Maandag 23 juli 2012
Positie Prickly Bay: 12°00.07' N 61°45.86 W
Vanmorgen om 07:00 uur heeft Marlène afgesproken met Marion (van de Rufus) om de bekendste bergtop van het eiland te beklimmen, Monte Qua Qua. Op het moment dat we vertrekken is het licht bewolkt, maar het ziet ernaar uit dat de bewolking, zoals gewoonlijk, voorbij trekt. Maar helaas, als we met de bus bij de locatie aankomen, is het geheel bewolkt. We besluiten toch te gaan voor de tocht naar de Monte Qua Qua, een 3 uur durende tocht.
Na een half uur lopen wordt het pad steeds modderiger. We glijden uit, we zakken weg tot halverwege het onderbeen en dan besluiten we toch om terug te lopen en de tocht rond Lake Etang te lopen. Ook deze tocht hebben we halverwege moeten opgeven. We zagen uit als een stel varkens.
We hebben ons zo goed als mogelijk schoon gemaakt in Lake Etang. We waren bang dat ze ons anders niet meer met de bus terug zouden nemen. Na een kop thee waren we voldoende opgedroogd voor de terugtocht met de bus. In St. George’s hebben we nog wat inkopen gedaan en vervolgens als 2 verzopen katers terug naar de boot. Het was een leuke dag, ondanks het weer hebben we wat gelachen.
Positie Prickly Bay: 12°00.07' N 61°45.86 W
Vanmorgen om 07:00 uur heeft Marlène afgesproken met Marion (van de Rufus) om de bekendste bergtop van het eiland te beklimmen, Monte Qua Qua. Op het moment dat we vertrekken is het licht bewolkt, maar het ziet ernaar uit dat de bewolking, zoals gewoonlijk, voorbij trekt. Maar helaas, als we met de bus bij de locatie aankomen, is het geheel bewolkt. We besluiten toch te gaan voor de tocht naar de Monte Qua Qua, een 3 uur durende tocht.
Duizendpoot.
Na een half uur lopen wordt het pad steeds modderiger. We glijden uit, we zakken weg tot halverwege het onderbeen en dan besluiten we toch om terug te lopen en de tocht rond Lake Etang te lopen. Ook deze tocht hebben we halverwege moeten opgeven. We zagen uit als een stel varkens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten