Positie Cienfuegos: 22°07.506' N 80°27.156 W In de morgen nemen we met toch een beetje pijn in ons hart afscheid van Cayo Largo. We hebben een mooie voorspelling van de wind voor het tochtje naar Cienfuegos en bij wijze uitzondering klopt deze ook nog precies! We varen de hele reis hoog aan de wind met een gemiddelde van ruim 7 knopen, een super zeiltochtje! Rond een uur of elf ’s avonds komen we aan in Cienfuegos. Onze planning, anker uitgooien, een aankomstborrel drinken en dan naar bed. Maar helaas, de autoriteiten geven aan dat we aan de steiger moeten gaan liggen. Midden in de nacht worden de papieren van aankomst opgemaakt en daarna kunnen we pas naar bed.
Dinsdag 25 maart 2014 tot en met zondag 6 april 2014
Positie Cayo Largo: 21°36.898' N 81°34.670 W
Als we weer opnieuw inklaren op Cayo Largo komen we in de bar van de jachtclub de opvarenden van de Oostenrijkse catamaran tegen die we al op Cayo Cantilles gezien hebben. We drinken met Hans en Bettina van het schip de “Pink Panther” een borreltje en we nodigen ze uit voor een drankje op de Rafiki. Na deze gezellige borrel volgt een uitnodiging op de Pink Panter waar we ook kennis maken met Michael en Doris van hun schip de “Mido”. Hans was voorheen een DJ in Oostenrijk die professioneel feesten organiseerde met zijn bedrijf “Pink Panther”.
Een zeester temidden van het gras. Het water is ongelooflijk helder.
Een heremietkreeft.
Mangroven.
Het aldus toevallig op Cayo Largo gevormde zestal blijkt onder elkaar de juist chemie te hebben en dit resulteert in een tweetal heerlijke weken samen hier op de ankerplek. Naast de sundowners op het strand, de 50-ste verjaardag van Michael maken we ook een snorkeluitstapje naar het eilandje Cayo Rico met de Pink Panther.
De route naar het eiland Cayo Rico is erg ondiep, vandaar dat we met de catamaran "Pink Panther" hier naar toe gaan.
Samen wachten ze op hun maaltijd, de restjes van het restaurant.
Hutia's (familie van de cavia) en leguanen eten samen de restjes van het restaurant op.
Wat een kleuren blauw, geweldig.
Naast de leuke dingen moet er ook geklust worden. Het stuurwiel ging behoorlijk stroef. Loud heeft het gehele systeem los gehaald en de kabels die van het stuurwiel naar het quadrant lopen opnieuw gesmeerd en beoordeeld. In Curaçao gaan we deze kabels inclusief de buizen, waardoor de kabels lopen, vervangen. Alle maten zijn genoteerd, zodat we deze gelijk in Curaçao kunnen bestellen.
Het quadrant onder ons bed in de achterkajuit.
De kolom is losgemaakt, kompas is eraf gehaald en de ketting (verbinding tussen de kabels) is losgehaald.
Klaar om het hele system te smeren.
En dan kan alles weer gemonteerd worden.
Ondertussen is er ook een ander fenomeen opgedoken in deze idyllische ankerbaai, namelijk Speedy Consalis. Deze naam werd al direct aan Marlène verbonden nadat zij na een 15 jaar weer het windsurfen oppakt. Iedere dag surft Marlène door de geankerde boten in de baai met een snelheid die Loud met de dinghy niet kan bijbenen. Samen gaan we nog een middag varen met een hobycat, dat is toch iets anders dan onze zeilboot, maar zeker niet minder leuk.
Aan het einde van deze twee weken komt nog een ander bekend schip hier voor anker, namelijk de Mardos met Peter en Renate. Wij hebben ze voor het laatst gezien op Antigua, ongeveer een jaar geleden. Zij hebben de zus van Peter met haar man op bezoek.
Kortom we hebben een heerlijke tijd op Cayo Largo doorgebracht. Wat een super plek. Volgend jaar misschien weer terug om weer te surfen???
Positie Cantilles: 21°37.266' N 81°57.815 W We varen vanaf Cayo Cantilles naar het rif, vlakbij de ingang van Canal de Rosario. Dit is een tochtje van een klein uur varen. Het water is kristalhelder en we ankeren direct achter het rif op wat zandgrond. We liggen hier samen met nog een Franse en een Oostenrijkste catamaran.
Het snorkelen is super en je kunt duidelijk zien dat er in de Cubaanse wateren nog niet commercieel gevist wordt. Er zijn veel vissen waarneembaar en deze zijn ook groter dan op de andere eilanden van de Carieb. Zo zien we papegaaivissen van wel 1 meter, we wisten niet eens dat deze vissen zo groot konden worden. Ook zien we kreeften en heel veel conch schelpen. Met name dit laatst genoemde schelpdier is op de andere eilanden bijna niet meer te vinden door de overbevissing. Het is een heerlijke ankerplek.
Positie Cantilles: 21°37.266' N 81°57.815 W
We gaan in de morgen aan land en we maken kennis met de biologen die ons zeer vriendelijk toestemming geven om het eiland te verkennen. Vanaf de boot hebben we al andere bewoners van dit eiland gezien. Er leeft op dit eiland een groep apen (makaken). Of deze diertjes hier inheems zijn weten we niet, maar het is natuurlijk wel een leuk gezicht. Helaas zijn de aapjes erg schuw en laten ze zich niet graag zien. Het eiland is verder erg ruw en rotsachtig en begroeit met struiken, palmen en cactussen.
Ongelooflijk veel palmen op het eiland.
De grond is rotsachtig met zeer scherpe punten.
Als we weer terug zijn op de boot komt er een Cubaanse vissersboot onze richting uit gevaren. Vissersboten zijn in Cuba allemaal eigendom van de staat en ook de vis is staatseigendom. De vissers moeten hun vangst aan land afgeven waarna deze door een andere instantie aan de bevolking te koop aangeboden wordt. Verder heeft de regering besloten dat de Cubaanse bevolking geen kreeft mag eten. Aangezien toeristen veel geld betalen voor kreeft, mag kreeft alleen aan toeristen verkocht worden. De vissers mogen dus geen gevangen vis en kreeft mee naar huis nemen. Loud gaat met de dinghy, met een fles rum en wat vislijn, naar de vissers toe. Hij laat de fles rum en vislijn zien en vraagt “lobster?”. De vissers stralen, met name bij het zien van de fles rum, en we ontvangen in ruil hiervoor 4 (!) grote kreeften.
In de middag gaat Marlène nog even zwemmend naar de kant. Als ze halverwege is, komt een grote Barracuda (+/- 2 meter!) haar tegemoet. Omdat ze een duikbril draagt ziet ze dit beest duidelijk naderen en…. ziet vervolgens dat dit roofdier zich draait en haar achtervolgt. Een terechte angst overvalt haar en gelukkig hoort Loud haar naar hulp roepen. Geschrokken komt Loud haar met de dinghy oppikken. Na dit voorval horen we dat Barracuda’s dit volggedrag vaker vertonen. Ze zijn dan in de veronderstelling dat ze mee kunnen profiteren van een prooi die jij, hij ziet je als een grotere roofvis, zal gaan vangen. Om de Barracuda vervolgens te verjagen moet je je omdraaien en dreigen de Barracuda aan te vallen….
’s Avond worden de kreeften gekookt en we eten zoveel kreeft als we kunnen…
De volgende dag maken we nog een mooie wandeling over het eiland.
Thermietenheuvel.
Vele schelpdieren op boomstammen. Tijdens een begeleide wandeltocht op Curacao kwamen we soortgelijke schelpen tegen. Dat sort kwam alleen in Curacao voor.
Positie Cantilles: 21°37.266' N 81°57.815 W Vanuit Cayo Largo gaan we vandaag ankerop en zetten zeil naar een eilandengroep ongeveer 23 NM verder westwaarts. In de baai van Cayo Largo worden we nog uitgezwaaid door een tweetal dolfijnen. Zij zwemmen een klein stukje met ons mee. Aan het einde van de middag gaan we voor anker voor het strandje van het eiland “Cayo Cantilles”. Dit eilandje is een beschermd natuurgebied en wordt bewoond door een tweetal biologen die om de 30 dagen afgelost worden door een ander koppel. Zij moeten toezien dat het eiland beschermd blijft.
Vissersboot maakt een korte stop bij het biologisch centrum op Cayo Cantilles.
Zaterdag 8 maart 2014 tot en met donderdag 20 maart 2014
Positie Cayo Largo: 21°36.879' N 81°34.770 W We bouwen de boot weer om voor 2 personen. De laatste peuken worden opgeruimd. We klussen wat, doen de achterstallige was, lopen het hele eiland rond om een plek te vinden waar internet is, zodat we de belastingaangifte 2013 kunnen doen, gaan nog een keer naar het leguaneneiland, we gaan met de dinghy op zoek naar het verboden eiland (maar kunnen dit helaas niet vinden) en we maken weer contact met de andere zeilers.
We hebben voor ons gevoel weer veel plaats op de boot, maar het is wel erg stil. We missen de gezelligheid van Peet en Ans. We denken zelfs na of we misschien willen gaan charteren. De Duitse boten Marlin (Michael en Nathalie) en Mira (Rene en Marion) liggen nog voor anker. Met de overige zeilers hebben we geen contact (Fransen en charters).
We maken nog een tweetal wandelingen over Cayo Largo. De eerste is binnendoor naar Hotel Sol. De weg is moeilijk te vinden, we komen in het bos geen mensen meer tegen en na lang lopen in de brandende zon met verschillende omwegen en zonder water arriveren we na twee uur lopen bij Hotel Sol.
Het bos met afgewisseld bomen en palmen.
De tweede wandeling is over het strand richting de hotels. Het is een mooie wandeling.
Deze "zeer grote" reiger bleef mooi staan voor de foto.
Halverwege loopt een ondiepe strook, die voor een kortere verbinding zorgt van het strand naar het schiereiland. Loud wil naar het schiereiland en Marlène past op de spullen. Dan horen we iemand schreeuwen, een vrouw roept om hulp. Zij had ook dit stuk gelopen, maar het water was in korte tijd gestegen van haar knieën tot aan haar oksels. Zij kan niet zwemmen en voelde zich in het nauw gedreven. Loud en een Italiaanse jongeman sprinten naar deze vrouw en helpen haar weer op het droge.
Positie Cayo Largo: 21°36.879' N 81°34.770 W
‘s Morgens gaat Loud met Ans en Peet naar de luchthaven om een terugvlucht voor zaterdag te reserveren. Helaas blijkt dat de vluchten naar Havanna voor zaterdag volgeboekt zijn en we zijn genoodzaakt om een vlucht te reserveren voor vanavond. Ans had nog gedroomd dat zij op de Rafiki niet mocht roken. In haar droom zat zij in het reddingsvlot, met een lange lijn meters achter de Rafiki, te roken. Deze gedachte van Ans wilden we nog graag op foto vastleggen. Eerst Ans en Peet in de dinghy met Cubaanse hoed en Cubaanse sigaar. Ook Loud moet in de dinghy. Normaal rookt hij niet, maar als er 2 dames in zijn nabije omgeving roken is zijn “innere Schweinehund” (zoals de Duitsers het noemen) te machtig en heeft hij deze dagen dus ook meegerookt. Een leuke fotosessie met veel lol.
´s middags gaan we nog naar het leguaneneiland, waar Loud en Ans nog wat schetsen maken.
