Isla Grande, Panama

Vrijdag 3 augustus 2018

Positie Linton Bay: 9°33.694 N 78°51.666 W
Het is ook vandaag een mooie stralende dag en we hebben nog een wandeltocht voor Ellen en Marc in petto. We gaan vandaag met de dinghy naar Isla Grande, een mooi eiland ongeveer 0,5 nm vanaf de ankerplek. Dit eiland is voornamelijk populair bij de bewoners van de regio Colon maar we zien sporadisch ook wat Europeanen. We willen een rondje maken over de heuvelrug die het eiland in tweeën splitst. Na een half uurtje lopen blijkt dat dit pad helaas niet meer begaanbaar is, dus kiezen we ervoor om naar de vuurtoren te lopen.

Deze vuurturen stamt nog uit de “Franse tijd”, de periode aan het einde van de 19de eeuw toen de Fransen, na hun succes met het Suez kanaal, een poging waagden om het Panama Kanaal te graven. Deze poging mislukte en de Amerikanen hebben tenslotte dit klusje in 1915 geklaard. Deze vuurtoren stamt nog van de periode dat de Fransen de scheepsroute naar Colon goed navigeerbaar gemaakt hebben. De ontwerper van deze oude ijzeren toren is trouwens ook geen onbekende, dit is Gustav Eiffel de ontwerper van de beroemde toren in Parijs.

Vuurtoren op Isla Grande, ontwerper is Gustav Eiffel.

Mooi uitzicht vanaf de vuurtoren.

Eenmaal boven bij de vuurtoren besluiten Marc en ik deze gammele constructie te beklimmen. Het is de inspanning (en risico) zeker waard, het uitzicht is adembenemend. We gaan na de vuurturen niet meteen terug, we willen nog naar het verlaten resort op het noorden van het eiland. Wanneer we na een mooie klautertocht bij het resort aankomen, blijkt dat dit 5-sterren park alweer 1,5 jaar geopend is. Dat is voor ons een mooie opsteker, want we bestellen op het terras meteen een lekkere coupe ijs. 

Heerlijke ijscoupe bij het restaurant.

De terugweg loopt weer omhoog over de heuvelrug en wanneer we een groep huisjes van plaatselijke bewoners net gepasserd zijn, komt er een hond vanuit het niets aangehold en bijt Ellen in haar kuit. De hond rent ook meteen weer weg en we zien dat het dier hard heeft gebeten, er komt bloed uit verschillende plekken op de huid. De verwonding is overigens niet zo erg, maar de het zijn de infecties en met name hondsdolheid die ons grote zorgen baren.

Onze pechvogel.

We besluiten dan ook om direct terug te gaan naar de ankerplek en we gaan met de taxi meteen verder naar de dokterspost in Portobello. De aanwezige arts geeft een Tetanus injectie en schrijft anti-bioticum houdende zalf voor. Voor hondsdolheid heeft hij geen injecties en hij beweert dat er in deze regio geen hondsdolheid is. Wanneer Ellen bij terugkomst in de marina via internet contact heeft met de GGD in Nederland, vinden hun dat inenting tegen hondsdolheid wel noodzakelijk is. De GGD zal een ziekenhuis in Panama City zoeken waar we morgen, Marc en Ellen vliegen morgenavond terug, de injectie kunnen krijgen.

's Avond hebben we bij Hans van restaurant CasaX een heerlijk afscheidsdiner met onze vrienden. Vandaag was een klein dompertje met de hondebeet, maar verder hebben we samen een heerlijke tijd gehad.