Vrijdag 22 maart 2019 tot en met dinsdag 16 april 2019
Rik en Sanne besluiten om via San Andres en Kaaiman verder te zeilen naar Cuba. Wij blijven nog in Panama. Onze huurders gaan ons huis in augustus verlaten en wij komen dan 2 maanden terug naar Nederland en we laten de Rafiki dan achter in Panama. Omdat wij dus in de buurt willen blijven, gaan wij nog voor een paar weken terug naar onze geliefde San Blas.
Wij als zeilers maken van deze activiteiten weinig mee. De drugskartels zullen bij de zeilers in de San Blas uit de buurt blijven, zij willen natuurlijk geen pottenkijkers. We spreken regelmatig zeilers die al jaren hier in de San Blas rondzwerven en die goede contacten met de Kuna's onderhouden. Zij weten ons nogal wat feitelijkheden van deze drugshandel hier in de San Blas te vertellen. De drugs worden standaard verpakt in pakketten van 30 kg. De kostbare cocaïne is goed watervast ingepakt en rondom deze verpakking wordt in een poreuze laag een hoeveelheid steenzout aangebracht. Wanneer een smokkelboot door de kustwacht opgemerkt wordt, wordt de lading zo snel mogelijk over boord gezet. Door het zout zullen de pakketten zinken en zo kan de kustwacht de lading niet meer onderscheppen. Het steenzout lost langzaam op en na een bepaalde tijd gaan de pakketten weer drijven. Door de altijd aanwezige aanlandige noordoostenwind zullen de pakketten dan ergens in de San Blas aanspoelen. De Kuna indianen kennen geheime locaties waar ze deze pakketten kunnen inleveren. Het drugskartel betaalt vervolgens per pakket een vindersloon van $5.000,- tot $10.000,- dollar, een behoorlijk kapitaal voor een inwoner van de San Blas. Dit lijkt veel geld, maar deze 30 kg cocaïne heeft in de VS en in Europa een marktwaarde van maar liefst 1 miljoen Dollar/Euro!
Soms is deze onderwereld bij de zeilers hier in de San Blas even zichtbaar en dit levert heel interessante anekdotes op. Ik noem er een paar op:
De Nederlandse zeilers John en Ada met hun boot Rhapsody zien in de zomer van 2018 een helikopter van de Panamese marine in achtervolging met een lancha, een snelle open boot met een grote buitenboordmotor. Plotseling ontstaat een vuurgevecht met automatische wapens en midden tussen dit wapengekletter door probeert een Kuna visser, peddelend in zijn boomstamkano, in paniek een veilig heenkomen te zoeken. Gelukkig brengt deze visser het hier heelhuids vanaf. Dit is te lezen op hun site, namelijk https://sy-rhapsody.nl/paradijselijke-eilandjes-en-helse-avonturen.
De opvarenden van het Nederlandse zeiljacht “Zeester” zien tijdens hun verblijf in de Holandes Cays, de Swimming Pool, een tweetal zwarte pakketten voorbij drijven. Ze gaan er met de dinghy heen en het blijkt dat dit pakketten cocaïne zijn. Ze maken snel een foto en laten, heel verstandig, de pakketten verder drijven. Als de eigenaren, leden van het drugskartel, jouw vinden in het bezit van dit pakket, zul je dit waarschijnlijk met je leven moeten bekopen. Vindt de kustwacht van Panama een pakket in jouw bezit, zit je hier levenslang in de cel. Een Franse catamaran daarentegen, pikt een pakket uit het water en vaart meteen weg....
Een paar jaar geleden is een pakket van 30 kg cocaïne aangespoeld op een Kuna eiland-dorp en eigenlijk wist niemand van het dorp precies wat voor pakket dit was. De dorps-oudste wist op een gegeven moment het antwoord. Dit witte poeder was natuurlijk kalk, en dit kon mooi gebruikt worden om de lijnen van het voetbalveldje/volleybalveld op het eiland mee na te trekken. Zo gezegd zo gedaan, 30 kg cocaïne, ter waarde van 1 miljoen euro wordt over de lijnen van het grasveld gestrooid. Waarschijnlijk zou Maradonna hier nog vrijwillig in de spits willen spelen....
Rik en Sanne besluiten om via San Andres en Kaaiman verder te zeilen naar Cuba. Wij blijven nog in Panama. Onze huurders gaan ons huis in augustus verlaten en wij komen dan 2 maanden terug naar Nederland en we laten de Rafiki dan achter in Panama. Omdat wij dus in de buurt willen blijven, gaan wij nog voor een paar weken terug naar onze geliefde San Blas.
Ik heb al veel geschreven over de schoonheid van de San Blas vandaar eens een keer een stuk over een van de problemen die spelen in de San Blas, namelijk de smokkel van cocaïne.
De San Blas grenst aan Colombia en dit land is nog altijd de grootste producent van cocaïne in de wereld. De vraag uit de markt is de laatste jaren verder gestegen en je kunt er van uitgaan dat de hoeveelheid cocaïne die vanuit Colombia “geëxporteerd” wordt, alleen maar stijgt. De grootste hoeveelheid van deze drugs zullen via containers de westerse wereld via de normale handelsroutes bereiken, maar er zijn ook nog voldoende kleinere boten (en zelfs duikboten!) die cocaïne richting Panama en verder noordwaarts naar de VS smokkelen. We zien daarom hier in de San Blas en ook in Linton Bay regelmatig zwaar bewapende boten van de kustwacht patrouilleren. Tussen de riffen en de ontelbare eilandjes in de San Blas is het ideaal om de drugs ongezien aan land te brengen. Wanneer je dan ook nog iemand vindt die de cocaïne door de dichte jungle naar de Pan American Highway brengt, heb je een behoorlijk veilige route om de drugs in Panama ongezien aan land te brengen. Vervolgens wordt de drugs dan over land verder naar Mexico en de VS gesmokkeld.
Wij als zeilers maken van deze activiteiten weinig mee. De drugskartels zullen bij de zeilers in de San Blas uit de buurt blijven, zij willen natuurlijk geen pottenkijkers. We spreken regelmatig zeilers die al jaren hier in de San Blas rondzwerven en die goede contacten met de Kuna's onderhouden. Zij weten ons nogal wat feitelijkheden van deze drugshandel hier in de San Blas te vertellen. De drugs worden standaard verpakt in pakketten van 30 kg. De kostbare cocaïne is goed watervast ingepakt en rondom deze verpakking wordt in een poreuze laag een hoeveelheid steenzout aangebracht. Wanneer een smokkelboot door de kustwacht opgemerkt wordt, wordt de lading zo snel mogelijk over boord gezet. Door het zout zullen de pakketten zinken en zo kan de kustwacht de lading niet meer onderscheppen. Het steenzout lost langzaam op en na een bepaalde tijd gaan de pakketten weer drijven. Door de altijd aanwezige aanlandige noordoostenwind zullen de pakketten dan ergens in de San Blas aanspoelen. De Kuna indianen kennen geheime locaties waar ze deze pakketten kunnen inleveren. Het drugskartel betaalt vervolgens per pakket een vindersloon van $5.000,- tot $10.000,- dollar, een behoorlijk kapitaal voor een inwoner van de San Blas. Dit lijkt veel geld, maar deze 30 kg cocaïne heeft in de VS en in Europa een marktwaarde van maar liefst 1 miljoen Dollar/Euro!
Soms is deze onderwereld bij de zeilers hier in de San Blas even zichtbaar en dit levert heel interessante anekdotes op. Ik noem er een paar op:
De Nederlandse zeilers John en Ada met hun boot Rhapsody zien in de zomer van 2018 een helikopter van de Panamese marine in achtervolging met een lancha, een snelle open boot met een grote buitenboordmotor. Plotseling ontstaat een vuurgevecht met automatische wapens en midden tussen dit wapengekletter door probeert een Kuna visser, peddelend in zijn boomstamkano, in paniek een veilig heenkomen te zoeken. Gelukkig brengt deze visser het hier heelhuids vanaf. Dit is te lezen op hun site, namelijk https://sy-rhapsody.nl/paradijselijke-eilandjes-en-helse-avonturen.
De opvarenden van het Nederlandse zeiljacht “Zeester” zien tijdens hun verblijf in de Holandes Cays, de Swimming Pool, een tweetal zwarte pakketten voorbij drijven. Ze gaan er met de dinghy heen en het blijkt dat dit pakketten cocaïne zijn. Ze maken snel een foto en laten, heel verstandig, de pakketten verder drijven. Als de eigenaren, leden van het drugskartel, jouw vinden in het bezit van dit pakket, zul je dit waarschijnlijk met je leven moeten bekopen. Vindt de kustwacht van Panama een pakket in jouw bezit, zit je hier levenslang in de cel. Een Franse catamaran daarentegen, pikt een pakket uit het water en vaart meteen weg....
Een paar jaar geleden is een pakket van 30 kg cocaïne aangespoeld op een Kuna eiland-dorp en eigenlijk wist niemand van het dorp precies wat voor pakket dit was. De dorps-oudste wist op een gegeven moment het antwoord. Dit witte poeder was natuurlijk kalk, en dit kon mooi gebruikt worden om de lijnen van het voetbalveldje/volleybalveld op het eiland mee na te trekken. Zo gezegd zo gedaan, 30 kg cocaïne, ter waarde van 1 miljoen euro wordt over de lijnen van het grasveld gestrooid. Waarschijnlijk zou Maradonna hier nog vrijwillig in de spits willen spelen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten