Woensdag 2 november 2011:
Positie: 28°19'22.25" N 13°53'36.44" W
Vandaag staat een korte zeiltocht naar Fuerteventura op het programma. Deze ankerbaai wordt veel op het SSB-net genoemd. Onderweg voor het eerst de sleepgenerator getest. Vissen gelijktijdig met het gebruik van de sleepgenerator is niet mogelijk, aangezien er een kans bestaat dat de vislijn in de schroef van de generator komt. De sleepgenerator brengt veel energie en we hebben tijdens deze tocht ook water gemaakt. Nu denkt de lezer watermaken(!), zijn ze soms aan het zinken?!. Om het zoeken en dragen van drinkwater te voorkomen heb ik op de Rafiki een zogenaamde watermaker geïnstalleerd. Dit een osmosefilter dat via een membraam het zout uit het zeewater filtert, vergelijkbaar met een (kunst)nier. Hierdoor zijn we voor de watervoorziening onafhankelijk van de wal.
Onderweg de eerste vliegende vis gezien. Opmerkelijk is dat deze vissen in plaats van even bovenwater springen écht een heel stuk vliegen, een paar honderd meter ver.
Aan het einde van de dag voor anker in een verlaten baai met op de kant een paar vissershuisjes. De huisjes van de locale bewoners lijken op woestijnhuisjes, witte blokken in het landschap. De vergelijking met de woestijn is niet zo gek aangezien we maar 100 km uit de kust van Marokko liggen. Een drietal andere boten liggen ook in de baai voor anker. De baai is toch een beetje troosteloos en we besluiten de volgende dag verder te zeilen naar de “bewoonde wereld”.
Vandaag staat een korte zeiltocht naar Fuerteventura op het programma. Deze ankerbaai wordt veel op het SSB-net genoemd. Onderweg voor het eerst de sleepgenerator getest. Vissen gelijktijdig met het gebruik van de sleepgenerator is niet mogelijk, aangezien er een kans bestaat dat de vislijn in de schroef van de generator komt. De sleepgenerator brengt veel energie en we hebben tijdens deze tocht ook water gemaakt. Nu denkt de lezer watermaken(!), zijn ze soms aan het zinken?!. Om het zoeken en dragen van drinkwater te voorkomen heb ik op de Rafiki een zogenaamde watermaker geïnstalleerd. Dit een osmosefilter dat via een membraam het zout uit het zeewater filtert, vergelijkbaar met een (kunst)nier. Hierdoor zijn we voor de watervoorziening onafhankelijk van de wal.
Onderweg de eerste vliegende vis gezien. Opmerkelijk is dat deze vissen in plaats van even bovenwater springen écht een heel stuk vliegen, een paar honderd meter ver.
Aan het einde van de dag voor anker in een verlaten baai met op de kant een paar vissershuisjes. De huisjes van de locale bewoners lijken op woestijnhuisjes, witte blokken in het landschap. De vergelijking met de woestijn is niet zo gek aangezien we maar 100 km uit de kust van Marokko liggen. Een drietal andere boten liggen ook in de baai voor anker. De baai is toch een beetje troosteloos en we besluiten de volgende dag verder te zeilen naar de “bewoonde wereld”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten