Mooie wandeling naar Capurgana waar we in- en uitklaren in Colombia

Vrijdag 30 november 2018

Positie La Miel: 8°40.126 N 77°22.206 W

In alle vroegte gaan we naar het strand van La Miel en gaan te voet de heuvel over naar Colombia. Op de top van de heuvel is de officiële grens van Panama en Colombia met de militaire grensbewaking van beide landen gebroederlijk tegenover elkaar. 

Boven op de heuvel passeren we eerst het bord van Panama en daarna het bord van Sapzurro, Colombia.

We gaan verder naar de grensplaats Sapzurro. Dit is een typische bacpackers/toeristen plaats. Voor alle dorpen hier aan de kust geldt dat de heuvels en het oerwoud zo onbegaanbaar zijn dat het nagenoeg onmogelijk is om wegen aan te leggen. De enige mogelijkheid over land is te voet over steile paadjes en veel trappen. Het overgrote gedeelte van de inwoners en toeristen verplaatsen zich over het water, waar ook alle goederen over aangevoerd worden.

Om het nog wat ingewikkelder te maken, er is in Sapzurro geen douane. De immigratie en douane is gevestigd in een plaatsje verderop, Capurgana. Omdat we toch bezig zijn, besluiten we om ook hier te voet naar toe te gaan. Deze tocht van een kleine 4 km bestaat uit steile, rotsige paadjes en mooi aangelegde houten trappen en leidt ons door een dicht regenwoud. 

Het kerkhof van Sapzurro.

Uitkijktoren op het hoogste punt met aan de ene kant een mooi uitzicht over de baai van Sapzurro 

en aan de andere kant de baai van Capurgana.

Baai van Capurgana.

Baai van Sapzurro. Aan de andere kant van de landtong ligt de Rafiki.

Een deel van het parcour is voorzien van steile houten trappen.

Het dorpje Capurgana is wat groter als Sapzurro, maar is ook een dorpje wat voornamelijk leeft van het toerisme. Ook dit dorp is alleen te voet, per boot en per vliegtuig (er is hier een kleine landingsstrip voor propellervliegtuigjes) bereikbaar, dus zijn er geen auto's, alleen wat brommertjes en paardenwagens. Talloze restaurantjes, hotels en hostels bepalen het straatbeeld. Capurgana is geen mooie plaats en wij verbazen ons dan ook over de populariteit die dit dorp geniet. Mogelijk dankt dit plaatsje zijn populariteit aan de vele wandeltochten in de jungle die hier aangeboden worden.

We laten ons paspoort in de morgen stempelen en we zijn vanaf dan dus officieel in Colombia. We verkennen Capurgana een beetje en gaan bij een restaurantje genieten van een lekkere maaltijd en internet. Dit laatste hebben we al een paar dagen niet meer gehad.

Om 3 uur in de middag gaan we terug naar de douane en halen de uitreisstempel. De klautertocht terug naar Sapzurro is voor mij, Loud, te veel van het goede en dus nemen we een van de vele taxi-lancha's terug naar Sapzurro. Vervolgens wandelen we nog de heuvel over naar La Miel en zijn we weer terug in Panama op onze Rafiki. Missie volbracht, 3 van de 4 stempels zijn in de pocket.