vrijdag 7 december 2012

Soufriere (St. Lucia), Sulpher Springs


Vrijdag 7 december 2012

Positie Soufriere: 13°51.394' N 61°04.018 W
Vandaag gaan we naar de politie en douane om in te klaren. Dit gaat opvallend vlot en na een luttele 15 minuten lopen we weer volgestempeld en ingeklaard door het leuke stadje Soufriere. Veel leuke marktkraampjes met fruit en groenten en nog een aantal koloniale gebouwen. St. Lucia lijkt het economisch beter te doen dan St. Vincent, als we dit aan het straatbeeld mogen inschatten. Mensen zijn vriendelijk en niet opdringerig en we zien redelijk wat toeristen. We doen wat inkopen en ’s middags gaan we met de bus naar een van de bezienswaardigheden op dit eiland, de zwavelafzettingen bij de “Sulpher Springs”.

 


 
 
Alle eilanden van de Carieb zijn ontstaan door vulkanische activiteit en op dit eiland is deze activiteit nog zichtbaar. Bij de zwavelbronnen komt waterdamp met zwavelwaterstofgas vrij. Wanneer de zwavelwaterstof aan de oppervlakte komt, wordt deze door bacteriën omgezet in elementaire zwavel. Hierdoor is een enorme, natuurlijke, zwavelafzetting ontstaan. Een rivier die door de krater stroomt, wordt opgewarmd en neemt deze zwavel mee het dal in.

 
 
Wanneer de natuur een bepaalde afzetting veroorzaakt zoals de zwavelberg hier op St. Lucia of zoals het olie/asvalt-meer in Trinidad dan wordt algemeen aangenomen dat het “goed” is. Komt bij een fabriek zwavel vrij als ongewilde emissie, dan wordt dit aangemerkt als chemisch afval en moet dit via strenge milieuregels afgevoerd worden. Overigens is zwavelwaterstofgas zeer giftig. Hier loopt iedereen door de zwavelbronnen zonder gasmasker en mag je, tegen betaling nota bene, gaan zwemmen in een waterpoel die zwart is van de zwaveloxide. Je wordt zelfs geadviseerd om je eerst in te smeren met een prut van zwavel en water. Nadat de prut opgedroogd is en je lichaam dus compleet bedekt is met een laag zwavel, wordt deze afgespoeld in het zwartwaterige zwavel-bad. Geen waarschuwingen voor de toxiciteit van de lucht of het risico op huiduitslag door de redelijk agressieve zwavel maar, omdat dit door de natuur gecreëerd is, is het blijkbaar heel erg gezond. Ook de waterpoelen in het olie/asvalt-meer in Trinidad zijn bekend om hun helende kracht……
De terugweg doen we lopend en is prachtig met mooie vergezichten.

De tweede boot van links is de Rafiki.

Wanneer we tegen de avond op de ankerplek terugkomen, ligt naast ons een bekende boot, de “Cape”. Dave en Sarah met hun twee kinderen uit Engeland hebben we eerder op de Gambia rivier ontmoet (zie blog van 19 januari 2012) en in Tobago (zie blog 25 mei 2012). ’s Avonds komen Dave en Sarah even buurten op de Rafiki en we spreken af dat we morgen samen gaan snorkelen bij het koraalrif.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten