dinsdag 24 april 2012

Domburg (Suriname) naar Chaguaramas (Trinidad), dag 2-4

Zondag 22 april tot en met dinsdag 24 april 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Een aantal maanden geleden waren we voor een tocht van 1.000 km over de oceaan best gespannen. Alles werd 3 keer gecontroleerd, uit alle mogelijke informatiebronnen werden weerberichten en stromingsrichtingen bestudeerd en een planning van de route was vooraf nauwkeurig in kaart gebracht.
Onze voorbereiding was nu ook goed (mogelijk beter) maar door de opgedane ervaring waren we over alles veel zekerder en ging dit ongemerkt als een routine en daardoor veel sneller. Van spanning was geen sprake en in onze beeldvorming was deze tocht zelfs “zo ver toch niet”.
De tocht zelf was een zeiltocht “uit het boekje”. Een lekker zonnetje en een mooie halfwindse koers met een wind van 15 knopen, echt super. Zie hier ook de foto’s van onderweg.

Mary-Eliza met Jacqueline op de uitkijk

Rafiki

De bijzonderheden tijdens deze tocht waren:
- Heel veel boortorens in de zee tussen Venezuela en Trinidad.
- Geen vis gevangen.
- In verband met het risico van Venezuelaanse piraterij hebben we ten hoogte van de kust van Venezuela ’s nacht zonder verlichting gevaren en tijdens de regelmatige kontakten met Rob en Jacqueline hebben we gebruik gemaakt van de SSB radio en niet van de VHF radio, omdat met de laatste iedereen kan horen dat je in de buurt bent.
- Marlène heeft een grote rog gespot.
- Geen dolfijnen en walvissen gezien.
- Harrie stuurt weer zonder te morren en te protesteren.
- Langs de kust van Trinidad zien we veel en grote pelikanen.
- Vanaf de zee is de kust van Trinidad zéér mooi en schilderachtig.
- Onno Verver van de Sogna d’ Azul, die we ontmoet hebben in Domburg, ligt hier ook in de haven en we hebben voor hem een treetje Parbo-bier meegenomen (Parbo-bier is het nationale bier van Suriname).

Ingang baai Chaguaramas

Dinsdag 24 april om 09:30 uur meren we af aan de douanesteiger van Chaguaramas oftewel “Jacq aan het ramos”. En na ongeveer een uur de nodige paparassen ingevuld te hebben om de plaatselijke bureaucratie te voeren, zijn we netjes ingeklaard en mogen we met ons bootje in Trinidad én Tobago 3 maanden blijven. 

Na het inklaren meren we af aan een zogenaamde mooring. Een mooring is een boei met een stalen bevestigingsring. Deze boei is met een ketting bevestigd aan een betonblok op de bodem. We hoeven dus geen anker te leggen maar kunnen alleen al met een landvast aan deze mooring veilig liggen, lekker makkelijk.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten