Zondag 12 juni 2016
Positie Cochino Grande: 15°58.335 N 86°28.856 W
We maken samen met Allan en Claire een wandeling over de top van het eiland naar een klein dorp aan de andere kant. Dit dorp wordt bewoond door een kleine gemeenschap van Garifuna vissers. We worden heel vriendelijk door de bevolking verwelkomd en het dorp is primitief maar toch ook netjes. Er is een basisschool en de leraar nodigt ons spontaan uit om zijn school te laten zien.
We lopen langs een paadje aan de kust terug naar de ankerbaai. De natuur en de uitzichten zijn prachtig.
Aan het einde van de wandeling komen we een groep Amerikanen tegemoet. We maken met de groep een praatje en we worden uitgenodigd om aan het einde van de middag in hun vakantie-huis een borrel te komen drinken.
Na een rustige middag aan boord gaan we aan land, naar het vakantiehuis van Don. Hij is met een groep eigenaar van dit huis en hij is samen met zijn vrouw, ex-collega met vrouw en 2 kinderen en een vriend drie weken op vakantie. Het is een gezellig feestje en we worden vervolgens ook nog uitgenodigd om 's avonds mee te eten.
De twee kinderen zijn samen met een lokale jongen in de jungle op pad geweest en de jongen van dit eiland heeft in een boom een Boa Constrictor gezien en heeft dit dier vervolgens uit de boom gehaald om aan ons te laten zien. De Boa Constrictor, die hier op het eiland leeft, is een unieke soort door zijn paarse stippen op de huid, heel speciaal dus.
Overigens weten we ook de naam van de slang die we vorige week hier gespot hebben, het is de Mexicaanse Papengaai-slang.
Positie Cochino Grande: 15°58.335 N 86°28.856 W
We maken samen met Allan en Claire een wandeling over de top van het eiland naar een klein dorp aan de andere kant. Dit dorp wordt bewoond door een kleine gemeenschap van Garifuna vissers. We worden heel vriendelijk door de bevolking verwelkomd en het dorp is primitief maar toch ook netjes. Er is een basisschool en de leraar nodigt ons spontaan uit om zijn school te laten zien.
Het dorp bestaat uit enkele huisjes op het water en enkele op land.
De was wordt uiteraard op de hand gedaan.
Dit huis is gebouwd met aangespoeld hout.
In het dorp is alles erg netjes. Het zand wordt iedere dag aangeveegd en je ziet totaal geen rommel.
Een voorbeeld voor vele dorpen in de Carieb.
Een schommelpaard voor de kinderen.
Voetbalveld met uitzicht op zee.
Zo maken kleine kinderen al kennis met de zee.
Huis wordt gebouwd met bamboe en leem.
We lopen langs een paadje aan de kust terug naar de ankerbaai. De natuur en de uitzichten zijn prachtig.
Op de achtergrond de bergen van het vaste land van Honduras.
Tussen de palmen zie je het koraal in het water.
De plant, die op deze boom groeit, staat in bloei.
Mooie baaien, meest verlaten.
En na de wandeling ligt de Rafiki en de Moonstone op ons te wachten.
Aan het einde van de wandeling komen we een groep Amerikanen tegemoet. We maken met de groep een praatje en we worden uitgenodigd om aan het einde van de middag in hun vakantie-huis een borrel te komen drinken.
Na een rustige middag aan boord gaan we aan land, naar het vakantiehuis van Don. Hij is met een groep eigenaar van dit huis en hij is samen met zijn vrouw, ex-collega met vrouw en 2 kinderen en een vriend drie weken op vakantie. Het is een gezellig feestje en we worden vervolgens ook nog uitgenodigd om 's avonds mee te eten.
De twee kinderen zijn samen met een lokale jongen in de jungle op pad geweest en de jongen van dit eiland heeft in een boom een Boa Constrictor gezien en heeft dit dier vervolgens uit de boom gehaald om aan ons te laten zien. De Boa Constrictor, die hier op het eiland leeft, is een unieke soort door zijn paarse stippen op de huid, heel speciaal dus.
Overigens weten we ook de naam van de slang die we vorige week hier gespot hebben, het is de Mexicaanse Papengaai-slang.
