Vrijdag 3 juni 2016
Positie Cochino Grande: 15°58.300 N 86°28.878 W
In de vroege morgen gaan we van de meerboei af en zetten zeil voor een tochtje van 30 km zuidelijk naar de Cochinos eilanden. De oostenwind heeft een meer zuidelijk karakter dan voorspeld en de koers is behoorlijk aan de wind. Toch is de route helemaal bezeild. Helaas krijgen we dit keer geen vis aan onze haak. De Cochinos eilanden zijn redelijk onbekend bij de zeilers en er is ook geen goed kaartmateriaal voor handen. De enige kaarten zijn van pilots voor zeilboten die, om de regels van plagiaat te omzeilen, tekeningen van het gebied maken. Wanneer deze digitaal gekopieerd worden, krijg je een soort piraten schatkaart. Wanneer we het rif rond de eilanden naderen, gaan de zeilen naar beneden en we varen behoedzaam op de motor door de doorgang van het rif, waarbij we goed kijken dat we geen ondiepe stukken koraal passeren. In het jargon noemen we dit “eyeball navigation”. De dieptes komen niet onder de 4 meter bij de rifdoorgang. Vervolgens is het binnen het rif in de baai 10 – 15 meter diep. Er liggen hier net zoals in West End ook meerboeien en we pikken er een hiervan op. We willen uiteraard het koraal hier niet beschadigen.
We liggen schitterend in een baai voor het ruig begroeide eiland Cochino Grande en kijken uit op zijn broertje Cochino Pequeno.
Positie Cochino Grande: 15°58.300 N 86°28.878 W
In de vroege morgen gaan we van de meerboei af en zetten zeil voor een tochtje van 30 km zuidelijk naar de Cochinos eilanden. De oostenwind heeft een meer zuidelijk karakter dan voorspeld en de koers is behoorlijk aan de wind. Toch is de route helemaal bezeild. Helaas krijgen we dit keer geen vis aan onze haak. De Cochinos eilanden zijn redelijk onbekend bij de zeilers en er is ook geen goed kaartmateriaal voor handen. De enige kaarten zijn van pilots voor zeilboten die, om de regels van plagiaat te omzeilen, tekeningen van het gebied maken. Wanneer deze digitaal gekopieerd worden, krijg je een soort piraten schatkaart. Wanneer we het rif rond de eilanden naderen, gaan de zeilen naar beneden en we varen behoedzaam op de motor door de doorgang van het rif, waarbij we goed kijken dat we geen ondiepe stukken koraal passeren. In het jargon noemen we dit “eyeball navigation”. De dieptes komen niet onder de 4 meter bij de rifdoorgang. Vervolgens is het binnen het rif in de baai 10 – 15 meter diep. Er liggen hier net zoals in West End ook meerboeien en we pikken er een hiervan op. We willen uiteraard het koraal hier niet beschadigen.
We liggen schitterend in een baai voor het ruig begroeide eiland Cochino Grande en kijken uit op zijn broertje Cochino Pequeno.
Op de achtergrond zie je de bergen van het vaste land van Honduras.
Het duikresort Turtle Bay. De enige verlichting die we 's nachts zien.
Tekening uit een oude zeilgids van Cochino Grande.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten