Maandag 20 januari 2014
Positie Ocho Rios: 18°24.628' N 77°06.426 W
We gaan ankerop voor een tochtje van 45 NM verder oost naar Ocho Rios. Tussen twee regenbuien vertrekken we. De lucht is nog grijs. De eerste paar uur is de tocht goed bezeild en droog, maar de zee is ruw en ligt bezaaid met takken en stukken hout die van het vaste land door de hevige regenval in zee gespoeld zijn.
Duiven zijn intelligente vogeltjes die een paar eeuwen geleden zelfs de post in West-Europa regelden. Ze zijn befaamd om hun richtingsgevoel, verdwalen nooit en vliegen altijd terug naar hun vaste verblijfplaats. Dit geldt echter niet voor de soortgenoten die hier in Jamaica rondvliegen. Mogelijk worden de diertjes verward door de Mariuanadampen die hier in de lucht hangen, wij weten het niet maar vandaag landt zo´n onnozelaar op de Rafiki. Dit duifje is doodmoe, want hij kan net na de landing nauwelijks nog een stap zetten. Loud kan hem makkelijk pakken en gezellig naast ons in de droge kuip zetten. We geven hem wat water dat gulzig opgedronken wordt. Hij heeft zelfs twee ringen om, maar toch verdwaald…. Als het wat harder gaat regenen kruipt dit beestje in een van de kastjes in de kuip om te schuilen. Hij gaat op een paar schoenen zitten en gaat lekker slapen….
10 mijl voor onze bestemming krijgen we een flinke regenbui met veel wind en daarna is er geen wind meer. De motor neemt het over van de zeilen. We gaan voor anker voor een uitgestrekt strand met een paar grote hotels. Een cruiseboot ligt aangemeerd aan de kade. De lifter wordt wakker gemaakt en vliegt veilig naar het vaste land.
Na het ankeren gaan we samen met de Sark wat eten in het dorp aan de kade. We laten ons de kip met frietjes in een lokaal tentje lekker smaken.
Positie Ocho Rios: 18°24.628' N 77°06.426 W
We gaan ankerop voor een tochtje van 45 NM verder oost naar Ocho Rios. Tussen twee regenbuien vertrekken we. De lucht is nog grijs. De eerste paar uur is de tocht goed bezeild en droog, maar de zee is ruw en ligt bezaaid met takken en stukken hout die van het vaste land door de hevige regenval in zee gespoeld zijn.
Duiven zijn intelligente vogeltjes die een paar eeuwen geleden zelfs de post in West-Europa regelden. Ze zijn befaamd om hun richtingsgevoel, verdwalen nooit en vliegen altijd terug naar hun vaste verblijfplaats. Dit geldt echter niet voor de soortgenoten die hier in Jamaica rondvliegen. Mogelijk worden de diertjes verward door de Mariuanadampen die hier in de lucht hangen, wij weten het niet maar vandaag landt zo´n onnozelaar op de Rafiki. Dit duifje is doodmoe, want hij kan net na de landing nauwelijks nog een stap zetten. Loud kan hem makkelijk pakken en gezellig naast ons in de droge kuip zetten. We geven hem wat water dat gulzig opgedronken wordt. Hij heeft zelfs twee ringen om, maar toch verdwaald…. Als het wat harder gaat regenen kruipt dit beestje in een van de kastjes in de kuip om te schuilen. Hij gaat op een paar schoenen zitten en gaat lekker slapen….
Onze opstapper.
10 mijl voor onze bestemming krijgen we een flinke regenbui met veel wind en daarna is er geen wind meer. De motor neemt het over van de zeilen. We gaan voor anker voor een uitgestrekt strand met een paar grote hotels. Een cruiseboot ligt aangemeerd aan de kade. De lifter wordt wakker gemaakt en vliegt veilig naar het vaste land.
Na het ankeren gaan we samen met de Sark wat eten in het dorp aan de kade. We laten ons de kip met frietjes in een lokaal tentje lekker smaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten