Woensdag 16 maart 2016 tot en met maandag 21 maart 2016
Positie Cayo Largo: 21°36.841 N 81°34.632
De Fransen:
Het is winderig in de ankerbaai en op een dag zien we 3 kite-surfers, 2 mannen en een vrouw, tussen de boten surfen. De twee mannen zijn erg bedreven in deze sport en ze maken de meest indrukwekkende capriolen met de kite-boards. We gaan naar het strand om van dichtbij de kiters te volgen. Na een poosje surft een van de kiters naar hun dinghy aan het strand. Hij gaat, met de kite in de lucht, de dinghy met de 15 pk buitenboordmotor naar een andere plek aan het strand varen. Deze lichtzinnige aktie wordt tijdens een windvlaag afgestraft. De kite blaast hem van het bootje af en hij heeft veel geluk dat hij niet door de buitenboordmotor wordt geraakt. Hij draagt natuurlijk geen dodemanskoord... De dinghy maakt met de zware motor rondjes op het water en de circelende boot gaat wild richting open zee. Wij zien dit en springen snel in onze eigen bijboot en varen naar het onbemande, cirkelende bootje toe. Ik wacht onze kans af, druk onze dinghy met een stoot gas parallel aan het ongecontrolleerde vaartuig en Marlene springt als een volleerd apenkooister op de onbemande boot. Ik maak me uit de voeten en Marlene neemt de controle van de dinghy over en vaart het bootje naar het strand. Ze krijgt een applaus van de toeschouwers en de geschrokken kite-surfer komt naar haar toe om ons te bedanken. Hij geeft toe dat zijn aktie nogal dom was en zegt dat hij samen met zijn broer en zijn moeder hier aan het kite-surfen zijn. Zijn moeder komt ook al aanlopen en zij heeft het hele gebeuren gadegeslagen. Ze is blij dat alles goed is afgelopen en voor de moedige daad van Marlene worden we uitgenodigd voor een drankje op hun boot, een 40 voet catamaran die 100 meter vanaf de Rafiki voor anker ligt. Het wordt een gezellige avond met deze Franse familie. Vader (gepensioneerd arts uit Martinique) en moeder (ex lerares Engels uit Martinique) zijn met de boot onderweg en krijgen hier in Cuba hun drie kinderen op bezoek. Een van de twee zoons heeft een kite-school in Brazilie, de andere zoon is fysio-therapeut deels in Frankrijk en deels in Martinique. Ze wachten nog op hun dochter, schoonzoon en kleinkind, die wonen in Reunion. Dit eiland ligt boven Madegaskar ten oosten van Afrika. Ze gaan hier op Cayo Largo de jaarlijkse familie reunie vieren.
Op een morgen krijgen we nieuwe buren en dit zijn Lionel en Jamile uit Parijs op hun boot “Le Rebelle”. Zij zijn al 11 jaar onderweg met hun boot en zijn al een keer de wereld rondgezeild. Lionel is “professioneel” speer-visser. Overal ter wereld gaat hij vissen en met de verkoop van deze vissen probeert hij rond te komen. Op een morgen komt hij met zijn dinghy langszij en vraagt of wij graag vis eten. Wij zeggen dit volmondig toe en we krijgen van hem een lekkere snapper. De volgende dag krijgen we weer een vis en als dank geven we hem een fles wijn. We zien dan ook dat hij twee grote Barracuda's heeft gevangen en ik vertel hem dat wij de vis ook kunnen roken. Hier heeft Lionel wel oren naar en we spreken af dat we de Barracuda helemaal roken en dat wij zelf dan de helft mogen houden als “rookgeld”. Lionel is zo onder de indruk van de gerookte vis dat we vervolgens elke dag een grote vis voor te roken aangeboden krijgen met de zelfde deal als met de Barracuda. We roken naast de Barracuda ook een grote Snapper en een Papegaaivis van ongeveer 1 meter!
We hebben regelmatig kontakt en Lionel nodigt ons samen met Mark en een bevriend Frans koppel uit voor een diner van Conch-schelpen, Lambi in het Frans, op hun boot. Lionel, die trouwens het liefste alles doet wat God verboden heeft, heeft een stuk of 15 Conch schelpen (overigens illegaal) verzameld en Marlene en ik gaan op een vroege morgen naar hun boot om de Conch te openen en schoon te maken. Dit is een vrij klef werkje en ik zeg de bloglezer toe dat ik van het slachten en consumptie-klaar maken van een zeeslak op een van de komende blogs een foto-verslag zal maken. We leren vandag van de “professional” Lionel hoe je dit schelpdier het beste klaar kan maken voor menselijke consuptie. 's Avonds beleven we een heel gezellig Frans diner en de Conch smaakt heerlijk.
Tijdens het diner bij Lionel en Jamile maken we ook kennis met de vrienden van hun, het Franse koppel Miriam en Yves van de boot “Ariane”. Wanneer Mark, Lionel en Jamile vertrokken zijn naar Cienfuegos worden wij door dit leuke koppel uitgenodigd voor een borrel op hun stalen boot. Yves (voormalig topman bij Total) en zijn vrouw Miriam zijn twee jaar geleden de Atlantische oceaan overgestoken. Zij zijn onderweg naar Florida om de boot voor een 6-tal maanden te stallen. Zij wonen aan de Cote d'Azur en gedurende de zomermaanden verblijven ze aldaar en wanneer het wat frisser wordt, gaan ze met de boot door de Carieb zeilen. Ze komen vervolgens nog op de Rafiki op bezoek en we hopen dat we elkaar weer een keer in deze wateren tegenkomen.
Ik ben nooit vies geweest van vooroordelen en ook nu weer moet ik bekennen dat ik deze beter niet kan maken. Er zijn hier in Cayo Largo veel Franse zeilers en onze ervaringen met deze zeilers zijn hier alleen maar positief gebleken en we hebben met de Fanse zeilersgroep hier op Cayo Largo veel mooie momenten mogen beleven.
De Duitsers:
Met de bemanning van de Afrika 2, het Duitse paar Andy en Trixi maken we nog een uitstapje naar een van de resorts verderop op het eiland.
Wanneer we te voet over het strand terug willen lopen haken Andy en Trix af, de 6 km vinden zij te veel van het goede. De bemanning van de Rafiki kan deze inspanning makkelijk hebben en het is een schitterende wandeling.
Andy en Trixi zijn ook onderweg naar de Kaaimaneilanden. We borrelen samen een keer en we spreken af dat we elkaar op Grand Cayman weer opzoeken.
Positie Cayo Largo: 21°36.841 N 81°34.632
De Fransen:
Het is winderig in de ankerbaai en op een dag zien we 3 kite-surfers, 2 mannen en een vrouw, tussen de boten surfen. De twee mannen zijn erg bedreven in deze sport en ze maken de meest indrukwekkende capriolen met de kite-boards. We gaan naar het strand om van dichtbij de kiters te volgen. Na een poosje surft een van de kiters naar hun dinghy aan het strand. Hij gaat, met de kite in de lucht, de dinghy met de 15 pk buitenboordmotor naar een andere plek aan het strand varen. Deze lichtzinnige aktie wordt tijdens een windvlaag afgestraft. De kite blaast hem van het bootje af en hij heeft veel geluk dat hij niet door de buitenboordmotor wordt geraakt. Hij draagt natuurlijk geen dodemanskoord... De dinghy maakt met de zware motor rondjes op het water en de circelende boot gaat wild richting open zee. Wij zien dit en springen snel in onze eigen bijboot en varen naar het onbemande, cirkelende bootje toe. Ik wacht onze kans af, druk onze dinghy met een stoot gas parallel aan het ongecontrolleerde vaartuig en Marlene springt als een volleerd apenkooister op de onbemande boot. Ik maak me uit de voeten en Marlene neemt de controle van de dinghy over en vaart het bootje naar het strand. Ze krijgt een applaus van de toeschouwers en de geschrokken kite-surfer komt naar haar toe om ons te bedanken. Hij geeft toe dat zijn aktie nogal dom was en zegt dat hij samen met zijn broer en zijn moeder hier aan het kite-surfen zijn. Zijn moeder komt ook al aanlopen en zij heeft het hele gebeuren gadegeslagen. Ze is blij dat alles goed is afgelopen en voor de moedige daad van Marlene worden we uitgenodigd voor een drankje op hun boot, een 40 voet catamaran die 100 meter vanaf de Rafiki voor anker ligt. Het wordt een gezellige avond met deze Franse familie. Vader (gepensioneerd arts uit Martinique) en moeder (ex lerares Engels uit Martinique) zijn met de boot onderweg en krijgen hier in Cuba hun drie kinderen op bezoek. Een van de twee zoons heeft een kite-school in Brazilie, de andere zoon is fysio-therapeut deels in Frankrijk en deels in Martinique. Ze wachten nog op hun dochter, schoonzoon en kleinkind, die wonen in Reunion. Dit eiland ligt boven Madegaskar ten oosten van Afrika. Ze gaan hier op Cayo Largo de jaarlijkse familie reunie vieren.
Op een morgen krijgen we nieuwe buren en dit zijn Lionel en Jamile uit Parijs op hun boot “Le Rebelle”. Zij zijn al 11 jaar onderweg met hun boot en zijn al een keer de wereld rondgezeild. Lionel is “professioneel” speer-visser. Overal ter wereld gaat hij vissen en met de verkoop van deze vissen probeert hij rond te komen. Op een morgen komt hij met zijn dinghy langszij en vraagt of wij graag vis eten. Wij zeggen dit volmondig toe en we krijgen van hem een lekkere snapper. De volgende dag krijgen we weer een vis en als dank geven we hem een fles wijn. We zien dan ook dat hij twee grote Barracuda's heeft gevangen en ik vertel hem dat wij de vis ook kunnen roken. Hier heeft Lionel wel oren naar en we spreken af dat we de Barracuda helemaal roken en dat wij zelf dan de helft mogen houden als “rookgeld”. Lionel is zo onder de indruk van de gerookte vis dat we vervolgens elke dag een grote vis voor te roken aangeboden krijgen met de zelfde deal als met de Barracuda. We roken naast de Barracuda ook een grote Snapper en een Papegaaivis van ongeveer 1 meter!
Marlene krijgt uitleg van Lionel. Hij fileert een papegaaivis van ongeveer 1 meter.
We hebben regelmatig kontakt en Lionel nodigt ons samen met Mark en een bevriend Frans koppel uit voor een diner van Conch-schelpen, Lambi in het Frans, op hun boot. Lionel, die trouwens het liefste alles doet wat God verboden heeft, heeft een stuk of 15 Conch schelpen (overigens illegaal) verzameld en Marlene en ik gaan op een vroege morgen naar hun boot om de Conch te openen en schoon te maken. Dit is een vrij klef werkje en ik zeg de bloglezer toe dat ik van het slachten en consumptie-klaar maken van een zeeslak op een van de komende blogs een foto-verslag zal maken. We leren vandag van de “professional” Lionel hoe je dit schelpdier het beste klaar kan maken voor menselijke consuptie. 's Avonds beleven we een heel gezellig Frans diner en de Conch smaakt heerlijk.
Tijdens het diner bij Lionel en Jamile maken we ook kennis met de vrienden van hun, het Franse koppel Miriam en Yves van de boot “Ariane”. Wanneer Mark, Lionel en Jamile vertrokken zijn naar Cienfuegos worden wij door dit leuke koppel uitgenodigd voor een borrel op hun stalen boot. Yves (voormalig topman bij Total) en zijn vrouw Miriam zijn twee jaar geleden de Atlantische oceaan overgestoken. Zij zijn onderweg naar Florida om de boot voor een 6-tal maanden te stallen. Zij wonen aan de Cote d'Azur en gedurende de zomermaanden verblijven ze aldaar en wanneer het wat frisser wordt, gaan ze met de boot door de Carieb zeilen. Ze komen vervolgens nog op de Rafiki op bezoek en we hopen dat we elkaar weer een keer in deze wateren tegenkomen.
Ik ben nooit vies geweest van vooroordelen en ook nu weer moet ik bekennen dat ik deze beter niet kan maken. Er zijn hier in Cayo Largo veel Franse zeilers en onze ervaringen met deze zeilers zijn hier alleen maar positief gebleken en we hebben met de Fanse zeilersgroep hier op Cayo Largo veel mooie momenten mogen beleven.
De Duitsers:
Met de bemanning van de Afrika 2, het Duitse paar Andy en Trixi maken we nog een uitstapje naar een van de resorts verderop op het eiland.
Wanneer we te voet over het strand terug willen lopen haken Andy en Trix af, de 6 km vinden zij te veel van het goede. De bemanning van de Rafiki kan deze inspanning makkelijk hebben en het is een schitterende wandeling.
De wandeling deels over zandpaadjes, langs rotskusten en het laatste stuk over een schitterend strand.
Een mooie wandeling.
Andy en Trixi zijn ook onderweg naar de Kaaimaneilanden. We borrelen samen een keer en we spreken af dat we elkaar op Grand Cayman weer opzoeken.
Wat allemaal geweldige leuke verhalen. Vooral over de dinghie was ook spannend. Maar Marlène , de durfal, krijgt het wel voor elkaar. Heel jaloers op die kleding van jullie. Die kun je hier in de zomer nog nauwelijks aan.Hoe dan ook, nog veel plezier op de Kaaimaneilanden en dan zien we wel weer. Groetjes, May en Thea.
BeantwoordenVerwijderen