkage tijdens deze wisseling is behoorlijk, maar te overzien. De schroefas is gelukkig meteen lekvrij! Vijf minuten later is de schroefas weer op zijn plek, terugwrikken gaat veel sneller omdat de as al schoongeschraapt is door het schroefaslager: operatie geslaagd!

Mathias wrikt onder water de schroef met schroefas naar buiten, 

zodat Loud (binnen) ruimte krijgt om de gland te vervangen.

Onder in de boot is weinig ruimte om de schroefas te lossen en de gland te verwisselen.

En ...... het is gelukt.

Vervolgens kan ik de zaak weer gaan afmonteren, de accuvloer en de accu's terugplaatsen en de accu's weer aansluiten op het boordnet. Maar we doen eerst een verdiend borreltje samen met de onderwatercrew Mathias en Jannes.

Geld verdienen met een Youtube kanaal, Moorea, Frans Polynesië

Zondag 13 augustus 2023 tot en met dinsdag 22 augustus 2023

Positie Opunohu Bay: 17°29.368 Z /149°51.055 W
De Social Media bedrijven (Facebook, Twitter, YouTube, etc.) verdienen hun geld met reclame-inkomsten en als je voldoende kijkers op jouw Blog/Facebook/YouTube/etc. krijgt, dan wordt dit door het Social Media bedrijf beloond. Wanneer je bijvoorbeeld filmpjes plaatst op YouTube, krijg je per 1.000 kijkers $4,-. Dit lijkt niet veel maar er zijn al veel YouTube-miljonairs, die miljoenen volgers hebben en bakken met geld binnen harken en daardoor leven als een filmster. En dat zijn ze eigenlijk ook.

Er zijn ook veel wereldzeilers die via hun YouTube kanaal hun reis hopen te financieren en we zijn er al redelijk wat tegengekomen. Het lijkt een makkelijke bron van inkomsten, maar dit is het absoluut niet. Om je volgers enthousiast te houden (en om nieuwe volgers te krijgen), moeten de filmpjes regelmatig (minstens 1 x per week!), interessant, spannend, leuk, professioneel, vernieuwend en dus onderhoudend zijn, elke keer weer, en dat voor een zo breed mogelijk publiek. Vergelijk dit maar met een wekelijkse TV-serie/soap. Om dit soort filmpjes te maken vergt talent, veel fantasie en ook héél veel tijd voor het samenstellen van de filmpjes en zoeken naar interessante onderwerpen, elke week weer....

Er zijn best veel zeilers die een YouTube kanaal hebben, maar er zijn er maar een heel paar die écht doorbreken en beroemd zijn. We kennen persoonlijk een drietal redelijk succesvolle YouTubers met een zeilboot:
-    "Captain German", een koppel uit de Oekraïne die in het Oostblok veel volgers heeft, 165.000 volgers en ligt nu hier bij ons in de baai.

-    "Parlay Revival", een Australische jongeman, Collin, die een beschadigde catamaran opgeknapt heeft, we kennen hem van Linton Bay maar ligt nu hier in de baai, 270.000 volgers.
-    "Sophisticated Lady" kennen we van Bocas del Torro en San Andres en schipper Rick Moore heeft 150.000 volgers.

Serge en Dina op zeiljacht Muchu.

Collin en opstappers op de catamaran Parlay.

Rick en Maddalea op zeiljacht Sophisticated lady.

Deze YouTubers hebben bijna een dagtaak om hun kijkerspubliek tevreden te houden. Collin, de schipper van de "Parlay Revival" had in Linton een opstapper aan boord en deze jongeman was elke dag de hele dag bezig met de YouTube filmpjes. Maar je krijgt er dan ook wat voor terug. Met wat extra inkomsten door sponsoring en andere media hebben deze zeilers hiermee een redelijk inkomen om de reis van te bekostigen.

Serge in actie met het maken van drone-videos.

"Parlay Revival" is hier in Moorea voor anker gekomen en heeft een maand geleden de Pacific overgestoken. Samen met de "Parlay Revival" is ook de "Delos" achter ons voor anker gegaan en dit Amerikaanse gezin heeft écht een Youtube succesverhaal met maar liefst 830.000(!) volgers. Tel daar sponsoring en andere neveninkomsten bij andere media bij op, dan heb je het toch over een inkomstenbron van ik schat zo'n $250.000 per jaar.

Maar om alles toch weer in perspectief te brengen, Jake Paul en Jutta Leerdam hebben per filmpje op YouTube miljoenen kijkers, en dan kun je inderdaad leven als een filmster.

Wij op de Rafiki doen het wat rustiger aan: ons laatste filmpje op YouTube, het filmpje met de Parasailor in Fakarava, had 80 views en ons record is 200 vieuws. Ons blog heeft 150 tot 250 lezers per post en hier zijn wij super tevreden mee, wij vinden dat zelfs veel. Wij maken het blog voor ons zelf als aandenken/dagboek van onze reis, maar ook voor de volgers. Wij vinden het heel leuk als we lezen dat lezers ons blog leuk/interessant vinden en we zijn super trots op onze 200 lezers per blog!

Sander en Yvette pikken onze "handel" op in Tahiti, Moorea, Frans Polynesië

Zaterdag 5 augustus 2023 tot en met zaterdag 12 augustus 2023

Positie Opunohu Bay: 17°29.368 Z /149°51.055 W
Wij hebben via Facebook in Tahiti twee tweedehands vouwfietsen en een nieuwe wc-pomp gekocht en maakten hiervoor plannen om terug te zeilen naar Tahiti. Maar plots zagen we op Facebook dat Sander en Yvette van de "Blue Berryl" in Papeete waren en nog naar Moorea kwamen, dus op ons verzoek hebben zij onze "handel" opgehaald. Wanneer ze hier in Moorea aankomen, nodigen we ze eerst uit voor een dineetje, als goedmaker voor het ophalen van onze onderelen, én natuurlijk voor de gezelligheid. Verder beklimmen we samen met Sander en Yvette voor de tweede keer de Mont Rotui en maken we een wandeling naar de ananasvelden.

Het eerste uitzichtpunt vanuit Mont Rotui.

Het uitzicht blijft fantastisch.

Het donkerblauwe zeiljacht in het midden is de Blue Berryl, 

links ervan zeiljacht Rafiki.

Gedeelte van de klim is met behulp van lijnen.

Start vanuit het strand naar de ananasvelden.

We doen samen met hun nog een memorabele poging om op eigen regie te snorkelen met de bultrugwalvissen maar dat is helaas niet gelukt. Na een paar leuke dagen nemen we afscheid van elkaar: Sander en Yvette gaan verder naar het westen, zij gaan op pad naar Nieuw Zeeland.

De fietsen bevallen overigens prima, alleen verzetten onze lichamen zich tegen het gebruik van de specifieke "fiets-spiergroepen". We hebben al bijna 2 jaar niet meer op een fiets gezeten en onze bipsen zijn hier niet van gediend... Maar na een paar tochtjes op deze stalen rossen loopt alles toch weer gesmeerd.

Van Opunohu Bay naar de supermarkt in Cook Bay (maar dan anders) en een tweetal andere klautertochten, Moorea, Frans Polynesië

Maandag 24 juli 2023 tot en met vrijdag 4 augustus 2023

Positie Opunohu Bay: 17°29.368 Z /149°51.055 W
Wandelen, hiken en klauteren is hier op Mo'orea een fantastisch en avontuurlijk tijdverdrijf. Een drietal tochten wil ik even noemen.

Wandeling 1
Met onze Duitse vrienden van de "Companion" beklimmen we de berg Rotui, vanwaar we een prachtig uitzicht hebben op onze ankerplek. Het is natuurlijk weer een steile klim met diepe afgronden, maar het is wederom de moeite waard.

Uitzicht op het rif van Opunohu Bay.

Uitzicht op het Hilton Hotel (de huisjes op het water) en de ingang van Cooks Bay.

De ankerplaats van de Rafiki, met op de voorgrond het strand en achter de boten het buitenrif.

Wandeling 2
Vanaf het strand naast onze ankerplek is het 5,5 km tot aan de eerste supermarkt. Het is een leuke wandeling over de openbare weg, maar we hebben dit al verscheidene keren gelopen, dus we zijn op zoek naar afwisseling. Marlène komt met het voorstel om de heenweg over de heuvel te gaan ipv over de openbare weg. Boven op de heuvel hebben we een mooi uitzicht op Cooks Bay en het rif. Bij de afdaling verdwalen we tussen de dichtbegroeide paadjes, de tropische plantages van de plaatselijke boeren (oa cactusvrucht, waar cameratoezicht is, kippen, geiten) en gevaarlijk veel valse honden..... en tot slot als we bijna weer bij de openbare weg zijn, staat er een hek met een poort, welke gelukkig open is. Anders hadden we het hele stuk weer terug moeten gaan, bergop. Heel spannend maar alles loopt gelukkig goed af, leuk dus. De terugweg, met volle bepakking, kiezen we uiteraard voor de makkelijke route, nl de openbare weg.

Cooks Bay.

Onze route met het programma mapsme.

Wandeling 3
(Te) laat in de middag maken we een wandeltocht over de flank van de bergrug, vanaf het strand lopen we naar de tropical garden en dan richting de ananasvelden. We schatten vooraf in dat de wandeling redelijk makkelijk is, maar 5,5 km lang, dus maximaal 1,5 tot 2 uur zal duren. Maar dit valt tegen: de 5,5 km is hemelsbreed geteld en de wandeling is stijl bergop en bergaf en slingert aan de flank van de rotsachtige berg. De wandeling is ruig, onherbergzaam, overgroeid en dus heel leuk voor onze smaak, maar....we komen in tijdnood. We doen ons best, maar we raken vermoeid en de tocht rekt, er komt schijnbaar geen einde aan. We vrezen aan het einde van de tocht dat de duisternis ons zal overvallen maar om 17:30 uur kunnen we opgelucht ademhalen, we zien een opening in de dichtbegroeide jungle en ontwaren de uitgestrekte ananasvelden in het dal. We wilden de terugweg (3,5 km) liften, maar we zijn zo vaak gevallen dat onze kleren helemaal onder de modder zitten, dus we durven niet meer in een auto te stappen. Dus wandelen we het laatste stuk gewoon weer terug. In totaal hebben we volgens mapsme 8,7 km gewandeld, maar in werkelijkheid is het veel meer én we hebben het voor zonsondergang gered. Het is al donker wanneer we weer bij de boot aankomen, maar dat deert ons niet.

Op verschillende plekken is het erg steil. Hier hangt een lijn, zodat je jezelf omhoog kan trekken.

Het pad is vrij vochtig. Dit maakt het extra moeilijk op de steile stukken. 

Je ziet erg veel mos en varens.

Tussen de bomen hebben we zicht op de geankerde boten in Opunohu Bay.

Weinig wind dus tijd voor de drone, Moorea, Frans Polynesië

Zaterdag 22 juli 2023 tot en met zondag 23 juli 2023

Positie Opunohu Bay: 17°29.368 Z /149°51.055 W
Luchtfoto's zijn altijd indrukwekkend en ook hier op Mo'orea zijn de opnames van onze drone van onze ankerplek weer adembenemend.