Zaterdag 22 december 2018 tot en met woensdag 2 januari 2019
Positie Holandes Cays: 9°35.404 N 78°40.462 W
We willen de Kerst en Nieuwjaar vieren op onze favoriete stek in de Carieb: de Swimming Pool in de Holandaise Cays. Er liggen maar een handvol boten voor anker en het valt ons op dat de stroming op de ankerplek erg sterk is. De stroming is zelfs zo sterk dat je er moeilijk tegenin kunt zwemmen, zodat zwemmen rond de boot niet meer mogelijk is. De Snowflake vindt het voor de kinderen (terecht) niet verantwoord en gaat na een dag weer ankerop om een rustig plekje op te zoeken achter het eiland Banedup.
In de dagen voor Kerst ontstaat een toevallige samensmelting met Nederlandse zeilers in de San Blas. De “Ocean Goose” vaart samen op met de “New Nexus” en komen ook voor anker in de Pool. Het is een gezellig weerzien met Marlies en Wijnand van de “Ocean Goose”. We hebben Tjerk en Niels van de “New Nexus” heel kort ontmoet in Curacao, ongeveer een jaar geleden.
Tjerk (arts) en Niels (ingenieur) varen met een missie. Deze twee dertigers hebben tijdens de voorbereiding van de reis de boot uitgerust met een elektrische aandrijving die gevoedt wordt met de windgenerator en zonnecellen. De elektriciteit wordt opgeslagen in Li-batterijen met een capaciteit van 20 kW. Prachtig om te zien en ik ben er van overtuigd dat dit de toekomst is. Ook koken gebeurt met inductie met elektriciteit. Op alle eilanden die ze tijdens de reis bezoeken, gaan ze in overleg met de plaatselijke bevolking, de stranden bevrijden van het aangespoelde plastic. Dit om het besef van recycling en deze vervuiling kenbaar te maken, maken ze met een zonneoven bloempotten van dit gejutte plastic.
Ook komt de “Northwind” met de solozeilster Shelly nog gezellig voor anker en is er weer een leuk Nederlands flottielje gevormd.
Op Kerstavond is er een borrel op de Ocean Goose en een dag later is er een heus Kerstdiner op de New Nexus. Tjerk en Niels hebben met de dinghy rond het rif gevist en een flinke Barracuda aan de haak geslagen. Naast de barracuda maakt Marlene voor het gezelschap een lekkere pizza. Na het eten wordt het gefileerde karkas van de Barracuda met een lijn achter de boot in het, nog steeds behoorlijk stromende, water gehangen. Al na een paar minuten duiken uit het niets een 4-tal haaien op! Geen “lieve” verpleegsterhaaien maar echte “Black-tip” rifhaaien, ongeveer 1,5 – 2 m groot. Het wordt pas echt spannend wanneer een van de haaien toehapt. Het dier bijt niet rustig een stuk af. De haai grijpt het aas. Het is een hevig gevecht. De volgende dag kijken we, voordat we gaan zwemmen, extra goed om ons heen met het “Jaws”-avontuur van afgelopen avond nog vers in ons geheugen.....
De boot voor ons op de ankerplek, onze voorburen, zijn de Duitsers Wolfgang en Heike die met hun boot de “Steadtfast” onderweg zijn. Zij zijn 's zomers te vinden in hun appartement op Tenerife en in de wintermaanden zijn ze in de San Blas. We worden door deze vriendelijke Duitsers uitgenodigd voor een diner, heerlijke verse pizza, op hun zeiljacht, heel lekker en gezellig.
Natuurlijk moeten we van Debby en Reg ook bij hun op de eet komen en het is als vanouds weer een zeer onderhoudende avond met dit leuke koppel uit New York.
Tussen Kerst en Nieuw komt een groot klassiek zeilschip de eilandengroep binnengevaren en gaat voor anker. Het is de gaffel-schoener “Thor Heyerdahl” die onder Duitse vlag vaart. Deze 40-meter lange driemaster is in 1930 in Nederland gebouwd en zeilt op dit moment jaarlijks tussen de Baltische zee en de Caribische zee als instructieschip voor Duitse middelbare scholieren. Er zijn 35 leerlingen aan boord en 12 leraren en bemanning. De scholieren met de bemanning komen we tegen op een eiland hier in de ankerbaai en ik maak met de Duitse kapitein van dit schip een praatje wat eindigt op de op de vraag of we met een groepje Nederlanders een rondleiding op zijn boot kunnen krijgen. Dit was geen probleem en dus bezoeken we met de Nederlandse zeilers de volgende dag dit schitterend schip.
Positie Holandes Cays: 9°35.404 N 78°40.462 W
We willen de Kerst en Nieuwjaar vieren op onze favoriete stek in de Carieb: de Swimming Pool in de Holandaise Cays. Er liggen maar een handvol boten voor anker en het valt ons op dat de stroming op de ankerplek erg sterk is. De stroming is zelfs zo sterk dat je er moeilijk tegenin kunt zwemmen, zodat zwemmen rond de boot niet meer mogelijk is. De Snowflake vindt het voor de kinderen (terecht) niet verantwoord en gaat na een dag weer ankerop om een rustig plekje op te zoeken achter het eiland Banedup.
In de dagen voor Kerst ontstaat een toevallige samensmelting met Nederlandse zeilers in de San Blas. De “Ocean Goose” vaart samen op met de “New Nexus” en komen ook voor anker in de Pool. Het is een gezellig weerzien met Marlies en Wijnand van de “Ocean Goose”. We hebben Tjerk en Niels van de “New Nexus” heel kort ontmoet in Curacao, ongeveer een jaar geleden.
Tjerk (arts) en Niels (ingenieur) varen met een missie. Deze twee dertigers hebben tijdens de voorbereiding van de reis de boot uitgerust met een elektrische aandrijving die gevoedt wordt met de windgenerator en zonnecellen. De elektriciteit wordt opgeslagen in Li-batterijen met een capaciteit van 20 kW. Prachtig om te zien en ik ben er van overtuigd dat dit de toekomst is. Ook koken gebeurt met inductie met elektriciteit. Op alle eilanden die ze tijdens de reis bezoeken, gaan ze in overleg met de plaatselijke bevolking, de stranden bevrijden van het aangespoelde plastic. Dit om het besef van recycling en deze vervuiling kenbaar te maken, maken ze met een zonneoven bloempotten van dit gejutte plastic.
Ook komt de “Northwind” met de solozeilster Shelly nog gezellig voor anker en is er weer een leuk Nederlands flottielje gevormd.
Op Kerstavond is er een borrel op de Ocean Goose en een dag later is er een heus Kerstdiner op de New Nexus. Tjerk en Niels hebben met de dinghy rond het rif gevist en een flinke Barracuda aan de haak geslagen. Naast de barracuda maakt Marlene voor het gezelschap een lekkere pizza. Na het eten wordt het gefileerde karkas van de Barracuda met een lijn achter de boot in het, nog steeds behoorlijk stromende, water gehangen. Al na een paar minuten duiken uit het niets een 4-tal haaien op! Geen “lieve” verpleegsterhaaien maar echte “Black-tip” rifhaaien, ongeveer 1,5 – 2 m groot. Het wordt pas echt spannend wanneer een van de haaien toehapt. Het dier bijt niet rustig een stuk af. De haai grijpt het aas. Het is een hevig gevecht. De volgende dag kijken we, voordat we gaan zwemmen, extra goed om ons heen met het “Jaws”-avontuur van afgelopen avond nog vers in ons geheugen.....
De boot voor ons op de ankerplek, onze voorburen, zijn de Duitsers Wolfgang en Heike die met hun boot de “Steadtfast” onderweg zijn. Zij zijn 's zomers te vinden in hun appartement op Tenerife en in de wintermaanden zijn ze in de San Blas. We worden door deze vriendelijke Duitsers uitgenodigd voor een diner, heerlijke verse pizza, op hun zeiljacht, heel lekker en gezellig.
Natuurlijk moeten we van Debby en Reg ook bij hun op de eet komen en het is als vanouds weer een zeer onderhoudende avond met dit leuke koppel uit New York.
Tussen Kerst en Nieuw komt een groot klassiek zeilschip de eilandengroep binnengevaren en gaat voor anker. Het is de gaffel-schoener “Thor Heyerdahl” die onder Duitse vlag vaart. Deze 40-meter lange driemaster is in 1930 in Nederland gebouwd en zeilt op dit moment jaarlijks tussen de Baltische zee en de Caribische zee als instructieschip voor Duitse middelbare scholieren. Er zijn 35 leerlingen aan boord en 12 leraren en bemanning. De scholieren met de bemanning komen we tegen op een eiland hier in de ankerbaai en ik maak met de Duitse kapitein van dit schip een praatje wat eindigt op de op de vraag of we met een groepje Nederlanders een rondleiding op zijn boot kunnen krijgen. Dit was geen probleem en dus bezoeken we met de Nederlandse zeilers de volgende dag dit schitterend schip.
Thor Heyerdahl.
Ze hebben geen autopiloot, dus ze moeten alles met de hand sturen.
De studenten moeten zelf zorgen voor het eten. Ze koken voor 47 personen.
Met al deze sociale gebeurtenissen loopt het langzaam naar het einde van het jaar toe en wij nodigen het Nederlands flottielje, de “Ocean Goose”, “New Lexus” (zij hebben ook nog twee vriendinnen uit Groningen op bezoek gekregen) en de “Northwind” uit voor een oudejaarsfeestje op de Rafiki. Wij hebben voor deze gelegenheid eigengemaakte worstenbroodjes gebakken. Tegen elf uur gaat Shelly van de “Northwind” en de bemanning van de “Ocean Goose” terug naar hun boot terwijl wij samen met de 4-kops bemanning van de New Nexus (de “die hard's” dus) nog naar het eiland met de mooie naam “Barbecue-Island” gaan om daar, samen met een 50-tal andere zeilers, het nieuwe jaar in te luiden. De setting is bizar: er is een zangeres geregeld die met een hypermoderne versterker en een Ipad voor de karaoke-teksten de prachtigste liedjes ten gehore brengt. De Kuna familie op dit eiland heeft een generator en koelkasten en zij verkopen blikjes koel Heineken en Guiness voor maar 1 US per blikje. Er is zelfs een heuse dansvloer op het strand. En dit allemaal quasi in de middle off nowhere!
Om 12 uur wordt het nieuwjaar ingeluid met vuurwerk dat voornamelijk bestaat uit noodvuurwerk van de zeiljachten hier op de ankerplek. Het is een prachtig feest en het was nog lang onrustig op Barbecue eiland.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten