Zaterdag 28 juli 2018 tot en met maandag 30 juli 2018
Positie Hollandaise Cays: 9°35.389 N 78°40.494 W
Na twee dagen gaan we ankerop voor een volgende bestemming, dat is de Swimming Pool in de Cayos Holandes. Hier liggen een 5-tal andere zeilboten, het is niet druk in de San Blas. Het smorkelen is fantastisch, maar er is alleen een groot nadeel: geen Lionfish.... Daarentegen ontpopt Marc zich als uitstekende spotter: hij vindt tussen het koraal een verscholen kreeft die ik meteen aan mijn speer rijg. Niet een erg groot exemplaar, maar voldoende voor een lekker voorgerecht.
Op de zandbodem van de ankerplek gaan we ook op zoek naar een heel speciaal schelpje, de Sand Dollar. Dit is het geraamte van een zeester met een schitterende tekening en is naar mijn mening de mooiste schelp van de Carieb.
Een van de eilandjes in de Cayos Holandes is bewoond door een paar Kuna families. Samen met Dave en Anna van de Tamarisk gaan we dit vriendelijke eilandje bezoeken. We maken een rondje om dit eiland en aan het einde van deze rondgang zien we bij een Kuna hut een slingeraap. Dit beestje wordt als huisdier gehouden en zit met een touw om zijn nek angstig bij de ingang van de hut. Triest om te zien dat dit mooie diertje zo mishandeld wordt….
Kano wordt gerepareerd.
Een oude kano wordt gebruikt als wasplaats.
Deze hond vangt een krab. Hij moet wel even graven.
Marc en Ellen bekijken welke schelp het mooiste is.
Rondje eiland.
We worden voor een sun downer uitgenodigd door Reg en Debby. Het is erg gezellig, dus we keren pas laat terug naar de Rafiki.
Na een paar luie dagen moet de 4-koppige bemanning van de Rafiki weer aan de bak. Na een tip van Deb hebben we besloten om op ontdekkingstocht te gaan op een naburig onbewoond eiland. Gewapend met een machete en in gezelschap van de Tamarisk (Dave en Anna) en de Bella (Mathias en Ulrike) gaan we op pad. Het begin van het pad over het eiland is veel lastiger te vinden dan Debby aangegeven had. Wanneer we eindelijk de dinghy's geparkeerd hebben, gaan we op zoek naar de doorgaande paden op dit eiland. Het is best een interessante tocht maar we hadden er ons meer van voorgesteld. Verder zijn we blij dat Ellen de telefoon met GPS bij zich heeft, anders had het nog erg laat op dit Robinson Crusoe eiland kunnen worden.
We vinden een klein strandje waar net plek is voor de drie dinghy's.
Loud zorgt voor een versnapering voor onderweg.
Ellen kijkt op de GPS van de telefoon of we de goede richting op lopen.
De dag wordt afgesloten met een mooie snorkeltoer, maar ook dit keer geen Lionfish.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten