Donderdag 14 januari 2016
Positie Cayo Media Luna: 20°34.099 N 77°53.402 W
De eerste 30 nm is heerlijk bezeild, maar in de loop van de nacht zakt de wind verder af en we moeten om 04:00 uur zelfs de motor bijzetten. Na 3 uur motoren is de tocht weer bezeild, maar de laatste 25 NM binnen het rif moeten we helaas de motor weer bijzetten. Wanneer we op de ondieptes in de archipel aankomen, krijgt Marlène de eerste beet, een mooie barracuda. Deze willen we echter niet eten in verband met ciguatera. Ciquatera is een gif dat aangemaakt wordt door een algensoort, welke in de koraalriffen in bepaalde regio’s voorkomt. Ciquatera hoopt zich in de voedselketen in het ecosysteem op, zodat met name grote roofvissen die op het koraalrif jagen hoge concentraties ciquatera kunnen bevatten. Ciquatera is voor de mens erg gevaarlijk. Het gif is thermostabiel, dus het wordt door koken niet afgebroken. Wanneer een besmette vis gegeten wordt, krijgt de persoon last van diarree en overgeven. Vervolgens ontstaan neurologische symptomen zoals sensaties van koude, hitte en jeuk. Daarnaast heeft het gif effect op de hartslag en kan in enkele gevallen zelfs leiden tot de dood. We zijn dus erg huiverig voor dit gif en met name de barracuda is een van de risico vissen. In Panama komt ciquatera niet voor, zodat we daar gewoon barracuda gegeten hebben. Jamaica ligt al in de risico-zone, maar toch wordt daar barracuda in het algemeen gegeten. In het verder noord gelegen Cuba wordt aangegeven dat de barracuda’s in het zuiden van het eiland veilig zijn, maar wij willen het risico echter niet nemen en besluiten de vis te gebruiken voor aas.
Vervolgens vangen we binnen het uur nog 4 barracuda’s (!) waarvan de grootste 90 cm is. Al deze vissen worden teruggezet en we besluiten om het vissen te laten voor wat het is.
Om 17:30 uur laten we het anker naast de Twentse Meid in de modder zakken. We liggen rondom eilanden met mangroven en het is heerlijk rustig. Dit in tegenstelling met Montego Bay, Jamaica.
Positie Cayo Media Luna: 20°34.099 N 77°53.402 W
De eerste 30 nm is heerlijk bezeild, maar in de loop van de nacht zakt de wind verder af en we moeten om 04:00 uur zelfs de motor bijzetten. Na 3 uur motoren is de tocht weer bezeild, maar de laatste 25 NM binnen het rif moeten we helaas de motor weer bijzetten. Wanneer we op de ondieptes in de archipel aankomen, krijgt Marlène de eerste beet, een mooie barracuda. Deze willen we echter niet eten in verband met ciguatera. Ciquatera is een gif dat aangemaakt wordt door een algensoort, welke in de koraalriffen in bepaalde regio’s voorkomt. Ciquatera hoopt zich in de voedselketen in het ecosysteem op, zodat met name grote roofvissen die op het koraalrif jagen hoge concentraties ciquatera kunnen bevatten. Ciquatera is voor de mens erg gevaarlijk. Het gif is thermostabiel, dus het wordt door koken niet afgebroken. Wanneer een besmette vis gegeten wordt, krijgt de persoon last van diarree en overgeven. Vervolgens ontstaan neurologische symptomen zoals sensaties van koude, hitte en jeuk. Daarnaast heeft het gif effect op de hartslag en kan in enkele gevallen zelfs leiden tot de dood. We zijn dus erg huiverig voor dit gif en met name de barracuda is een van de risico vissen. In Panama komt ciquatera niet voor, zodat we daar gewoon barracuda gegeten hebben. Jamaica ligt al in de risico-zone, maar toch wordt daar barracuda in het algemeen gegeten. In het verder noord gelegen Cuba wordt aangegeven dat de barracuda’s in het zuiden van het eiland veilig zijn, maar wij willen het risico echter niet nemen en besluiten de vis te gebruiken voor aas.
Barracuda met zijn zeer scherpe tanden.
Vervolgens vangen we binnen het uur nog 4 barracuda’s (!) waarvan de grootste 90 cm is. Al deze vissen worden teruggezet en we besluiten om het vissen te laten voor wat het is.
Om 17:30 uur laten we het anker naast de Twentse Meid in de modder zakken. We liggen rondom eilanden met mangroven en het is heerlijk rustig. Dit in tegenstelling met Montego Bay, Jamaica.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten