Vrijdag 22 maart tot en met zondag 31 maart 2013
Positie Simpson Lagoon: 18°02.825' N 63°05.817 W
St. Maarten is weer Europa. Luxe gebouwen, luxe auto’s, dure hotels, grote supermarkten en een druk vliegveld midden in de baai. Ongeveer iedere dag landt er een toestel van de KLM. Verder vliegt Air France en American Airlines zeer regelmatig op St. Maarten.
St. Maarten heeft een Frans gedeelte en een Nederlands gedeelte, waar totaal ongeveer 80.000 inwoners wonen. Het eiland is zeer klein, ongeveer 15 x 15 km en is verder belastingvrij. St. Maarten is een zelfstandig land binnen het koninkrijk der Nederlanden met de officiële voertaal Nederlands. Dit laatste geldt alleen maar op papier, want nagenoeg niemand spreekt hier nog Nederlands. Je kunt op dit eiland betalen met de Antilliaanse gulden, de Euro en de Amerikaanse Dollar (het meest gangbaar). In de supermarkten zie je alles dus in drie valuta geprijsd…handig is het niet.
In verband met de inklaringsprocedure en de kosten zijn we ingeklaard in het Franse gedeelte en liggen we in het Franse gedeelte van de lagoon, zoals gezegd tussen veel “oude bekenden”. Vrijdagavond gaan we naar “Lagoonies” waar wekelijks een Nederlandse borrel is. Daarna eten we bij… de Chinees natuurlijk!
In de supermarkten kunnen we weer alles kopen wat ons hartje begeert, zoals bijvoorbeeld Viandellen/kroketten van Mora, Rolmops van Ouwehand en Ketjap van Conimex.
Er moeten een paar grotere dingen aan de Rafiki geknutseld worden. Voor de reparatie van de zeilen bestellen we een speciale naaimachine in de USA. We kopen een nieuwe ankerketting en er wordt door Loud een nieuwe inverter ingebouwd. De dynamo van de tractiebatterijen wordt weggebracht voor reparatie. Daarnaast heeft het houtwerk van binnen een schilderbeurt nodig. Dus werk aan de winkel. Het is handig om dit hier te doen, aangezien je hier rustig ligt en alle botenzaken zijn in de buurt voor het geval je iets nodig hebt.
Met onze vrienden van de Cape, Heymed en de Fox gaan we naar het fort in Marigot Bay. Een leuke maar korte wandeling naar het fort, vanwaar je een schitterend uitzicht hebt over Marigot Bay, Simpson Lagoon en Simpson Bay. Nancy had nog een paar flessen rode wijn meegenomen, welke ze op de wijnproeverij had gekocht, om de lunch bij het fort compleet te maken.
Met Han gaan we naar Philipsburg, waar op die dag 5 grote cruiseschepen liggen aangemeerd. Het hele stadje is druk en er zijn allerlei excursies georganiseerd voor de mensen van de cruiseschepen. We krijgen nog gezellig bezoek van de Island Girl en in de loop van de week komen onze Amerikaanse vriendinnen van de Orion naast ons ankeren.
Mooi is het ankeren hier echter niet. Er komen voortdurend vliegtuigen over en het water is ondiep en vuil. Het uitzicht bestaat uit een volgebouwde baai en een bouwput van een brug die in aanbouw is. We begrijpen natuurlijk wel dat deze plek populair is omdat alles te krijgen is, maar langer dan noodzakelijk zullen wij hier zeker niet blijven.
Naast het klussen zijn we ook nog bezig met het vaarklaar maken van een Hanse 47. Han is schipper van deze boot en hij heeft ons gevraagd, of eigenlijk wij hebben Han gevraagd, om mee te varen met een race in St. Barts. Ook Harry en Ellen van de Zwerver en Jerry (woont op St. Maarten) zijn als bemanning aan “Team Han” toegevoegd. De wedstrijd duurt een hele week en is één van de topwedstrijden van de Carieb. Ook prins Maurits doet mee aan deze wedstrijd. De voorstag wordt nog vervangen. De zeilen worden erop gezet, maar op donderdag constateert Han dat we het niet gaan redden. Niemand kent de boot, dus er moet nog getraind worden, de verzekering is nog niet helemaal rond en zo zijn er nog een aantal zaken die nog voor as maandag geregeld moeten zijn. Helaas maar misschien kunnen we nog een andere keer meedoen.
Positie Simpson Lagoon: 18°02.825' N 63°05.817 W
St. Maarten is weer Europa. Luxe gebouwen, luxe auto’s, dure hotels, grote supermarkten en een druk vliegveld midden in de baai. Ongeveer iedere dag landt er een toestel van de KLM. Verder vliegt Air France en American Airlines zeer regelmatig op St. Maarten.
St. Maarten heeft een Frans gedeelte en een Nederlands gedeelte, waar totaal ongeveer 80.000 inwoners wonen. Het eiland is zeer klein, ongeveer 15 x 15 km en is verder belastingvrij. St. Maarten is een zelfstandig land binnen het koninkrijk der Nederlanden met de officiële voertaal Nederlands. Dit laatste geldt alleen maar op papier, want nagenoeg niemand spreekt hier nog Nederlands. Je kunt op dit eiland betalen met de Antilliaanse gulden, de Euro en de Amerikaanse Dollar (het meest gangbaar). In de supermarkten zie je alles dus in drie valuta geprijsd…handig is het niet.
In verband met de inklaringsprocedure en de kosten zijn we ingeklaard in het Franse gedeelte en liggen we in het Franse gedeelte van de lagoon, zoals gezegd tussen veel “oude bekenden”. Vrijdagavond gaan we naar “Lagoonies” waar wekelijks een Nederlandse borrel is. Daarna eten we bij… de Chinees natuurlijk!
In de supermarkten kunnen we weer alles kopen wat ons hartje begeert, zoals bijvoorbeeld Viandellen/kroketten van Mora, Rolmops van Ouwehand en Ketjap van Conimex.
Er moeten een paar grotere dingen aan de Rafiki geknutseld worden. Voor de reparatie van de zeilen bestellen we een speciale naaimachine in de USA. We kopen een nieuwe ankerketting en er wordt door Loud een nieuwe inverter ingebouwd. De dynamo van de tractiebatterijen wordt weggebracht voor reparatie. Daarnaast heeft het houtwerk van binnen een schilderbeurt nodig. Dus werk aan de winkel. Het is handig om dit hier te doen, aangezien je hier rustig ligt en alle botenzaken zijn in de buurt voor het geval je iets nodig hebt.
Met onze vrienden van de Cape, Heymed en de Fox gaan we naar het fort in Marigot Bay. Een leuke maar korte wandeling naar het fort, vanwaar je een schitterend uitzicht hebt over Marigot Bay, Simpson Lagoon en Simpson Bay. Nancy had nog een paar flessen rode wijn meegenomen, welke ze op de wijnproeverij had gekocht, om de lunch bij het fort compleet te maken.
Fort in Marigot.
Lunchen bij het fort.
Dagelijkse markt in Marigot.
Uitzicht vanaf het fort, met rechtsvooraan Marigot Bay, midden boven
Simpson Lagoon en links boven Simpson Bay.
Met Han gaan we naar Philipsburg, waar op die dag 5 grote cruiseschepen liggen aangemeerd. Het hele stadje is druk en er zijn allerlei excursies georganiseerd voor de mensen van de cruiseschepen. We krijgen nog gezellig bezoek van de Island Girl en in de loop van de week komen onze Amerikaanse vriendinnen van de Orion naast ons ankeren.
Mooi is het ankeren hier echter niet. Er komen voortdurend vliegtuigen over en het water is ondiep en vuil. Het uitzicht bestaat uit een volgebouwde baai en een bouwput van een brug die in aanbouw is. We begrijpen natuurlijk wel dat deze plek populair is omdat alles te krijgen is, maar langer dan noodzakelijk zullen wij hier zeker niet blijven.
Naast het klussen zijn we ook nog bezig met het vaarklaar maken van een Hanse 47. Han is schipper van deze boot en hij heeft ons gevraagd, of eigenlijk wij hebben Han gevraagd, om mee te varen met een race in St. Barts. Ook Harry en Ellen van de Zwerver en Jerry (woont op St. Maarten) zijn als bemanning aan “Team Han” toegevoegd. De wedstrijd duurt een hele week en is één van de topwedstrijden van de Carieb. Ook prins Maurits doet mee aan deze wedstrijd. De voorstag wordt nog vervangen. De zeilen worden erop gezet, maar op donderdag constateert Han dat we het niet gaan redden. Niemand kent de boot, dus er moet nog getraind worden, de verzekering is nog niet helemaal rond en zo zijn er nog een aantal zaken die nog voor as maandag geregeld moeten zijn. Helaas maar misschien kunnen we nog een andere keer meedoen.
Met 3 geleerden moet het probleem op de punt toch opgelost kunnen worden????
Het grootzeil wordt erop gezet.
